" yaşarken mi daha çok acı çekiyoruz,
yaşadıktan sonra mı ?.. " dedi,
bendeki o hiç bitmemişti.
ama ya ondaki ben ?
silinip gitmişti, belki de,
sadece hayatından geçen biriydim.
sadece bu...
onsuz ilk günlerim geldi gözümün önüne.
uykusuz gecelerim,
bir sigara elimde; tek dert ortağım...
açılmayan telefonlarım...
" allah’ım neydi günahım ? "
nağmeleri beynimde dolaşan...
aşkımın ve mantığımın önüne geçen gururum,
ama en önemlisi sensizliğim...
" lanet olsun bana, hak ettim bunları " diye...
senin mutluluğun için çektiğim acıları
içimden atarcasına...
tam benlik bir şiir bütünüyle çok güzel paylaşım için teşekkürler emeğinize sağlık(+)