Bir gün gelirde unuturmuş insan
En sevdigi hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni beni unutma, beni beni unutma, beni beni unutma

Çünkü ben her gece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayal içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğu yerde
Beni beni unutma, beni beni unutma, beni beni unutma

O saatlerde serpilir gülüşün
Bir avuç su gibi içime, ey yar
Senin de başında o çılgın rüzgar
Deli deli esiverirse bir gün
Beni unutma

Ben ayağımda çarık, elimde asa
Senin için şu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de raslasa
Beni unutma

Hala duruyorsa yeşil elbisen
Onu bir gün yalnız benim için giy
Saksıdaki pembe karanfilde çiğ
Ve bahçende yorgun bir kuş görürsen
Beni unutma

Büyük acılara tutuştuğum gün
Çok uzaklarda olsan yine gel
Bu ölürcesine sevdiğine gel
Ne olur Tanrıya kavustuğum gün
Beni unutma, beni unutma


Zara

güzel bi beste.paylaşım için teşekkürler

Unutulmak gerçekten çok kötü.

Unutulmamak dileği ile...

amin

Unutulmak kadar unutmak da zor ... Unutulacak olan, unutana da ağır geliyorsa tabi ... Unutılmamak unutanın ayıbı olsa da; unutturmamak da unutulana ait bir haslete tabi olmamalı.

Unutmamak ve de unutulmamak duası ile ... teşekkürler. :)

Unutulmak gerçekten çok kötü.

Unutulmamak dileği ile...


Amin
İnşaallah unutan ve unutulan olmayız.

Unutulmak kadar unutmak da zor ... Unutulacak olan, unutana da ağır geliyorsa tabi ... Unutılmamak unutanın ayıbı olsa da; unutturmamak da unutulana ait bir haslete tabi olmamalı.

Unutmamak ve de unutulmamak duası ile ... teşekkürler. :)



Hiç farkında olmayız unuttuklarımızın
Değer vermeyi bilmeyiz bazen ve bir selamı bile çok görürüz
Bir fincan kahve olsak kırk yıl hatrımız olur ama insan olarak bu değeri bulamıyoruz çoğukez :)
aslında değerli olanlar hep kalptedir ve göstermekde zordur. :)

güzel bi beste.paylaşım için teşekkürler


:) :)