http://www.harikayaa.com/wp-content/uploads/2007/02/ask.jpg

Dışarda rüzgâr
İçerde aşk

Kulağımda hayat sesleri

Nasıl dayanırsa kapıya
Yığılmış eşyalarıyla aşk
Nasıl girerse yeniden, yeniden ve yeniden
Anahtar deliğinden verip de alamadığımız nefes

Öyledir toprağın eşeleyişi de insanı
Öyledir toprağı eşeleyişi de insanın

Kendi dansını öğrenmeye çalışır
Kendi şarkısını çevirir ıslığa
Çalınmasın diye içindeki şarkı

Senin durmadan baktığın ayna
Durmadan gördüğün geleceğin izlerini taşır
Çıkarıp asarım geçmişi üstümden

Bir el çamurunu temizler yüzümün
Bir el denizin dibinden çekip çıkarır beni
Bir el bulutları örter üstüme
Yağmura el eder
Bir el bir ele uzandığında
İki ülkesi kavuşur haritanın

Donmuş ırmakların buzu çözülür
Toprağın damarları genişler
Tomurcuğa durur acı
Yeniden dokunalım diye yaralarımıza

Soğur kan

Bir el bunu da yapabilir…

Dünyanın gözyaşlarıdır bizi diri tutan
Hiçbir şey daha yakın değildir birbirine sözcüklerden
Öyle seversin beni bir sözcükmüşüm gibi
Söylersin dünyaya herkes duyar, ben duyarım

Bir kez daha söylenir aşk
Bir kez daha kazanır yeryüzünde
Hayatta kalma hakkını verir içimize
Ne kadar çoksa da sevip gönderdiklerimiz
Sevip çağırdıklarımız uzaklaşırken gitgide

Her giden içine yürüyordur

Aşk kimsesiz de büyüyordur içimizde