fütüvvet
05-23-2008, 15:49
Böyle bir dostum olsa neler vermezdim ki?
Daima düşünceli.
Susması konuşmasından uzun.
Lüzumsuz yere konuşmayan; konuştuğunda ne fazla, ne eksik söz kullanan.
Dünya işleri için kızmayan.
Kendi şahsı için asla öfkelenmeyip, öç almayan.
Kötü söz söylemeyan.
Affediciliği tabii olan.
intikam almayan.
Düşmanlarını sadece affetmekle kalmayıp, onlara şeref ve değer de veren.
Kendisini şunlardan alakoyan: Kimseyle çekişmeyip.
Çok konuşmayıp.
Boş şeylerle uğraşmayan.
Umanı umutsuzluğa düşürmeyen.
Hoşlanmadığı bir şey hakkında susan.
Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınamayıp ve ayıplamayan.
Kimsenin kusurunu araştırmayan.
Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemeyen.
Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi dikkatle dinleyen.
Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse, o da gülen;
Bir şeye hayret ederlerse, o da onlara uyarak hayret eden.
Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmeyen.
Her zaman ağırbaşlı. Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatan.
Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berrak.
Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürüyen;
ayaklarını yerden canlıca kaldırıp, iki yanına salınmadan, adımlarını geniş
atan,
yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilip, vakar ve sükunetle rahatça
yürüyen.
Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmeyen.
Bir gün kendisinden yaşça küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle
diyen:
'Sen dünyada garip bir kimse yahut bir yolcu gibi ol!'
Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle duran.
Dert üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına almayan.
Sıkıntılı hallerinde kabalaşmayan, bağırmayan.
Fakirlerle birlikte yiyip; öyle ki onlardan ayırt edilemeyen.
Önüne ne konulursa yiyen.
Sade kıyafetler giyip, gösterişten hoşlanmayan.
Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmeyip, bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir
yere oturmayan.
Sabahları evinden çıkarken şöyle söylerdi:
'ılahî doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan, kanmaktan ve
kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık
etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım.
Sıradan olmayan; ama sıradan insanlar gibi yaşayan.
O,işte Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)
Daima düşünceli.
Susması konuşmasından uzun.
Lüzumsuz yere konuşmayan; konuştuğunda ne fazla, ne eksik söz kullanan.
Dünya işleri için kızmayan.
Kendi şahsı için asla öfkelenmeyip, öç almayan.
Kötü söz söylemeyan.
Affediciliği tabii olan.
intikam almayan.
Düşmanlarını sadece affetmekle kalmayıp, onlara şeref ve değer de veren.
Kendisini şunlardan alakoyan: Kimseyle çekişmeyip.
Çok konuşmayıp.
Boş şeylerle uğraşmayan.
Umanı umutsuzluğa düşürmeyen.
Hoşlanmadığı bir şey hakkında susan.
Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınamayıp ve ayıplamayan.
Kimsenin kusurunu araştırmayan.
Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemeyen.
Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi dikkatle dinleyen.
Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse, o da gülen;
Bir şeye hayret ederlerse, o da onlara uyarak hayret eden.
Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmeyen.
Her zaman ağırbaşlı. Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatan.
Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berrak.
Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürüyen;
ayaklarını yerden canlıca kaldırıp, iki yanına salınmadan, adımlarını geniş
atan,
yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilip, vakar ve sükunetle rahatça
yürüyen.
Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmeyen.
Bir gün kendisinden yaşça küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle
diyen:
'Sen dünyada garip bir kimse yahut bir yolcu gibi ol!'
Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle duran.
Dert üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına almayan.
Sıkıntılı hallerinde kabalaşmayan, bağırmayan.
Fakirlerle birlikte yiyip; öyle ki onlardan ayırt edilemeyen.
Önüne ne konulursa yiyen.
Sade kıyafetler giyip, gösterişten hoşlanmayan.
Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmeyip, bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir
yere oturmayan.
Sabahları evinden çıkarken şöyle söylerdi:
'ılahî doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan, kanmaktan ve
kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık
etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım.
Sıradan olmayan; ama sıradan insanlar gibi yaşayan.
O,işte Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)