“ben Kudüs

şehr-i kadim

uzun bir kışa erdim

Kubbet-üs Sahra’yla göğü çınlatır âhım

kanla doldu mahsenlerim

Yahya’nın kanı

İsa’nın kanı

Ebu Iyad’ın kanı, Ali’nin, Osman’ın, Hüseyin’in

Muhammed Abbas’ın, Ebu Sayyaf’ın kanı

görmüyor musunuz beni diyor

parçalanmış bebeğini bağrına basan anne

kanlı dolarlar üstüne taht kuran

meleği kovan

şeytanı doyuran sofralar kuran

emirler, şeyhler, krallar

başınıza yıkılsın saraylarınız

batsın nasırlaşmış yüreğinize kuleleriniz

mutluluk ne zamandan beri şahsi

hesabım seninle

ey göğümden bombalar yağdıran vahşi



ey putlarını gece gündüz takdis edenler

var mıdır bundan daha zillet

yetmedi mi verdiğim bunca kurban

Febi eyyi âlâ i rabbikuma tûkezziban



velhasıl ben Kudüs

her gün Kartaca

her gün Endülüs”



Arif Ay, Şiirimizin Şehirleri, Okur Kitaplığı yayınları