Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti

Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti



Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma

Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma



Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından

Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından



Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde

Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde



Bir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş

Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuş



Soluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine

Kapılıp gidiyorum saçının sellerine



Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar

Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar



Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın

Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın



Tabiat bir bembeyaz gelinlik giymiş gibi

Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi



Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım

Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım



Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden

İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden



Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm

Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm

Erdem Beyazıt

Ben teşekkür ederim güzel yorumunuz için.. :)