Ayşe_Berra
04-24-2008, 19:43
EN ÇOK BEN SEVİYORUM... YALANCININ...
Bu ülkenin yumuşak karınları vardır ve hiç değişmez…
Ülkenin bu yumuşak karnından beslenen kan emicileri ise her zaman görev başındadır…
Eğer bu ülkeyi karıştırmak isterseniz şu konulardan hemen destek alabilirsiniz… Alevi – Sünni
Türk – Kürt
Sağcı – Solcu
Laik – Antilaik
Daha da detaylandırabiliriz ama bunlar yeter…
Dünden bugüne bakın değişen hiçbir şey olmadığını görürsünüz…
Karanlık güçler önce medya yolu ile başlar… Sonra ilk iş üniversitelerde kanı deli olanları tetikler… Sonra aynı medya, bir üniversitedeki “münferit” olayı öyle bir tetikler ki haftasında yurdun bir diğer köşesinden bir diğer üniversite buna cevap verir; medya tekrar tetikler ve ülke bir anda kendini kavganın, gürültünün içerisinde bulur…
Hırsız karanlığı sever, sapık kuytuyu, büyük sapık-hırsız puslu havayı… Ve ortam şeffafken işini götüremeyenler, ortamı bulandırarak emellerine ulaşır.
Bu, bu kadar nettir işte…
Bu kardeşi kardeşe kırdıran kavgalar hiç değişmez VE BİTMEZ…
1950’lerde hız alan bu hareketlerin 2000’li yıllarda devam ediyor olması ne kadar acı ise anlayana o kadar acıdır işte…
1950’den bu yana bütün dünya devletlerinin aldığı ve aştığı yollara bakın; bir de Türkiye’min dönenip durduğu fasit daireye…
Ülkeyi herkesten daha fazla sevdiğini iddia edenlere inanmayışım bu yüzden…
Sadece 80 öncesi İNSAN BİLANÇOSU: Ölen 5 bin üniversiteli genç; sayısız sakat, sayısız eğitimini bırakmak zorunda kalan; en güzel çağında sayısız cezaevi mahkumu, sayısız sürgün… SAYISIZ GÖZÜ YAŞLI ANNE!
Ve 2008 Türkiyesi’nin geçtiğimiz hafta üniversitelerinden yansıyan ve ne yazık ki (hadi bir de kehanette bulunayım) yansımaya, en az 1 Mayıs’a kadar devam edecek olan görüntülerine…
Fransızlar buna Deja-vu (bir olayı daha önce yaşamış olma duygusu) diyor!
VE ANASI AĞLAYANLAR HEP GARİBANDIR DİKKAT EDİN
Sebep: “Ben daha milliyetçiyim”, “Ben daha dindarım”, “Ben daha laik…”
Ee peki ben?
Ben varken sen olamazsın!
Hadi lenn!
Sonuç :
Ozan Arif’in şiirinin nakaratı:
O toprakta, sen gurbette, ben sürgün…
Not: Ozan Arif ülkücü, ben o sonuç örneğini kabul etmem diyenler.
(Bkz.:Yusuf Hayaloğlu… ŞİİR… Topal Sevda)
Bedirhan Gökçe
Bu ülkenin yumuşak karınları vardır ve hiç değişmez…
Ülkenin bu yumuşak karnından beslenen kan emicileri ise her zaman görev başındadır…
Eğer bu ülkeyi karıştırmak isterseniz şu konulardan hemen destek alabilirsiniz… Alevi – Sünni
Türk – Kürt
Sağcı – Solcu
Laik – Antilaik
Daha da detaylandırabiliriz ama bunlar yeter…
Dünden bugüne bakın değişen hiçbir şey olmadığını görürsünüz…
Karanlık güçler önce medya yolu ile başlar… Sonra ilk iş üniversitelerde kanı deli olanları tetikler… Sonra aynı medya, bir üniversitedeki “münferit” olayı öyle bir tetikler ki haftasında yurdun bir diğer köşesinden bir diğer üniversite buna cevap verir; medya tekrar tetikler ve ülke bir anda kendini kavganın, gürültünün içerisinde bulur…
Hırsız karanlığı sever, sapık kuytuyu, büyük sapık-hırsız puslu havayı… Ve ortam şeffafken işini götüremeyenler, ortamı bulandırarak emellerine ulaşır.
Bu, bu kadar nettir işte…
Bu kardeşi kardeşe kırdıran kavgalar hiç değişmez VE BİTMEZ…
1950’lerde hız alan bu hareketlerin 2000’li yıllarda devam ediyor olması ne kadar acı ise anlayana o kadar acıdır işte…
1950’den bu yana bütün dünya devletlerinin aldığı ve aştığı yollara bakın; bir de Türkiye’min dönenip durduğu fasit daireye…
Ülkeyi herkesten daha fazla sevdiğini iddia edenlere inanmayışım bu yüzden…
Sadece 80 öncesi İNSAN BİLANÇOSU: Ölen 5 bin üniversiteli genç; sayısız sakat, sayısız eğitimini bırakmak zorunda kalan; en güzel çağında sayısız cezaevi mahkumu, sayısız sürgün… SAYISIZ GÖZÜ YAŞLI ANNE!
Ve 2008 Türkiyesi’nin geçtiğimiz hafta üniversitelerinden yansıyan ve ne yazık ki (hadi bir de kehanette bulunayım) yansımaya, en az 1 Mayıs’a kadar devam edecek olan görüntülerine…
Fransızlar buna Deja-vu (bir olayı daha önce yaşamış olma duygusu) diyor!
VE ANASI AĞLAYANLAR HEP GARİBANDIR DİKKAT EDİN
Sebep: “Ben daha milliyetçiyim”, “Ben daha dindarım”, “Ben daha laik…”
Ee peki ben?
Ben varken sen olamazsın!
Hadi lenn!
Sonuç :
Ozan Arif’in şiirinin nakaratı:
O toprakta, sen gurbette, ben sürgün…
Not: Ozan Arif ülkücü, ben o sonuç örneğini kabul etmem diyenler.
(Bkz.:Yusuf Hayaloğlu… ŞİİR… Topal Sevda)
Bedirhan Gökçe