Sevgili Dostum Ömer

Biliyorum Ömer biliyorum yine vefasız durumuna düştüğümü. Ama benim gibi umudsuz kalmış kaybetmiş tükenmiş bir adamdan ne beklenirdiki zaten . İnan çok yazmak istedim istedim ancak yapamadım eski yaralarımı hatırladım yapamadım Ömer. Şu hayatı anlamak çok zor be neden yav neden insan bu kadar geçmişine özlem duyarkiaslında bunun cevabını vermek hiçde zor değil cevab nemi çünkü dün daha mutluydum. Çünkü dün daha herşeyimi kaybetmemiştim. Bir mum gibiyim gün gün tükeniyor ve yokoluyorum. Tükenmek yitip gitmek benim gibi kaybedenlerin şahı için pek birşey ifade etmiyor. Ama eski dostlarımı,eski günlerimi öyle öylesine özlüyorumki ah ulan ah biliyorum şarkıdaki gibi gelmez o günler gelmez mazide kaldı hep. Ne yapmalı neye karar vermeli bilmem Şu hayatı ya ben akışına bırakamıyorum yada o beni; Yazdıkça açılırsın derler aynı ağlamk gibi velakin bana dahada büyük bir ağırlık ve hüzün çöküyor. Öyle özledimki o güzel ogüzel şehirleri o şehirlerde yaşadığım yazı kışı baharı öyle özledimki . Kimse olmasın kemise beni duymasın bir kalemim bir kağıdım olsun bana yeter Duydum be Ömer hayatımda en büyük yere sahip ögretemenlerimden Elif hocanın tayini çıkmış oysa ;oysa benim hayallerim vardı. İş sahibi olacaktım O yıkık viran yüreklilerin o hiç birşeyden nasbini alamamışların şehrine gidecek lisemde beni okudmuş ögretmenleri ziyaret edecektim. Olmadı Ömer olmadı dedim ya sana kader elimden yarınımı çaldı. Neyleyim bundan sonra yaşamayı sanma bunu bir intihar cümlesi okadarda gözü kara değilim ne yazııki. Sadece dedim ya hep derim ya bir uçurumun kenarındayım arabanın freninden ayağımı çektim. Artık artık ne olacaksa olsun. Hayat ah ulan hayat sanamı kızmak lazım yoksa kaderemi bilmem umudlarım çaldın benden artık yarın kimin umrundaki.Ömrüm hep gece hep karanlık hjer doğan gün benim için yeni bir umudsuzluk silsilesi Artık hayalde kurmayacapım Ömer Nasılsa gerçekleşmiyecek hayallere güvenilmeyecek Dört yanım şerefsiz kaynıyor dost dersen arada bul .Yalnzılıklar şehrinin yegane sahibiyim. Dedim ya Kaybedenlerin şahı Umudsuzların prensiyim. Her yeni gün bugün Hayatımda ne kopup gidecek bugünde neyi kaybedeceğim diye düşünüyorum. Aslında haksızda değilim. Günler bana pek cömert davranmıyor. Kötü saatler kötü dakikalar yaşatmaktan ileri gitmiyor. Ah memleketim Can Memlketim. orada olaydımda yalnız olaydım yav Ömer şu gurbet insan her gün yeni bir çirkin çirkef bri kavramı ögretiyor. Her zaman kötünü kötüsü varmış Hekimhan'a acı gurbet yıkık viranların kenti erdim. Burası ise hiç başlamamış başlayamış sevdaların şehri diyorum. Burayıda ararmısınız deme biliyorum ki keseinlikle ararız. Yazıyorum be Ömer Sanki kaderin yüzü bize gülecekmiş gibi tekrar o günlere dönebilecekmişim gibi Sen sanki karşındaymışın gibi yazıyorum. İşte makus kaderim yaşanacak kötü geleceğim değişecekmiş gibi yazıyorum. Yazıyorum ama bu satırların hiç biri ama hiç biri sana yazılmadı .Benim satırlarım yalnız kaderime sadece yalnızlığıma..Ey hayat ey kader yarın yeni bir gün bakalım yarın ne kaybedeceğim ne kadar yalnızlaşacağım.

Mektup kim tarafından kaleme alınmış bilmiyorum ama hayata bukadar olumsuz ve umutsuz bakmak baştan kaybetmektir..
Bakmasını bilirsen belki eski dostlukları bulamazsın ama yinede gerçek dostlar bulabirsin..
Hayata isyanla bakmak insanı umutsuzluğa ve mutsuzluğa iter..kaderi sorgulamak ise beyindeki sorulara bulumadığımız cevaplardan ibaretir..
Mektubu yazan arkadaş samimiyetten uzak bir ortamda ve bunalım içerisinde olduğu belli..
Paylaşım için teşekkürler....yorum yaptık ama mektup kime ait bu arada

Sevgili Dostum Ömer

Yine yeniden yeniden sana geldim geldim çünkü yalnızım Konuşacak pek kimse yok çevremde pek alfı masum kalır konuşacak kimse yok yalnızım. Hayatla devamlı mücadele halndeyim. Ne yazık ne yazıkki hep ben kaybediyorum.
ee unutma benim adım Kaybedenlerin Şahı. Ama bıktım bu şehirden bu insanlardan . Hekimhan'ıda sevmiyordum . burayıda sevmiyorum. Bilrsin ben büyük küçük diye ayırmam şehirleri .Bilakis küçük şehirlerden hoşlanmışımdır her zaman ama artık bunaltıyor beni çünkü burada kendimi hiç rahat hissetmiyorum raht değilim. Gönlüm sıkkın Boğuyor bu il beni gerçekten. Yüreğimi yorgunlaştırıyor her gün hergün yeni problemler birini çözmeden bir diğeri biniyor sırtıma binsin velakin kendimi mutluda hissetmiyorum .Yani yıldım artık ben şu dünyada hiçlerden biriyim sadece bir hiçim yalnızım yıkığım. Herügn birileri tarafından horlanıyorum beni pek seven yok yine sadece pek lafını nezaketen kullandım. beni hiç seven yok ulen diyorum bazen yav Yasin sen kimsin senin konuşcak bir şeyin yok onlara bir beden küçük geliyorsun. Sen kimsin be Yasin boş belşe bir tenekeden başka neysinki. Ey bu vatanı vatan yapan Bayarak senin uğruna burdayım. Sen şu lanet şehirde dalganıyorsun diye burdayım. Burdayım çünkü şu vatanın her zeere taşına aşığım diye burdayım . Seni uğruna değil bu lanet şehre Caber kalesine bile giderim. Yalnız benim sitemim bu güzel vatana bugüzel şehre yakışmyan insanlara benim sitemim yalnızlığıma. Sitem sitem bu yolun sonu nereye varır . Hayaller hedefler birgün gerçekmi olur.Sanki siper ettikçe gövdemi dururmu sahiden bu hayasızca akın. Bilmiyorum be Ömer pek çok bilmediğim şey gibi bunlarıda bilimyorum

Kendi yazdığım mektuplar.

O zaman ben sizin durumunuzu yorumlamış oldum... :D
Kızmadınız umarım

Hayat bize rağmen devam ediyor..Asıl zoruma giden bu..

Sevgili Dostum Ömer

Çok yorgunum saat gecenin 11' buçuğu yalnız kalmanın saati yok yazıyorum işte be Ömer Umudsuzluklar umud olsun diye yazıyorum yazıyorum işte be Ömer hiçbir cümlem yarını değiştiremesede. Yazmak herşeyi yeniden başlatırmı unutulan yaşanmışlar geri gelirmi sorumun tek ve kesin cevabı Hayır. hayırlar hayır kelimesi ekseninde gelişmekte benim hayatım . Çok yorgunum moralim bir hayli bozuk Bugün Cuma haftanın yorgunluğu üzerime çökmüş durumda veya Bu haftanın değil hayallerime ulaşamadığım btün haftaların yorgunluğu var üzerimde Kaybettiklerimin acısı var yüreğimde her yanım kayıp her günüm kayıp lanet olsun be dostum özlüyorum o sabah serinliğinde içtiğim çayı aşkımı itiraf edemeğim sevdiklerimi özlüyorum. Özlemek birşey değilde bir daha oraya ulaşamama korkusu içimi yiyip bitiren bir duygu . Korkuyorum Ömer yarın olmasından korkuyorum. Gün doğmasından korkuyorum . Bir yanım çek çileni kurtul derken bir yanım yeter dayanamıyorum diyor. Yeter Be Ömer . Sen haklıymışşsın sen haklısın be dostum ben olmasamda yürüyormuş bu kafile. Ben sevmesemde seviliyormuş şehirler. Ben olmasamda ben olmasamda .... Ah be Ömer Ben yokum yokum artık ne o şehirde ne kalplerde lanet olsun o yüreğime atılan imzalara lanet olsun her kaybıma. Lanet olsun memlket hasreti ile yanan ömrüme. İstemem artık istemem vatansever olmayı istemem artık istemem hep gidenin ben olmayı lanet olsun değişmiyor değişmiyor yazdıkça .Yıkılmıyor tabular yazdıkça farklılaşmıyor hayatım yüreğimde vuslat ateşi sönmüyor. Biliyormusun oradaki insanları tanıdıktan sonra insanlardan tiksinir oldum. Yalnız yalnız memleketimdekiler hariç . Bliyormusun Ömer değişmiyorsa hayatım sen değişeceksin ben bunu çok iyi fakettim Yıldızların kaymasını enegelliyemiyorsan yepyeni bir gökyüzü bul yıldızları kaymayan. Gideceğim Ömer gideceğim bu şehirden obenden ben ondan kurtulacağım ve O zaman yarın gerçekten güneş benim için doğacak bu lanetlenmiş bu gönül gözleri kapanmış nasipsiz insanların şehrinden kurtulacağım. Ve Kaybedenlerin Şahı tekrar kazanacak. Ne zaman ne zaman olur bilemem ama en yakın zamanda. Lanet olsun hepinize lanet olsun burda geçirdiğim günlere bekle vuslatım. Geliyorum

Sevgili Dostum Ömer

Çok doluyum be ömrümü düşünüyorum evet o kısacık o bedbah ömürümü düşünüyorum . Ve bakıyorumda hayatımda mutlu olduğum gün sayısı çok az ve bunu görünce yine içimi kaplıyor bir hüzün bir üzüntü bir yıkık viran hal sanki biraz önce çok mutluymuşum gibi. Mutsuzum Ömer kendimi o kadar yalnız ve unutulmuş ve istenmeyen hissediyorumki. Bu öylesine bir kuruntu bir vesvese değil gerçeğin ta kendisi. Hiç konuşcak insan yok oysa oysa konuşsam neler anlatacağım neler kayıplarımı ,özlemlerimi ama yok beni anlayan yok elbet var var etrafımda gezinen iki ayaklı varlıklar ama senin gibisi yok aslında sen karşımda olsan bunları sana anlatmazdın ne hakkım varki sana yüreğimin uhunetini akıtayım bu benim lanetim . Ben hayatı çoktan bıraktım ve birçok yerde istenmiyorum. Kimse bu yılmış bu kaybetmiş adamı hayatında görmek istemiyor. Ailemide ben istemiyorum . İstemiyorum Ömer çünkü onlarda mecbur değil benim gibi birine bakmaya işte onun için kurtulmak istiyorum. Bu şehirden bu gerçeği göremeyen insanlardan aslına bakarsan bu ülkeden kurtulmak istiyorum. Artık yürümüyor taşdı topraktı bayraktı mavraları ah ulan ah ama gidemiyorum. Yoo sakın beni bağlayan birşeyler olduğunu düşünme. Unutmaki ben kaybedenlerin şahıyım benim gibi bir adam nasıl olurda. Bağlanabilrki. Gideceğim Ömer gideceğim Ömer kurtulacağım bu ülkeden yalnız zamanı var . Ama biliyorum gittğim yerde özlem duyacağım elbet buralara ancak olsun yüreğime gem vuracağım her nekadar vurabilirsem . Bırakıp gitmek başkaların işiydi terkedilmeye kaybetmeye alışmıştım. Ama istisnalar kaideyi bozmaz ya bir günde ben gideceğim ve sana şeref sözü dönemeyeceğim kendimi lanetimi kendi bedbahlığımıda yanımda götüreceğim. Şimdi diyorsundur bilirim bir çok kişi kurutulacak senden yoo birçok kişi değil çünkü haytımda birçok diyecek kadar kişi tanımıyorum ama biliyorum çevreye birçok zararı olan bir kişiyim kımıl zararlısı gibi. Ya yarınlar ya hayaller unutma benim dünüm vardı sadece yarınım yok çünkü yarını ben çoktan kaybettim. Zaten hayallerim yoktu umutlarım vardı umutlarımın dalı kırıldı. Ulen niye yaşıyorsun deme. Yüce Tanrı öyle istiyor diye yoksa yaşamayıda isteyen kim . Gideceğim.

Sevgili Dostum Ömer.

Gitmek benim için acı birşey değil hayatımın en olağan olayı yalnız adamım gitmeler niye koysunki bana. Gitmek gitmek artık bu şarkının burada bittiğini gösteren bir vesikadan başka neki. Aslında benim haytımda şarkılar hep biterken başladı. Lanet olsun yalnız şu ömrüme lanet olsun dostsuz hiç bahar yaşamadan kış olan şu ömrüme lanet olsun Lanet bir adamım yıkık kaybetmiş tükenmiş Beni tüketen beni yalnızlığa mahkum eden kayıplarımdır. Ellerim hep boş gözlerim hep puslu çnükü Ömer çünkü düne bakıyorum çünkü kaybolan yarınıma ağlıyorum. Şu an şu satırları yazarkende inanınki ağlıyorum. Ağlamak fayda ediyormu. Hayır ne yazııkki ama neyleyim. başka silahım yok. Ağlıyorum ağlıyorum ve ne acı niye ağladığımı soracak yanımda hiç kimse yok olsada cevap verecek hiç bir sözüm yok. Gidiyorum taşına toprağına aşık olduğum ülkeden gidiyorum. Giderken yanımda hiçbirşey götürmüyorum. Götürecek birşeyim yokki zaten bir kalem bir kağıt yeter bana . İnan inan evden giderken ceketimi dahi almayacağım oda kalsın herşey kalsın . Biliyorum biliyorum gidince yıkık viran yüreğimide bırakamıyorum lanet olsun onuda götüreceğim olsun olsun o olmassa kağıt kalemimin ne önemi kalırki bu ülkede bunca tanıdığım varken dost sandığım insan varken yaşayamam Ömer .İşte onun için gidiyorum. İnan gideceğim ülkenin bir önemi yok batıda bir yerler işte yalnız Türkiye olmasın yeter. İşte ozaman yüreğimdeki yaraları üflerim ve ona derimki neyleyim neyletim gurbetteyiz işte . İşte ozaman yüreğimin bir koluna zincir vurulur. İşte ozaman düne ağlamama bir gerekçe olur. Ağlıyacağım Ömer hiç susmaycağım ağlaycağım beni bu ülkeyi terkettiren her sorun her kayıp her yıkıntım ağlayacağım Kimse kimseyi özlemesemde yalnız seni özleyeceğim o güzel dostluğun özleyeceğim ve sanada yazmıyacağım yazamamki Ömer dedimya kendi kayıplarıma seni seni nasıl ortak edebilirimki. Lanet olsun bana Lanet olsun şu ömrüme lanet olsun şu ülkeyi terketme sebeblerine.

Sevgili Dostum Ömer

Devam ediyorum işte içimdeki uhunetin yüzde 1ni akıtabilrisem ne mutlu bana ama sanmıyorum yüzde 1 bile çok zor. Çünkü üzerimde yıların kayıpları çünkü üzerimde yılların yalnızlığı var nasıl olurda iki üç satıra sığar onca yaşanmamış sevdaların hasreti nasıl olurda iki üçsatıra sığar kayıplarımın listesi neyse dedimya yüzde1 ni bile akıtsam şu uhunetin ne mutlu bana bekliyorum şu lanet çöreklenmiş zamanın geçmesini çünkü o zaman geçtiği anda ve beklediğim gün geldiği anda terkedeceğim terkedeceğim şu ülkeyi şu dost sandıklarımı yıllardır kahrımı çeken ailemi giderken hiç kimse ama hiç kimseye birşey demiyeceğim kimseye haber vermiyeceğim ve hiç birzaman dönemeyeceğim. Onlar beni kayboldu diye arayacaklar bir kaç gün. sonra öldü diye umdularını kesecekler. Ve biliyorum aklarına geldiğimde üzülecekler belki ama geçeçek çünkü benimki bir kaybetmiş adam inan olsun çabuk unutulur. İntiharı çok düşündüm ama yapamadım şu boş beleş yaşamıma şu lanet hayatıma son veremedim . Veremedim işte ve düşündümki en asili en doğrusu gitmek. Kaçarcasına bir tane çöp almadan gitmek en doğrusu Ne yapayım be Ömer ne yapayım elimden hiç birşey gelmez gitmekden başka şu ülkeden kurtulmak için şu hiç sevmediğim sevmek için çaba göstermediğim ve göstermeyeceğim şehirden kurtulmak için gitmekden başka elimden hiç birşey gelmez. Kendmi öldürmememin bir başka sebebide arkamdan yok sorunluydu piskolıjik problemleri vardı mavraları atacaklarını bildiğim için vazgeçdim bunu yapmakdan ve dedim ki gideyim gideyim şu şehirden sonra yine düşündüm bu şehirden kurtulmak yetmez bu bedbahsızlığımın bu kayıplarımın bir sorumlusu olan ülkeden de kurtulmak gerek ve gitmeye karar verdim. Hiç kimseye hiç bir şeye vereceğim hesabım yok dedim ya ben milyonlar içinde yalnızım kaybedenlerin şahıyım. İşte belkide kaybedenlerin şahı olmanın yalnızların yegane prensi olmanın en güzel yanıda geride kimse bırakmamış olmak kimseye hesap vermiyecek olmak .. Gideceğim Ömer bu ülkeden gideceğim.

Sevgili Dostum Ömer

Biliyrosun dershaneye gidiyorum orada ögretmen ulaşmak istediğiniz üniversiteyi yazın dedi ben düşünmedim bile çünkü öyle bir olay olmayacaktı. Yazmadım verdimi herkes dedi verdi dedik. Yazmadım Ömer çünkü öss ye gireceğim çünkü beklediğim tarih daha ozaman olgunlaşmış olmayacağından gireceğim ama kazansam dahi açıklanmasına beklemeyiceğim ki gideceğim Ömer gideceğim çünkü burada bu şehirde bu ülkede yaşamak benim için bir zamanı beklemekten ozamanın geçmesini beklerken vakit geçirmekten öte değil kimse ile konuşmuyorum girdiğim yerlerde merhaba merhab ötesi hiç bir şey ama hiçbirşey konuşmuyorum yeter be Ömer artık dedim ya herşey boş geliyor. Herşey zaten anlamsızdı birazdaha anlamsızlaştı gitmeye karar verdikten sonra gittikten sonra orada ne halt edeceksin dersen onuda ayarladım merak etme. Etme sanmıyorum edeceğini veya birilerinin edeceğini.... Çünkü yalnızım çünkü ben gerçekten kimse tarafından sevilmeyenim şimdi sen bunu okuyunca deme seven çok bak ben varım deme salla biliyorum biliyorum gözden ırak olan gönüldende ırak olur. Etrafımdaki kişilerden özür diliyorum dershanede felan nerde kimi kırdığımı düşünüyorsam özür diliyorum helaleşiyorum helaleşince bir yere gidiyorsun diyorlar. Yok canım diyorum yok ne olur ne olmaz nasıl derim Ömer gidiyorum gideceğim diyememki sadece helaleşiyorum kuşumu evdekilere emanet ettim onlarda üniversiteye gidecek ya ondandır diye düşündü. Onlarada düyemem ya kaçıyorum şu lanet şehirden şu ülkeden kaçıyorum diyemem ya demiyorum diyemiyorum sanada demiyeceğim ömer hiç kimse elveda demeyi sevmezdim çünkü dönerim mutlaka derdim ya artık helaleştiklerime elveda diyorum elveda dönemem artık ne ülkeye ne bu şehre elveda Ömer sanada elveda sanada yazamam onun için sanada elveda partideki görevlerimi devrettim kuru üyeyim gitmeden istafa edeceğim. Onada elveda diyeceğim ya yaşanmamış sevdalarım onlarlada vedalaşacağım belki yüzlerine diyemem ama onlarada elveda diyeceğim ve inan Ömer inan bu satırları okuyan buna bugün kimse inanmasada yarın inanacak .

Sevgili Dostum Ömer

Devamlı gitmekten bahsediyorum bu ülkeden bu cennet vatandan gitmek istiyorum. Her ne kadar cennet diye seslendiğim şu ülkeyi şu ülkede yaşayan insanlarını sevmeyi ögrenemedim diye gidiyorum . Zaten kendimi buralara ait görmüyorum. Hoş kendimi hiç bir yere ait görmüyorum ya neyse neyse ya Ömer gidiyorum benim kavgam bu ülke ile bu insanlarla değil aslında Benim kavgam şu lanet şu uhunet dolu kaderimle şu şu boş ve kısa ömrümle benim kavgam.
Blirsin Ömer ben kimseyle kavga etmem hiç bir şeyi ile kavga etmeyi sevmem ama kavgalıyım Ömer kavgalıyım. Kader ile kavgalıyım neyleyim beni alt etti kader .Beni kayıplara ve yalnızlıklara mahkum etti bu mahkumiyetliğin sonu yok onun için gidiyorum Ömer cezamı uzaklarda çekmek için gidiyorum Ömer . Düne ait yanıma hiç bir şey almadan kimsye hesap vermeden gidiyorum Ama sanma unuturum o Torosları o kırları mutlu geçirdiğim anıları sanma unuturum o dağı o denizi çünkü ben odağın odenizin çünkü ben bu vatanın çocuğuyum. Şimdiki sözlerim hasret kalacağım vatanıma memleketime son ve en büyük kaybıma....
Ey vatanım sanadır sözlerim,sana Her özlemimde her kaybettiğimde sen varsın.
Ey taşına toprağına hayran olduğum memleketim sanadır gözyaşlarım sana her satırımda her anımda sen varsın
Sen varsın vuslatım sen varsın canım memleketim.
Mmeleketim elbet seni unutacak değilim . Lanet kader bizi birbirimize hasret yazdı Lanet kader zaten o değilmi beni bu şehre hapseden yada hapsedebileceğini düşünen . Evet lanet akder korkuyorum senden her kaybımda biraz daha korktuğum gibi korkuyorum senden lanet oslun gidiyorum artık gidiyorum . Varsın bitmesin esaretim varsın bitmesin zulmün vatanım varolsun onlar varolsun varsın bir özer feda olsun Yarınımı çaldın istersen dünümüde çal gidiyorum sen kazandın ey lanetlerin laneti kader. Kader senlede kavgam yok artık çünkü hep sen kazanıyrosun. Ben çoktan kabul ettim kaybettiğimi hem unutma ben kaybedenlerin şahıyım. Gidiyorum inançlarını özgürce yaşadıkları yere inançları yüzünden horlanmayanların yanına devamlı hangi inançtan olup olmadığını sormayanların memleketine gidiyorum. Milletin zorla birşeyler söyletmediği yere gidiyorum...

Sevgili Dostum Ömer

Yazıyorum yanıt alamıyorum seviyorum sevilmiyorum neyleyim böyle sevgiyi neyleyim böyle yazgıyı. Kayıplarımı görmemek için gözlerimi kapasamda görüyorum. Görüyorum işte Ömer . Ulaşılmadık neyimiz kaldıki dokunulmadık hangi düşümüz yıkılmadık hangi hayalimiz yarına dönük hangi umudumuz kaldı. Lanet olsun anlamıyorum şu hayatı şu yapıyı şu insanları aslıan bakarsan ben kendimi anlamıyorum. Ben aslında kaybedebilmeyi kaybedmeyi anlamıyorum. Lanet olsun yoruldum artık gidmeler için mücadele etmekten. Yoruldum artık be Ömer hiç birini dost saymazken dostummuş gib davranmaktan. Yoruldum artık . Kayıplarım desemde giden hep ben oldum o otogardan bu ne iştir be Ömer ne iştir bu gitmek ne iştir bu kaybetmek hep gitsemde hep kaybetsemde işte işte bir bu duyguyu çözemedim . Kim kaybetti kim gitti işte bu gönlüm bunun cevabını bir türlü veremiyor. Mücadele etmiyorum artık rügara kapılmış bir dal gibiyim yarın nerdeyim bilmiyorum. Ah ulan Ömer gitmek ne garip bir duygu gözlerimden aksada yaşlar gönlümdende akıtamatıktan sonra neyleyim o boş gözyaşlarını dilim unuttu desede gönlüm silmedikçe silemedikçe defterden neyleyim be Ömer o başıboş lafları. Yine gidiyorum hayı Ömer gitmek zorunda bırakılıyorum yine kaybetmek yine yalnızlaşmak zorunda bırakılıyorum. Tam alıştım derken tam sevmeye başlarken gidiyorum. Gitmek istemesemde bırakamasamda gitmek zorundayım beni zaten böyle diile getiren ülkeme insanlarına isyan ettiren neki gitmek zorunda bırakılmak değilmiki. Evet öyle yine arkamda bir yığın söylenmemiş söz yine arkamda bir yığın yarım kalmış aşk kırıntıları bırakarak gidiyorum inan Ömer inan gözüm hep arkamda kaldı Kalmasa kalmasa ben nasıl sana yazarımki zaten avutamıyorum yüreğimi avutamıyorum kaybettiklerim karşısında ve yine gidiyorum ben şimdi ona ne diyeceğim nediyeceğim Ömer Gidiyorum ülkemi terketmiyorum elbet yine ülkem içinde başka bir yere gitmek zorunda bırakılıyorum yine gidyorum yine yalnızlığın anhatarları va elimde yine gidiyorum daha eski gitmelerimin hesabını veremeden yireğime yine gidyorum Ben nasıl isyan etmem etmemki kadere hayata nasıl be Ömer nasıl.

Sevgili Dostum Ömer

Her yazışım yepyeni bir isyanı körüklüyor her yazışım içimdeki ateşi bir daha yakmaya yetiyor. Farkediyorsan herşeye isyanım var yarına kadere hayata belkide en önemliisi kendime her isyanımda yeni bir düşünce sarıyor beni diyorum kim kim beni bukadar yalnızlığa hapseden kim bana bu kadar kaybettrien bazen ülkemden dahi gitmek sitiyorum .Evet desemde bunları yapamıyorum yapamıyorum çünkü gönlüm zincirlemiş bu vatana nasıl giderimki kayıbımda bu topraklarda eski umutlarım kavuşamadıklarım . hepsi bu vatanda nasıl giderim bırakırda nasıl giderim bu bu bayrağı bırakıpda onun sadece şehirden gidiyorum yani daha doğrusu bu ilçeden gidiyorum. Sanma bu ilçedende benim isteyerek gittğimi gitemk zorundayım yine babam gidiyor bende gidiyorum çünkü yine babamın tayini çıktı gidiyorum kimse ile vedalaşmak istemeden söylenmemiş türkülerimi dünden kalan bir kaç parça anımıda da burada bırakarak gidiyorum Yine kadere yine hayata bri yığın küfür ederek yine söylemediğim onca sözle ile gidiyorum .Yapcak çok şeyim varken gidiyorum . Yalnızım her zamanki gibi girdiğim gibi yalnız ailem le birlikte gidiyorum ne alacak bir şeyim var nede düne ait yaşanmışlarım hepsi ama hepsi bu şehre emnet ederek gidiyorum elveda demiyorum yine Ömer diyemem çünkü geri geleceğim belki hiç bir zaman geri dönmesemde dönemesemde bırakıyorum çünkü eski anıların ağırlığıyla yaşnmıyor. Yaşanmıyor söylenmemiş onca sevda ile yaşanmıyor gözler o insanları ararken işte onun için unutuyorum dünüde siliyorum gönlümden yarınıda sildiğim gibi yaşıyorum işte buna yaşamak denirse elbet denemezde yaşıyoruz işte Tanrı böyle istedi diye neyleyelim. neyleyelimki Ömer . Herşeye ama herşeye bir çare buldum bir tek bir tek şu gidmelere çare bulamadım gönlümün her yarasını dindirdimde bir tek bir tek şu yalnızlığımı şu kayıplarımın yarasını dindiremedim ne yazıkki Ömer.