ÜMİT-AK
09-17-2010, 09:46
Görevimiz evlat olmak
Bir genç vardı. Anne ve babası kendisine ne iş buyursa canı sıkılırdı. İtiraz ederdihttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif isyankâr davranırdı. Elbette bu genç tamamen haksız değildi.
Anne ve babası yılların birikimi bir asabiyetlehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif sinirli ve alıngandılar. Sabah geç kalksa “Neden geç kalkıyorsun?” Bir yerden geç gelse “Nerelerdeydin?” derlerdi. Hele iş yaparken bütün angarya işleri ona buyururlardı. Yaptığı işleri beğenmezlerdihttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif devamlı şöyle yap diye tarif ederlerdi.
Bu gençtehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif bu bitmek tükenmek bilmeyen angaryalardanhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif işlerden ve karışmalardan bıkmıştı. Evden kaçmayı bile düşünmüştü!
Biliyordu; “İnsan hürdürhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif fakat Abdullah’tır.”
http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif’a kul olmakhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif ancak O’nun emirlerini yerine getirmekle gerçekleşir. İşte bu genç “Onlara öf bile deme!” İlahi emri gereğincehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif yüreği cız ederdi. İsyankâr her davranışı yüreğine bir kor gibi düşerdi.
Bir gün bu genç şöyle düşündü. Madem onlar beni küçükken bir çiçek gibi kolladılarhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif gecelerini gündüzlerine katarak bana baktılar. Yemediler yedirdilerhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif giymediler giydirdiler. Madem benim kulluk görevim onları memnun etmek ve ben bu noktada memurum. Öyle ise bana ne emretseler yapacağım. Vazifem onlara hizmettirhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif onlara akıl vermek değildir. Diye düşündü. Onlarahttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif emir bekleyen bir memur gibi teslim oldu.
Bu karardan sonra onlar ne buyursa hemen yerine getirdi. Bu istek mantıklı mantıksızhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif vakitli vakitsizhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif yerli yersiz hiç önemli değildi. Yeter ki haram bir şey emretmesinler… Her isteklerini yaptı.
Artık günler ve geceler Onun için en mutlu günler oldu. Gencin yerine getirdiği ilahi emrin neticesi olarak evdeki o eski bağrışmalar bitti. Eve huzur geldi.
Bu genç bir gün annesini kaybetti. Fakat öyle güzel hatıralar hayaline işlemişti ki; sanki annesiyle yine hep beraber. Kulağı annesinin buyuracağı işe hazır bir şekilde bekliyor… Annesinden ayrılığınıhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif babasının varlığıyla bir derece hissetmiyor…
Ne mutlu anne ve babasını üzmeyenlere!
Ne mutlu http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif’ın buyruğuna sağır olmayanlara!
Bir genç vardı. Anne ve babası kendisine ne iş buyursa canı sıkılırdı. İtiraz ederdihttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif isyankâr davranırdı. Elbette bu genç tamamen haksız değildi.
Anne ve babası yılların birikimi bir asabiyetlehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif sinirli ve alıngandılar. Sabah geç kalksa “Neden geç kalkıyorsun?” Bir yerden geç gelse “Nerelerdeydin?” derlerdi. Hele iş yaparken bütün angarya işleri ona buyururlardı. Yaptığı işleri beğenmezlerdihttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif devamlı şöyle yap diye tarif ederlerdi.
Bu gençtehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif bu bitmek tükenmek bilmeyen angaryalardanhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif işlerden ve karışmalardan bıkmıştı. Evden kaçmayı bile düşünmüştü!
Biliyordu; “İnsan hürdürhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif fakat Abdullah’tır.”
http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif’a kul olmakhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif ancak O’nun emirlerini yerine getirmekle gerçekleşir. İşte bu genç “Onlara öf bile deme!” İlahi emri gereğincehttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif yüreği cız ederdi. İsyankâr her davranışı yüreğine bir kor gibi düşerdi.
Bir gün bu genç şöyle düşündü. Madem onlar beni küçükken bir çiçek gibi kolladılarhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif gecelerini gündüzlerine katarak bana baktılar. Yemediler yedirdilerhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif giymediler giydirdiler. Madem benim kulluk görevim onları memnun etmek ve ben bu noktada memurum. Öyle ise bana ne emretseler yapacağım. Vazifem onlara hizmettirhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif onlara akıl vermek değildir. Diye düşündü. Onlarahttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif emir bekleyen bir memur gibi teslim oldu.
Bu karardan sonra onlar ne buyursa hemen yerine getirdi. Bu istek mantıklı mantıksızhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif vakitli vakitsizhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif yerli yersiz hiç önemli değildi. Yeter ki haram bir şey emretmesinler… Her isteklerini yaptı.
Artık günler ve geceler Onun için en mutlu günler oldu. Gencin yerine getirdiği ilahi emrin neticesi olarak evdeki o eski bağrışmalar bitti. Eve huzur geldi.
Bu genç bir gün annesini kaybetti. Fakat öyle güzel hatıralar hayaline işlemişti ki; sanki annesiyle yine hep beraber. Kulağı annesinin buyuracağı işe hazır bir şekilde bekliyor… Annesinden ayrılığınıhttp://www.tevbe.org/forum/images/smilies/virgul.gif babasının varlığıyla bir derece hissetmiyor…
Ne mutlu anne ve babasını üzmeyenlere!
Ne mutlu http://www.tevbe.org/forum/images/smilies/allah.gif’ın buyruğuna sağır olmayanlara!