Büyük âlim ve velilerden Ebu İshak Şirazî hazretleri, bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki,

- Allahü Teala bir kulunu severse, ona iki nimet verir, buyurdu.

- Onlar nedir? diye sordular.

Buyurdu ki:

- Birincisi, sevdiği bir kulunu tanıtır ona.

İkincisi insanların dünyasına veya ahiretine faydası olan bir işte çalıştırır o sevdiği kulunu.

Sordular:

- Daha çok severse hocam?

- O zaman dert ve bela verir ona.

- Sevdiği kuluna mı dert bela verir?

- Evet. Ama bu dertleri nimet bilir o kimseler. Derd ü belayı kemente benzetmiştir büyükler. Cenab-ı Hak, bu kementle tutup kendine çeker sevdiklerini.

* * *


Büyük âlim ve velilerden Ebu İshak Şirazî hazretlerine, Bir gün de,

- İhlas nedir? diye sordular .

Buyurdu ki:

- İhlas, Allah ü Teâlâyı çok sevmek ve her sevdiğini Allah için sevmektir.

- En mühim iş nedir?

Buyurdu ki:

- Üç şeydir. Birincisi Allah için öğrenmek. İkincisi öğrendiğiyle amel etmek. Üçüncüsü de öğrendiklerini başkalarına da öğretmektir.

-Bir gün de sohbetinde;

- Çok sayıda iyilik vardır, buyurdu. Ama bunların en iyisi iki şeydir:

Biri doğru iman. Öbürü, insanlara karşı şefkatli olmaktır. Kötülük de çoktur. Ama kötülüklerin en kötüsü iki şeydir.

Biri kâfirlik, öbürü insanlara eziyet etmektir.


alıntı