Şeyh Şamil esir düştüğünde,ruslar bu kahraman adama büyük bir saygı göstermiş.Rus çarı kendisini yemeğe davet etmiş.Şeyh Şamil yemeği iştahla yemiş.
Bunu gören çar:
-Adama bak nerdeyse beni de yiyecek demiş.
Şeyh Şamil cevap vermiş:
-Biz müslümanız domuz eti yemeyiz!





http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fc/Imamshamil.jpg

hhehe süper cevap..

laf tam isabet

:D :D :D :D :D :D :D :D

:D :Dçok süper kısa ve öz cevabına hayran kaldım :)

şeyh şamilden de böyle bir cevap beklenirdi zaten...

buraya böyle güzel bir başlığın altına bende Mevlana ve Hacı Bektaş'tan bir şey ekleyeyim...

Bir adam kötü yoldan para kazanip bununla kendisine bir inek alır. Neden sonra, yaptıklarından pişman olur ve hiç olmazsa iyi bir şey yapmış olmak için bunu Hacı Bektas Veli’nin dergâhına kurban olarak bağışlamak ister. O zamanlar dergâhlar ayni zamanda aşevi fonksiyonu görmektedir.


Durumu Hacı Bektas Veli’ye anlatır ve Hacı Bektas Veli ‘helal değildir’ diye bu kurbanı geri çevirir. Bunun üzerine adam Mevlevi dergâhına gider ve ayni durumu Mevlana’ya anlatır .Mevlana ise bu hediyeyi kabul eder. Adam ayni şeyi Hacı Bektas Veli’ye de anlattığını ama onun bunu kabul etmemiş olduğunu söyler ve Mevlana’ya bunun sebebini sorar.

Mevlana söyle der: - Biz bir karga isek Hacı Bektas Veli bir şahin gibidir. Öyle her leşe konmaz. O yüzden senin bu hediyeni biz kabul ederiz ama o kabul etmeyebilir. Adam üşenmez kalkar Hacı Bektas dergâhı’na gider ve Hacı Bektas Veli’ye, Mevlana’nın kurbanı kabul ettiğini söyleyip bunun sebebini bir de Hacı Bektas Veli’ye sorar.

Hacı Bektas da söyle der: - Bizim gönlümüz bir su birikintisi ise Mevlana’nın gönlü okyanus gibidir. Bu yüzden, bir damlayla bizim gönlümüz kirlenebilir ama onun engin gönlü kirlenmez. Bu sebepten dolayı o senin hediyeni kabul etmiştir.”

Böylesi tevazu ve incelikle, birbirlerini yermek yerine yüceltebilmeyi becerebilen insanlar olmamız dileğiyle…

zaten şeyh şamil hayranıyım...

Ben de o zaman ablamin basindan gecen bi olayi anlatayim...

sene 99 merve kavakcinin meclise girdigi donem... Ablam 18 yasinda o vakit.

ablam iett otobusunde ayakta.. otobus seyir halinde.. hemen ablamin yakininda oturan bi teyze mutemadiyen ablama merve kavakci'yi soruyor.. "sence meclise girmelimiydi' vs vs" .. basta ablam pek sallamiyor ama en sonunda kadina "sonucta onu halk secti.. orasi da millet meclisi oldugu icin girmesinde bi sakinca yoktu" diyor.. bunu duyan arka taraflarda pusu'ya yatmis bi amca canhiras bi sekilde atiliyo ve dio ki:

"KIM SECMIS HALK SECMIS?! ATATURK MU SECMIS??"

ablam cok sakin bi sekilde..:
"Vallahi amcacim Ataturk uzun suredir genel secimlere katilmiyor..."

amca dumur.. otobus kopmus hehe

Ben de o zaman ablamin basindan gecen bi olayi anlatayim...

sene 99 merve kavakcinin meclise girdigi donem... Ablam 18 yasinda o vakit.

ablam iett otobusunde ayakta.. otobus seyir halinde.. hemen ablamin yakininda oturan bi teyze mutemadiyen ablama merve kavakci'yi soruyor.. "sence meclise girmelimiydi' vs vs" .. basta ablam pek sallamiyor ama en sonunda kadina "sonucta onu halk secti.. orasi da millet meclisi oldugu icin girmesinde bi sakinca yoktu" diyor.. bunu duyan arka taraflarda pusu'ya yatmis bi amca canhiras bi sekilde atiliyo ve dio ki:

"KIM SECMIS HALK SECMIS?! ATATURK MU SECMIS??"

ablam cok sakin bi sekilde..:
"Vallahi amcacim Ataturk uzun suredir genel secimlere katilmiyor..."

amca dumur.. otobus kopmus hehe
:D

süperrr ;)

şeyh şamilin yolundayız Allah sahittir buna

Ben de o zaman ablamin basindan gecen bi olayi anlatayim...

sene 99 merve kavakcinin meclise girdigi donem... Ablam 18 yasinda o vakit.

ablam iett otobusunde ayakta.. otobus seyir halinde.. hemen ablamin yakininda oturan bi teyze mutemadiyen ablama merve kavakci'yi soruyor.. "sence meclise girmelimiydi' vs vs" .. basta ablam pek sallamiyor ama en sonunda kadina "sonucta onu halk secti.. orasi da millet meclisi oldugu icin girmesinde bi sakinca yoktu" diyor.. bunu duyan arka taraflarda pusu'ya yatmis bi amca canhiras bi sekilde atiliyo ve dio ki:

"KIM SECMIS HALK SECMIS?! ATATURK MU SECMIS??"

ablam cok sakin bi sekilde..:
"Vallahi amcacim Ataturk uzun suredir genel secimlere katilmiyor..."

amca dumur.. otobus kopmus hehe
:D




;D ;D

Eğilmedik tarih boyu düşmanın karşısında
Şeyh Şamil'in yolundayız Allah şahittir buna!

Mashadov;
teşekkürler paylaştığın için..Büyük insanları büyük yapan kendi sınırlarını aşmalarıdır.Şeyh Şamil de buna çok iyi bir örnektir.Tıpkı Murselyavuz'un verdiği Mevlana ve Hacı Bektaş-ı Veli örneği gibi..

Birçoğunuz biliyorsunuzdur ama ben de Akif ve Necip Fazıl'dan iki kısa anektot sunayım:

Akif sanık koltuğunda otururken hakim Akif'e:
Ne bu hal Akif,suratın maymuna dönmüş! demiş..
Akif sol tarafındaki pencereye dönerek:
-Evet,şimdi de pencereye döndü! demiş...

Birbirleriyle sürekli atışan Necip Fazıl ve Nazım Hikmet bir gün birlikte camiye giderler.(Nazım Hikmet de gidermiş demek ki camiye..)
Aralarında bir saf boşluk kalacak şekilde saf tutmuşlar ve Nazım Üstad'la uğraşmak adına:
-Senin eşekten ne farkın var Necip Fazıl? demiş...
Üstad'ın cevabı hazır:
-Bir saf boşluk...

;D ;D ;D
paylaşımlarınız için tşk

Eğilmedik tarih boyu düşmanın karşısında
Şeyh Şamil'in yolundayız Allah şahittir buna!

zaten büyük insanları büyük yapan şeyler farklı bakış açılarına sahip olabilmeleridir...

zaten büyük insanları büyük yapan şeyler farklı bakış açılarına sahip olabilmeleridir...



peki biz de bir gün farklı bakabilir miyiz dersin....

Büyük insanlar dedim kardeş, ben daha çocuğum ki...
Belki bir gün bakabiliriz...

ama kendi adıma hiç bir zaman bir Hacı Bektaş, bir Mevlana, bir Şeyh Şamil veya Akif olamayacağımı da bilecek kadar ayaklarımın üzerine basabiliyorum...

liderler farklıdır...

benden de size ufak bir bilgi

ŞEYH ŞAMİL
Ömrünü milletinin hürriyetine ve İslam beldelerinin bağımsızlığına adamış şanlı bir mücahit.
O,yirmibeş yıl aralıksız devam eden muharebelerde koskoca Rus ordularını yenilgiden yenilgiye uğratmış,kan içici Moskof canavarına unutamıyacakları şamarlar indirmiştir.
İmam Şamil insanlığın düşmanı bir devlete karşı verdiği mücadelelerle sadece Kafkasya ve Türkiye’nin değil bütün dünyanın gönlünde yer tutmuş bir kahramandır.
17 Ekim 1832’de Ruslar Şamil’in doğup büyüdüğü Gimri kasabasını basmışlardı,düşman kalabalıktı,topu tüfeği vardı,Gimrililer ise bir avuç,işte bu muharebede düşmanın ortasına bir top güllesi gibi atılmıştı Şamil.Kılıcı her inip kalkışında bir Moskof askerini yere seriyordu,fakat pusuda bekleyen düşman askeri süngüsünü Şamil’e hırsla sapladı,süngü yiğit Şamil’in göğsünden girip çıktı o vaziyette süngüyü saplayan askeri öldürüp vuruşmaya devam etti..Vuruşma bittiğinde O,bir köşede baygın bulundu .25 gün baygın halde yatan Şamil uyandığında başucunda duran annesine ilk olarak “Anam namaz vakti geçti mi?”diye sordu.
İmam Şamil’in liderliğinde Kuzey Kafkasyalılar Çarın ordularına kan kusturmaya başladılar Kafkas dağları Rus ordularına mezar oldu.Çar I.Nikola maddi kuvvetle yenemediği Şamil’i hile ile yenmeyi denedi,bol bol mevki,makam,rahat bir dünyevi hayat vadinde bulunduğu mektubu Şamil’e gönderdi.
Çar’ın alçak teklifine Şamil şöyle cevap verdi;….
Başında bulunduğum bu kahramanlar topluluğunun kalplerinde kökleşen bu eşsiz zafer imanı kökünden kazınmadıkça ve en genç muhariplerimden en ihtiyar naiplerime kadar tek kurşunları ve tek kolları kalıncaya kadar bu mübarek vatanı son dağına,son köyüne ve en son kaya parçasına kadar karış karış müdafaa etmekten beni hiçbir kuvvet alıkoyamıyacaktır.
Bu uğurda bütün evlat ve ayalimi kılıçtan geçirseniz,son zürriyetimi kurutsanız,en son müridimi yok etseniz tek başıma ve son nefesime kadar yine dövüşeceğim.Son cevabım budur General

benden de size ufak bir bilgi

ŞEYH ŞAMİL
Ömrünü milletinin hürriyetine ve İslam beldelerinin bağımsızlığına adamış şanlı bir mücahit.
O,yirmibeş yıl aralıksız devam eden muharebelerde koskoca Rus ordularını yenilgiden yenilgiye uğratmış,kan içici Moskof canavarına unutamıyacakları şamarlar indirmiştir.
İmam Şamil insanlığın düşmanı bir devlete karşı verdiği mücadelelerle sadece Kafkasya ve Türkiye’nin değil bütün dünyanın gönlünde yer tutmuş bir kahramandır.
17 Ekim 1832’de Ruslar Şamil’in doğup büyüdüğü Gimri kasabasını basmışlardı,düşman kalabalıktı,topu tüfeği vardı,Gimrililer ise bir avuç,işte bu muharebede düşmanın ortasına bir top güllesi gibi atılmıştı Şamil.Kılıcı her inip kalkışında bir Moskof askerini yere seriyordu,fakat pusuda bekleyen düşman askeri süngüsünü Şamil’e hırsla sapladı,süngü yiğit Şamil’in göğsünden girip çıktı o vaziyette süngüyü saplayan askeri öldürüp vuruşmaya devam etti..Vuruşma bittiğinde O,bir köşede baygın bulundu .25 gün baygın halde yatan Şamil uyandığında başucunda duran annesine ilk olarak “Anam namaz vakti geçti mi?”diye sordu.
İmam Şamil’in liderliğinde Kuzey Kafkasyalılar Çarın ordularına kan kusturmaya başladılar Kafkas dağları Rus ordularına mezar oldu.Çar I.Nikola maddi kuvvetle yenemediği Şamil’i hile ile yenmeyi denedi,bol bol mevki,makam,rahat bir dünyevi hayat vadinde bulunduğu mektubu Şamil’e gönderdi.
Çar’ın alçak teklifine Şamil şöyle cevap verdi;….
Başında bulunduğum bu kahramanlar topluluğunun kalplerinde kökleşen bu eşsiz zafer imanı kökünden kazınmadıkça ve en genç muhariplerimden en ihtiyar naiplerime kadar tek kurşunları ve tek kolları kalıncaya kadar bu mübarek vatanı son dağına,son köyüne ve en son kaya parçasına kadar karış karış müdafaa etmekten beni hiçbir kuvvet alıkoyamıyacaktır.
Bu uğurda bütün evlat ve ayalimi kılıçtan geçirseniz,son zürriyetimi kurutsanız,en son müridimi yok etseniz tek başıma ve son nefesime kadar yine dövüşeceğim.Son cevabım budur General

paylaşımınız için çok teşekkürler

hakedene verilmiş çok güzel bir cevap ;)

Büyük insanlar dedim kardeş, ben daha çocuğum ki...
Belki bir gün bakabiliriz...

ama kendi adıma hiç bir zaman bir Hacı Bektaş, bir Mevlana, bir Şeyh Şamil veya Akif olamayacağımı da bilecek kadar ayaklarımın üzerine basabiliyorum...




ufalda cebime gir...daha ne kadar büyüyeceksin ki..