Beritan
07-11-2008, 14:58
LeYLayI iNciTmE
Mecnun ayrılık derdinden ansızın hastalanıp yatağa düştü. Tedavi için bir doktor çağırdılar. Doktor gelip Mecnun'u muayene etti. Doktor, damardan kan almaktan başka çare yok , dedi.
Bir hacamatçı ( kan alan kimse ) çağırdılar. Hacamatçı geldi hacamat yapmak için Mecnun'un kolunu bağladı. Tam neşteri eline almıştı ki Mecnun bağırdı:
-Ey hacamatçı! Kan almayı bırak, ücretini al ve git!
Bu hastalıktan ölürsem öleyim, zararı yok. Bu eskiyip, yıpranmış bedenim varsın ölsün ne çıkar?
Hacamatçı şaşkın bir şekilde Mecnun'a sordu:
-Bundan ne diye korkuyorsun? Sen çöllerde kükremiş aslanlardan bile korkmazsın. Geceleri aslan, kaplan, ayı, kurt gibi yabani hayvanlar çevrende toplanıyorlar , dedi.
Mecnun şöyle cevap verdi:
-Ben neşterden korkmuyorum. Herkes bilir ki, benim sabır ve tahammülüm kayalardan meydana gelmiş olan dağdan bile fazla. Ben hiçbirşeyden korkmayan, dünyaya ait bir samanlığı dahi olmayan bir insanım. Şu fani tenim yaralanmazsa rahat etmez. Yaralar aşkımın merhemidir, bunun için yaralanmaya koşa koşa giderim. Ama benim vücudum Leyla ile dolu, içimde Leyla'dan başka bir varlık yok. Bu sedef gibi olan bedenim, o incinin sıfatları ile dolu. İşte ey hacamatçı, benden kan alırken neşteri ansızın Leyla'ya vurup onu yaralarsın da Leyla'yı incitirsin diye korkuyorum.
Mecnun ayrılık derdinden ansızın hastalanıp yatağa düştü. Tedavi için bir doktor çağırdılar. Doktor gelip Mecnun'u muayene etti. Doktor, damardan kan almaktan başka çare yok , dedi.
Bir hacamatçı ( kan alan kimse ) çağırdılar. Hacamatçı geldi hacamat yapmak için Mecnun'un kolunu bağladı. Tam neşteri eline almıştı ki Mecnun bağırdı:
-Ey hacamatçı! Kan almayı bırak, ücretini al ve git!
Bu hastalıktan ölürsem öleyim, zararı yok. Bu eskiyip, yıpranmış bedenim varsın ölsün ne çıkar?
Hacamatçı şaşkın bir şekilde Mecnun'a sordu:
-Bundan ne diye korkuyorsun? Sen çöllerde kükremiş aslanlardan bile korkmazsın. Geceleri aslan, kaplan, ayı, kurt gibi yabani hayvanlar çevrende toplanıyorlar , dedi.
Mecnun şöyle cevap verdi:
-Ben neşterden korkmuyorum. Herkes bilir ki, benim sabır ve tahammülüm kayalardan meydana gelmiş olan dağdan bile fazla. Ben hiçbirşeyden korkmayan, dünyaya ait bir samanlığı dahi olmayan bir insanım. Şu fani tenim yaralanmazsa rahat etmez. Yaralar aşkımın merhemidir, bunun için yaralanmaya koşa koşa giderim. Ama benim vücudum Leyla ile dolu, içimde Leyla'dan başka bir varlık yok. Bu sedef gibi olan bedenim, o incinin sıfatları ile dolu. İşte ey hacamatçı, benden kan alırken neşteri ansızın Leyla'ya vurup onu yaralarsın da Leyla'yı incitirsin diye korkuyorum.