Cihannur
07-30-2010, 02:44
Rasim Özdenören
http://img85.imageshack.us/img85/4927/rasimozdenoren.jpg (http://img85.imageshack.us/i/rasimozdenoren.jpg/)
Elbette evet diyeceğiz
Geçen yazımda AYM'nin verdiği karardaki hukuk dışılığı eleştirerek:
"Anayasa Mahkemesi'nin verdiği son karar, normal bir hukuk düzeninde aslında kendiliğinden geçersiz sayılır. Çünkü Anayasa Mahkemesi, yetkisini aşarak bir karar vermiştir. Nedir o? Mahkeme, kendisine iptal için sunulan ve henüz yasalaşmamış olan bir Meclis kararının bazı maddelerinin bazı ibarelerini ortadan kaldırarak, kendisinin düzenlemiş olduğu metni referanduma sunmuştur. Türk Milleti, 12 Eylül 2010 günü referandumunda Anayasa Mahkemesi'nin düzenlediği işbu metni oylayacaktır. (...) Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı tasarruf onun teklifi olarak halkın oyuna sunuluyor. Ve Türk demokrasisinin oportünizmi bu durumu içine sindirmek zorunda kalıyor" demiştim. (Problem Türkiye Gerçeğinin Mahiyetinden Neşet Ediyor, 11 Temmuz 2010, Pazar).
Bu eleştiri, doğrudan AYM'nin verdiği kararın hukukî niteliği üzerinedir.
Bizim, bu eleştirimiz ile neticede referanduma sunulan metne evet dememiz gerektiği hususu birbirinden farklı olaylardır.
Elbette önümüze getirilen kısmî anayasa değişikliğine evet diyeceğiz.
Ama bir yandan da AYM'ne olan eleştirilerimizi dermeyan edeceğiz. Bu eleştirileri ileri sürmediğimiz takdirde onun yaptığı yanlışlığı görmezlikten gelmiş oluruz. Onun yanlışını görmezlikten gelmek ise başka yanlışların zincirleme akışının yolunu açık tutar.
AYM'nin tutumunu eleştirmekle CHP'nin, MHP'nin, BDP'nin safında yer almak farklı şeylerdir. Biz, hem AYM'nin tutumunu eleştiriyoruz, hem de getirilen değişikliği yeterli görmememize rağmen evet diyoruz.
Çünkü bu haliyle bile vesayet düzenine esaslı bir darbe indirildiği kanaatini taşıyoruz.
Olaya bu açıdan baktığımız için kendimizi retçilerin safında görmüyoruz. Retçiler, referanduma sunulan teklifi Ak Parti'nin eseri olarak görmeye/göstermeye çabalıyor. Oysa durum, burada, en azından burada, herhangi bir partiye mal edilme durumunu aşıyor.
Anayasa norm getirir, onun içini siyasal partiler kendi programlarına göre doldurur.
Halkın onayına sunulan işbu Anayasa değişikliği teklifi de istikamet gösteriyor. İçi, farklı yasalarla doldurulacak normlar öngörüyor. Böylece özgürlüklerin önünü açmaya çalışıyor. Onun misyonu ve fonksiyonu buraya kadardır. Teklif, vesayet düzenini kaldırmanın önünü açmaya çalışıyor. Şimdiki değişiklikler yapılabilmelidir ki, yeni bir anayasa yapmanın önü açılabilsin.
İşbu kısmî değişikliğin yapılmasının bile ne kadar dirençle karşılaştığına bakınca, statükonun üstüne abanmış olan retçilerin, yetersiz değişiklikler karşısında bile ne denli tedirginleştikleri daha bir anlaşılır hale geliyor.
Yeni Şafak 15.07.2010
http://img85.imageshack.us/img85/4927/rasimozdenoren.jpg (http://img85.imageshack.us/i/rasimozdenoren.jpg/)
Elbette evet diyeceğiz
Geçen yazımda AYM'nin verdiği karardaki hukuk dışılığı eleştirerek:
"Anayasa Mahkemesi'nin verdiği son karar, normal bir hukuk düzeninde aslında kendiliğinden geçersiz sayılır. Çünkü Anayasa Mahkemesi, yetkisini aşarak bir karar vermiştir. Nedir o? Mahkeme, kendisine iptal için sunulan ve henüz yasalaşmamış olan bir Meclis kararının bazı maddelerinin bazı ibarelerini ortadan kaldırarak, kendisinin düzenlemiş olduğu metni referanduma sunmuştur. Türk Milleti, 12 Eylül 2010 günü referandumunda Anayasa Mahkemesi'nin düzenlediği işbu metni oylayacaktır. (...) Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı tasarruf onun teklifi olarak halkın oyuna sunuluyor. Ve Türk demokrasisinin oportünizmi bu durumu içine sindirmek zorunda kalıyor" demiştim. (Problem Türkiye Gerçeğinin Mahiyetinden Neşet Ediyor, 11 Temmuz 2010, Pazar).
Bu eleştiri, doğrudan AYM'nin verdiği kararın hukukî niteliği üzerinedir.
Bizim, bu eleştirimiz ile neticede referanduma sunulan metne evet dememiz gerektiği hususu birbirinden farklı olaylardır.
Elbette önümüze getirilen kısmî anayasa değişikliğine evet diyeceğiz.
Ama bir yandan da AYM'ne olan eleştirilerimizi dermeyan edeceğiz. Bu eleştirileri ileri sürmediğimiz takdirde onun yaptığı yanlışlığı görmezlikten gelmiş oluruz. Onun yanlışını görmezlikten gelmek ise başka yanlışların zincirleme akışının yolunu açık tutar.
AYM'nin tutumunu eleştirmekle CHP'nin, MHP'nin, BDP'nin safında yer almak farklı şeylerdir. Biz, hem AYM'nin tutumunu eleştiriyoruz, hem de getirilen değişikliği yeterli görmememize rağmen evet diyoruz.
Çünkü bu haliyle bile vesayet düzenine esaslı bir darbe indirildiği kanaatini taşıyoruz.
Olaya bu açıdan baktığımız için kendimizi retçilerin safında görmüyoruz. Retçiler, referanduma sunulan teklifi Ak Parti'nin eseri olarak görmeye/göstermeye çabalıyor. Oysa durum, burada, en azından burada, herhangi bir partiye mal edilme durumunu aşıyor.
Anayasa norm getirir, onun içini siyasal partiler kendi programlarına göre doldurur.
Halkın onayına sunulan işbu Anayasa değişikliği teklifi de istikamet gösteriyor. İçi, farklı yasalarla doldurulacak normlar öngörüyor. Böylece özgürlüklerin önünü açmaya çalışıyor. Onun misyonu ve fonksiyonu buraya kadardır. Teklif, vesayet düzenini kaldırmanın önünü açmaya çalışıyor. Şimdiki değişiklikler yapılabilmelidir ki, yeni bir anayasa yapmanın önü açılabilsin.
İşbu kısmî değişikliğin yapılmasının bile ne kadar dirençle karşılaştığına bakınca, statükonun üstüne abanmış olan retçilerin, yetersiz değişiklikler karşısında bile ne denli tedirginleştikleri daha bir anlaşılır hale geliyor.
Yeni Şafak 15.07.2010