Ortalık tozduman.

İster misiniz, durup dururken Baykal’a Başbakanlık nasib’olsun?


Ben isterim.

Ne de olsa 2’nci Parti’nin lideridir. Fena mıdır?

28 Şubat’ta 3’üncü Parti’nin lideri Başbakan olduğuna göre, hele seçime hiç girmemiş bir parti, koalisyona pekâla girebildiğine göre, şimdi Baykal’a niye Devlet Kuşu konmasın?

Burası Türkiye.

Bazen postmodern, bazen dostmodern.

***

Baykal’ın Başbakanlığını yürekten istiyorum. Hayatta bir kere olsun, masanın öbür tarafına geçmesi lâzım.

Bu ülkede aşağı yukarı bütün liderler İsmet Paşa, Demirel, Ecevit, Özal’dan öte Mesut Yılmaz, Tansu Çiller, Necmettin Erbakan, hepsi Başbakan oldu. Yıldırım Akbulut bile oldu. Sadece ve sadece Baykal olamadı.

Sinirleri belki de bu yüzden bozuldu. Bir kerecik Başbakan olursa, belki sakinleşir diyorum.

Eh, bu kadarını Atatürk’ün koltuğunda oturan bir lidere çok görmezsiniz herhalde.

***

Diyeceksiniz ki

“Baykal gelecekse, seçimle gelsin.”

Şart mıdır?

Ne demek seçim kazanmak? Ne önemi var? Çoğunluğun tahakkümü’nden başka ne işe yarar? Menderesler, Demireller şunlar bunlar hep seçimle gelmiş de ne olmuş? Marifet (Mesut Yılmaz gibi) hiç seçim kazanmadan iktidara gelmektir.

Hem bu seçim kanunuyla, yine bu siyasi partiler kanunuyla, adaletsiz bir zafer kazanacağına, naylon demokrasi’nin nimetlerinden faydalanarak iktidar olmak daha iyidir. Hiç değilse

“in oradan” dediklerinde “zaten seçimle gelmemiştin ki...” Bâri içinde ukde kalmaz.


Rauf TAMER / POSTA 06/04/2008