Sevgili dostlarım kendime ait olan bazı şiirlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum hepinizede sevgilerimle.



NEYLEYİM
Sararmış ağaçlar yapraklar solgun
Ömür bağım gazel döker neyleyim
Hazan oldu mevsim bakarım dalgın
Gözlerimden yaşlar akar neyleyim

Kapladı içimi bir garip hüzün
Ömür bitti ağlar her iki gözüm
Dayanamaz oldu yanıyor özüm
Yüreğimi hasret yakar neyleyim

Hazan olup soldu gönlümde gülüm
Tutmuyor ellerim konuşmaz dilim
Yaşlandım galiba yakındır ölüm
Bolatım mahzunca bakar neyleyim
Şiir: Osman BOLAT

YARALAR BENİ
Ilgıt ılgıt esen seher yelleri
Yaralar sevdiğim yaralar beni
Yağmur gibi akan çeşmim selleri
Yaralar sevdiğim yaralar beni

Yağmurla ıslanan ulu ağaçlar
Ağlaşıyor sanki karşı yamaçlar
Çamur olan tepe bayır kıraçlar
Yaralar sevdiğim yaralar beni

Kıvrım kıvrım giden patika yollar
Yağmurla eğilen bükülen dallar
Bahçelerde mahzun çiçekler güller
Yaralar sevdiğim yaralar beni

BOLAT hüzünlenir mahzun bu hale
Bülbül gibi ahu zarı var güle
Ah çektirir o gül garip bülbüle
Yaralar sevdiğim yaralar beni
Şiir: Osman BOLAT

HAYALİN CANLANDI
Oturmuş sahilde hayal kurarken
Hayalin canlandı o an gözümde
Dalgalar içinde seni ararken
Hayalin canlandı o an gözümde

Gözlerim mahzunca göle dalarken
Kıvrım kıvrım giden yola dalarken
Çırpınan dalgaya sele dalarken
Hayalin canlandı o an gözümde

Dalmış hayaline seni düşlerken
Yaralı kalbimi sevdan haşlarken
Ayrılıkla derdim tekrar başlarken
Hayalin canlandı o an gözümde

Belkide gelirsin diye beklerken
Rüzgarla derdime dertler eklerken
Gözlerimden akan yaşı saklarken
Hayalin canlandı o an gözümde

Bolat´ım şaşırdı seni görünce
Hem hüzüne boğdun hemde sevince
Yanağında güller açtı gülünce
Hayalin canlandı o an gözümde
Şiir: OSMAN BOLAT

BAKIYORUM GÖK YÜZÜNE
Penceremden dalgın dalgın
Bakıyorum gök yüzüne
Gece sessiz mehtap solgun
Bakıyorum gök yüzüne

Yıldızlardan taçlar yaptım
Gök kubbeden ilham kaptım
Daldım yıldız gibi aktım
Bakıyorum gök yüzüne

Sanki başka dünyadayım
Dalmış hayal hülyadayım
Harika bir rüyadayım
bakıyorum gök yüzüne

BOLAT'ım der hayallere
Dalıp gittim yad ellere
Düştüm uzun bir yollara
Bakıyorum gök yüzüne
şiir:Osman BOLAT

MÜCADELE EDECEĞİM
Yorulsada bu bedenim
Mücadele edeceğim
Bitmesede hiç kederim
Mücadele edeceğim

Gülmesede kara bahtım
Yıkılsada gönül tahtım
Zindan olsada hayatım
Mücadele edeceğim

Tüm dostlarım terk etsede
Sevenlerim hep gitsede
Gözlerimden yaş aksada
Mücadele edeceğim

Hüzünlenip ağlasamda
Yüreğimi dağlasamda
Göz yaşımla çağlasamda
mücadele edeceğim

Kader bana gülmesede
Derdim çare bulmasada
Yar dermanım olmasada
Mücadele edeceğim

BOLAT'ım der acılarla
Bitmeyen bu sancılarla
Zindan olan gecelerle
Mücadele edeceğim
Şiir:Osman BOLAT

ÇOCUKLUĞUM
Sevinirdim bayramlarda
Bir başkaydı çocukluğum
Gözüm dalmış seyranlarda
Bir başkaydı küçüklüğüm

Çünkü hiç bir derdim yoktu
Gençlik nede çabuk aktı
O günlerde sevgi çoktu
Bir başkaydı çocukluğum

Savaş yoktu barış vardı
Sevgi ile yarış vardı
Masumca bir gülüş vardı
Bir başkaydı çocukluğum

Büyüklerde sevgi vardı
Küçüklerde saygı vardı
Yüreklerde duygu vardı
Bir başkaydı küçüklüğüm
Şiir:Osman BOLAT

AKŞAM GÜNEŞİ
Batarken ufuktan akşam güneşi
Yarınımdan ümit verde öyle bat
Neden durmaz bilmem gözümün yaşı
Dertlerime derman verde öyle bat

Çaresiz derdime derman bulamam
Biraz mutlu olsam her an ağlamam
Dertler bensiz bende dertsiz olamam
Birazcık mutluluk verde öyle bat

Gözlerimden akan yağmur yaşları
Gönlümdeki boran çetin kışları
Kaderimle olan bu savaşları
Ne olur bitirde artık öyle bat

BOLAT'ım der derde çare olmadan
Gençlik ömrüm gidip birgün solmadan
Azrail gelipte canım almadan
Cesedime hayat verde öyle bat
Şiir:Osman BOLAT

GELMEYEN İLHAM
Oturdum bahçede yazayım diye
Yazacak bir konu gelmez aklıma
İçimden geçirdim gezeyim diye
Elim kolum bağlı yandım bahtıma

Bakındım dağlara ilham alayım
Dağlar ilham vermez nerden bulayım
Düşündüm maziye nasıl dalayım
İlham girmiyorki gönül tahtıma

Birşeyler yazayım diyorum ama
İlham gelmeyince düşmüşüm gama
Bulamadım ilham geldim odama
İlham gemilerim gelmez rıhtıma
Şiir:Osman BOLAT

UNUTAMAM
Bu garip gönlümü mutlu ettiniz
Unutamam dostlar unutmam sizi
Dert dolu kalbime sevgi ektiniz
Unutamam dostlar nutmam sizi

Sevgi dolu gönlüm insan hayranı
Sizlerle yaşadım güzel bayramı
Üstüme çöksede ecel yorganı
Unutamam dostlar unutmam sizi

Yaşadım sizlerle en güzel sevgi
Anlatmakla bitmez hülyalı duygu
Gözlerime girmez bir anlık uyku
Unutamam dostlar unutmam sizi

BOLAT'ım yazmakla anlatamazki
Her gece düşünür hiç yatamazki
Ağlayan kalbini avutamazki
Unutamam dostlar unutmam sizi
Şiir:Osman BOLAT

GARİP GARİP
Bir garibim bu alemde
Geziyorum garip garip
Defter kalem var elimde
Yazıyorum garip garip

Düştüm uzun bir yollara
Diyar diyar yad ellere
Sevda çeken gönüllere
Sızıyorum garip garip

Elveda kahramanmaraş
Bulamadım dost arkadaş
Gözlerimden akıyor yaş
Süzüyorum garip garip

Arar bulamam yarimi
Duymaz hiç ahu zarımı
BOLAT'ım der mezarımı
Kazıyorum garip garip
Şiir:Osman BOLAT

NASIL GÜLEYİM
Bana gül demeyin arkadaşlarım
Kalbim kan ağlarken nasıl güleyim
Ne lüzumu vardır bu savaşların
Yüreğim yanarken nasıl güleyim

Dünyada güçsüzler hep ezilirken
Analar ağlayıp çok üzülürken
Öksüzler gözünden yaş süzülürken
Söyleyin dostlarım nasıl güleyim

Neşeli olamam gülemem dostum
Savaşlar yüzünden dünyaya küstüm
Mesajım sevgidir barıştır kastım
Bunlar olmayınca nasıl güleyim

Ağlar bosna hersek o çeçenistan
Keşmirde zulümler yapar hindistan
Canlanır gözümde sılam Elbistan
Duygusuz değilim nasıl güleyim

Şiirlerin karamsar kötü dediler
Benim dertlerimi hiç bilmediler
Yamyam gibi insan eti yediler
Bunları görüpte nasıl güleyim

BOLAT'ım dertlidir elbet gülemez
Barış olmaz ise mutlu olamaz
Kimse dertlerini dıştan bilemez
Dertliyim dostlarım nasıl güleyim
Şiir:Osman BOLAT

DUYUN ARTIK SESİMİZİ
Duyun artık sesimizi
Engelliye iş veriniz
Koruyunuz nolur bizi
Engelliye iş veriniz

Acımayın imkan verin
Çalışalım sizde görün
Üretelim bizde derim
Engelliye iş veriniz

Çare değl acımanız
Olun bize baş tacımız
Çalışacak var gücümüz
Engelliye iş veriniz

Kazanacak bir işimiz
Pişsin bizimde aşımız
Gerçek olsun bu düşümüz
Engelliye iş veriniz

BOLAT'ım der ey dostlarım
Sahip çıkın bey dostlarım
Bu pastadan pay dostlarım
Engelliye iş veriniz!!!
Şiir:Osman BOLAT

SEVGİLİ ÖZAL
Ağlıyor islam alemi
Ardından sevgili ÖZAL
Yaşıyor acı elemi
Ardından sevgili ÖZAL

Ankara dumanlı sisli
Ağlar Türk ulusu yaslı
Gözlerde yaş kalbler hisli
Ardından sevgili ÖZAL

Millet gözyaşına kanar
Seni yaşar seni anar
BOLAT'ımda ağlar yanar
Ardından sevgili ÖZAL
Şiir:Osman BOLAT

HASTANE
Karşıdan bakınca hilton gibisin
İçinde dertliler yaşar hastane
Dertliye gülmeyen beton gibisin
Sana ne garipler düşer hastane

Gözü yaşlı dostlar bıraktım sende
Şaşmışım giderim bilemem bende
Gücüm kalmadıki artık bedende
Ağlar mahzun kalbim şaşar hastane

Dostlardan ayrıldım sitem ederim
Dönüpte bakarım ağlar giderim
Seni seviyorum ben nasıl derim
Gözlerim sel gibi coşar hastane

Sılamın yoluna düştüm giderim
Dertlerim içinde şaştım giderim
Gerilerde kaldın aştım giderim
Düşmüşüm yollara aşar hastane

BOLAT'ım der helal edin hakkınız
Sağolun dostlarım herşey yaptınız
Ardımdan mahzunca yola baktınız
Hastalar seninle taşar hastane
Şiir:Osman BOLAT

EY OSMAN AMCA
Düşündüm halini nasıl sorayım
Nasibim yokturki bir gün geleyim
Dilersen derdine derman olayım
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Hastayım dertliyim diye ağlama
Destanlar okuyup yürek dağlama
Dur artık yerinde daha çağlama
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Eyub'un vücutu yem oldu kurda
Nebilerde düştü çeşitli derde
Hızırdır yetişir elbette darda
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Yaratan halıktır görür halini
Bilirim gözünden akan selini
Düşünme mevlamız saklar gülünü
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Oğul uşağındır tüter gözünde
Hikmet dilimdedir yoktur sazımda
Kuvvet kalmadıysa senin dizinde
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Ben dertli Davut'um yaram çok derin
Gökteki kuşlara halimi sorun
Bende çok isterim yüzünü görüm
Bu günlerde geçer ey Osman amca

Şiir: sevgili dostum Davut TUNA'nın bana yazdmış olduğu güzel bir şiiridir.

DÜŞMÜŞÜM
Aşkın ile yandım güzel sevdiğim
Hayalinle gurbet ele düşmüşüm
Unutamam seni kurban olduğum
Mecnun gibi susuz çöle düşmüşüm

Hasretinden deli divane oldum
Bu hayat yolunda artık yoruldum
Aşkınla yıllardır gurbette kaldım
Dağlar taşlar aşıp yola düşmüşüm

Bolat'ım gönülden vurgundur sana
Eremez murada dargındır sana
Ulaşamaz artık yorgundur sana
Aşkın deryasına sele düşmüşüm
Şiir. Osman BOLAT

NEREDESİN
Özleminle yandı gönlüm
Arıyorum neredesin
Gitti yazık gençlik ömrüm
Soruyorum neredesin

Yandığımı bilmiyorsun
Göz yaşımı silmiyorsun
Gel diyorum gelmiyorsun
Eriyorum neredesin

Yaprak döken dallar gibi
Gülemedim eller gibi
Susuz kalan çöller gibi
Kuruyorum neredesin

Bolat'ım der dağlar aştım
Sensiz gurbet ele düştüm
Aşkın ile zehir içtim
Ölüyorum neredesin
Şiir. Osman BOLAT

ÖMRÜM
Düzenini kuramadın
Eyvah boşa gittin ömrüm
Bir yar bulup saramadın
Eyvah boşa gittin ömrüm

Gençliğini bilemedin
Acı çektin gülemedin
Nazlı yari bulamadın
Eyvah boşa gittin ömrüm

Aylar geçti yıllar geçti
Can çekildi ruhta uçtu
Mezarında çiçek açtı
Eyvah boşa gittin ömrüm

Bolat'ım der çilekeşim
Gitti gençlik bitti işim
Bulamadım dengim eşim
Eyvah boşa gittin ömrüm
Şiir.Osman BOLAT

HİCRAN'LI YILLAR
Çok çileler çektim acılar çektim
Elveda Hicranlı geçen yıllara
Durmadan ağladım göz yaşı döktüm
Elveda Hicranlı olan yıllara

Yeni bir hayata bağlanıyorum
Güleceğim artık ağlamıyorum
Yakın bir zamanda evleniyorum
Elveda Hicranlı geçen yıllara

Bir daha ağlayıp yanmayacağım
Artık sahte aşka kanmayacağım
O yılları asla anmayacağım
Elveda Hicranlı olan yıllara

Hicranlı yılları maziye gömdüm
Asıl şimdi kendi özüme döndüm
Boşyere sahtekar sözlere kandım
elveda Hicranlı geçen yıllara

Bolat der oğlumla yaşayacağım
Bağrıma basarak okşayacağım
Engelleri tek tek hep aşacağım
Elveda Hicranlı geçen yıllara
Şiir: Osman BOLAT

MİSAFİRİZ

Misafiriz bu gemide
Hoş görülü olmak gerek
Hakkı büyük bir aşk ile
Yunus gibi sevmek gerek

Hoş görüyü yitirmeyen
Selam sabah bitirmeyen
Kötülüğü getirmeyen
Mevlanayı görmek gerek

Hak yoluna dönelim dost
Aşkı ile yanalım dost
Gece gündüz analım dost
Büyük aşka ermek gerek

Mahşer günü kurulmadan
Bir gün hesap sorulmadan
Defterimiz dürülmeden
Hak yolunu bulmak gerek

Gül kokulu habibine
Gidelim kalp tabibine
Yüzler sürek mabedine
Cennetine girmek gerek

Bolatım et heran sabır
Fani canı alır kabir
Gece gündüz eyle zikir
Huzuruna varmak gerek
ŞİİR: Osman BOLAT

BARIŞIM

Yakar yüreğimi hasretin benim
Çok özledim seni canım Barış'ım
Sensiz ağlamakla geçiyor günüm
Canıma can katan kanım Barış'ım

Dikili ağacım bir tek sen varsın
Ayrılıp giderken canım yakarsın
Gözlerimden damla damla akarsın
Sensiz zindan oldu günüm Barış'ım

Bolatım der evlat sevgin yücedir
Sen gidince benim halim nicedir
Sensiz gündüzlerim inan gecedir
Yanıyor yüreğim benim Barış'ım

Şiir: Osman BOLAT

HAYAT
Neler umdum neler verdin
Çileleri çektim hayat
Bitmez oldu hiçbir derdim
Kafaya çok taktım hayat

Birgün olsun güldürmedin
Süründürdün öldürmedin
Göz yaşımı sildirmedin
Yağmur oldum aktım hayat

Çektim bunca derdi gamı
Zehir ettin hep dünyamı
Bulamadım hiç dermanı
Bir sigara yaktım hayat

Ömrüm hazan oldu bitti
Dal kurudu yaprak döktü
Bolat'ıda aldı gitti
Toprak olup gittim hayat
Şiir: Osman BOLAT

ANKARA
Kurudu dallarım döker yaprağım
Benim dertlerimi bilmez ankara
Tütüyor burnumda sılam toprağım
Bilmem neden bana gülmez Ankra

Doğmuş üzerime yalancı güneş
Yüreğimde hasret gözlerimde yaş
Yaşam kumarında gelmedi düşeş
Ne haldeyim kimse bilmez Ankara

Bir ağaç misali yaprak dökerim
Bitmek bilmez gece gündüz dertlerim
BOLAT'ım sitemle ölür giderim
Akar göz yaşlarım silmez Ankara
Şiir: Osman BOLAT

MAZİDE KALDI
Hayatımı zindan etmeyeceğim
Yeminim var artık sevmeyeceğim
Gel desende sana gelmeyeceğim
Benim için herşey mazide kaldı

Sevenler ızdırap verirmi böyle
Aşkla yanmayanlar erirmi böyle
Aşık olmayanlar severmi böyle
Benim için herşey mazide kaldı

Gönlüme sevmeyi yasak etmişim
Hayata küsmüşüm hep kahretmişim
Aşkına elveda diyip gitmişim
Benim için herşey mazide kaldı

Bolat'ım der gönlüm sevemez artık
Sevse bile sevdim diyemez artık
Dünyada murada eremez artık
Benim için herşey mazide kaldı
Şiir: Osman BOLAT

AH YALNIZLIK
Bırakmazsın beni neden?
Ah yalnızlık vah yalnızlık
Aylar yıllar senle giden
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Senin ile başbaşayım
Kimle nasıl savaşayım
Hangi engeli aşayım
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Ömrüm senin ile gitti
Hayat denen olay bitti
Aşk bagımda baykuş öttü
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Engelleri aşamadım
Sakat dizle koşamadım
Ömür bitti yaşamadım
Ah yalnızlık vah yalnızlık

İkimizde dost olmuşuz
Herkes gitmiş biz kalmışız
Hasret ile sarılmışız
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Bolat'ıma oldun yoldaş
Ana baba yoktur kardaş
Ebediyen biz arkadaş
Ah yalnızlık vak yalnızlık
Şiir: Osman BOLAT

DELİ GÖNÜL
Bir kerede dinle sözüm
Esme deli gönül esme
Yar aşkıyla yanar özüm
Küsme deli gönül küsme

Bırak seni sevmeyeni
Sevgi nedir bilmeyeni
Aşka değer vermeyeni
Sevme deli gönül sevme

Gel deyince gelmiyorsa
Sevdiğini bilmiyorsa
Göz yaşını silmiyorsa
Coşma deli gönül coşma

Aşkı ile yansan bile
Dönmeyecek boş nafile
Düşeceksin dilden dile
Düşme deli gönül düşme

Hep koşsanda aşk peşinden
Gitmesede hiç düşünden
Abu kevser yar döşünden
İçme deli gönül içme

Bolatım aşk ateşine
Bakmazki hiç gözyaşına
Düşme gönül yar peşine
Koşma deli gönül koşma
Şiir: Osman BOLAT

CANDOSTLARIM
Ne güzeldir sözleriniz
Benim güzel can dostlarım
Tutmasada dizleriniz
Hoş muhabbet can dostlarım

Edirneden Ardahandan
Kimi ayrı kalmış yardan
Her birimiz ayrı yerden
Benim güzel can dostlarım

Sanal değil bir aile
Hep çeksekte bizler çile
Hepimizde aşık güle
Benim güzel can dostlarım

Zekeriya,Serhan,Ceylan
Beyazgülüm,Busem Derman
Formda konu açar Ferman
Benim güzel can dostlarım

Bolat yazar bu destanı
Ne bağı var ne bostanı
Çok özledim Elbistaı
Benim güzel can dostlarım

Şiir: Osman BOLAT

NOLUR GÜLÜMSE
Sen gönül bahçemin bir tek gülüsün
Şairin sevdası mor sümbülüsün
Sen bu şiirimin aşk sembolüsün
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Yüreğimde kopan bir fırtınasın
Aşkın ile kalbim bırak kanasın
Bu aşk ateşiyle sende yanasın
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Küllenen kalbimin gizli korusun
İçimi kavuran aşkın narısın
Gülmeyen bahtımın nazlı yarisin
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Ben aşkın ağacı sende dalımsın
Ben aşkın arısı sende balımsın
Ben aşkın yolcusu sende yolumsun
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Sensiz bir an olsun geçmez bu hayat
Bana uyku haram sen düşünme yat
Sana olan aşkım oldu bir feryat
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Bolatım der sonsuz karasevdamsın
En büyük hayalim eşsiz rüyamsın
Bana hayat veren aşkım dünyamsın
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Şiir: Osman BOLAT