Haklarında hüsn-ü zan beslenen insanlar kendileri için takdir edilen payeleri asla sahiplenmemeli;
dine hizmet etseler bile, "racül-ü fâcir" sayılan kimselerden olmaktan korkmalı ve hep temkin üzere yaşamalıdırlar

Büyükleriniz hakkında hüsn-ü zannınızı ifade ederken kat'iyen ölçüyü kaçırmamalısınız.
Dostlarınızı hislerinizin güdümünde atfettiğiniz yüce mertebelerden dolayı değil,
davaya gönül vermeleri cihetinden sevmelisiniz

Arkadaşlarınız ya da başınızdaki üstadlarınız hakkında mübalağalara girerseniz,
haset hislerini körüklemiş ve düşman cepheler oluşturmuş olursunuz

Genel hissiyatımız şu istikamettedir:
Eğer bazı kimseler, bana normal bir insanın üstünde bir kısım makamlar isnad ediyor
ve muhabbetlerini o makamlara bağlıyorlarsa, öbür dünyada iki elim yakalarında kalsın;
Allah onları ıslah etsin veya cezalarını versin.

Hakkım haram olsun onlara!..

ne diyelim şimdi....
yorumsuz..... :o