Ebu Düllâme Abbasi hükümdarlarına çok güzel bir kaside yazınca, Halife :

- Çağırın şairi gelsin, der, ihsanda bulunalım…

Şairi çıkarırlar huzura. Halife sorar:

-Kasiden çok güzel olmuş, caize olarak ne istersin?

Şair şöyle bir etrafındaki kalabalığa süzer ve der ki:

-Sultanım, köleniz bir av köpeği ister.

Herkes şaşkındır. Sen sultanın huzuruna çık, dile benden ne dilersen desin, bir av köpeği iste! Olacak iş değil mi bu?

Halife:

- Verdik gitti, der şaşırarak, istediğin av köpeği olsun.

Şair kapıya yönelmiştir ki, bir ara dönüp sorar:

- Fakat efendim. Ava ne ile gideceğim?

- Haklısın, der Halife, bir de at versinler.

Bir iki adım atan şair tekrar döner ve, boynunu büker:

- Şey efendim, ata nasıl bineceğim?..

Güler Halife:

- Doğru, güzel bir eyer takımı da versinler.

- Efendim, ata kim bakacak?

- Bir de seyis versinler…

Bir iki adım daha atar bizimki:

- Sultanım, diyecektim ki, bu seyisi nerede yatırayım?

- Bir de köşk versinler.

Şair tekrar döner geriye:

- Bu kadar insanı bu köşkte ne ile geçindireyim?

- 1000 altın da harçlık versinler…

Ebu Düllame bir kez daha geriye dönecektir ki, halife ondan önce davranır:

- Bak şair efendi, masraf idaresine bir kethüda, hesap tutmaya da bir katip istersen av köpeğini geri alırım ha....