Fasl-ı Gül
10-05-2008, 17:10
SÜKÛTA MAHKÛM BİR MÜNZEVÎ
Taş taş değil bağrındır taş senin
Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Bir katılıktır dinamit söker mi yürekleri
Başın bir kez bu kalbe çarpmasın ey taş senin!
“Söz namusunu yitirmiş, hukuk, dağıtanın elinde can vermiş ve akıl terazisi bozulmuşsa gün sükût günüdür” diyeceksin.
Eğer böyle bir günü yaşıyorsan;
Konuşmayacaksın!
Hakikati söylemeyeceksin!
Hak, hukuk, özgürlük demeyeceksin!
Sükut edeceksin!
“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” denmiş olsa da, susacaksın!
Dahası inzivaya çekilecek ve mahkûmiyetini yaşayacaksın!
“Zarurete binaen” sükût edecek ve inzivaya mahkûm bir münzevî olacaksın!
Sükut ettiğin için ızdırap da çekmeyeceksin! “Zira konuşsan da, söylesen de bir şeyin değişeceği yok!” diyeceksin kendi kendine! Kendini böyle avutacaksın! “Sözün bittiği yerdeyiz” diyerek ızdırapsız bir sükut içinde olacaksın!
Yaşadığın “çaresizlik” olsa da sen ona “zaruret” diyeceksin. Çaresizlikten susacak, çaresizlikten inzivaya çekileceksin!
İki cihan güneşi, "Allah'a ve ahiret gününe imanı olan, hayır söylesin veya sükût etsin" diyecek. Ama sen hayrı söyleme cesaretini kendinde bulamadığın için sükût edeceksin!
İki cihan güneşinin bu sözünün gereğini yerine getiremediğin için diğer sözüne sığınacaksın: "Allah o kula rahmet etsin ki, konuştuğu vakit sözünden faydalanılır veyahut sükut eder de selamet bulur"
Sükût edecek ve selamet bulmayı bekleyeceksin!
Susmayı bilmeyen akılsızın cezasını sen çekeceksin!
Cezanın adı sükût olacak!
Cezanın adı ızdırap olacak!
Cezanın adı inziva olacak!
Bir yiğit Musa, ve bir Asa ve bir Yed-i Beyza bekleyeceksin!
Sadece bekleyeceksin!
Hiçbir zaman Musa olmayı düşünmeyeceksin ve asla bir asan olmayacak!
Bu nedenle sihirbazların gösterisi devam edecek ve sen kendini sükûta mahkûm edeceksin!
Sadece “bir yiğit Musa” bekleyeceksin!
Bir altın buzağın bile olmayacak ve inancını yitireceksin!
Hayatının geri kalanını, Tih çölünde, çaresiz, ızdırap içinde ve aciz bir şekilde “sükûta mahkûm bir münzevî” olarak geçireceksin!
Konuşamayacaksın!
Söyleyemeyeceksin!
Çığlık atamayacak
Haykıramayacaksın!
Çünkü sen
Bir örtünün altına gizlenip
Sükûta mahkûm bir münzevî olarak
Vedat ÖZCAN/ Umran
Taş taş değil bağrındır taş senin
Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Bir katılıktır dinamit söker mi yürekleri
Başın bir kez bu kalbe çarpmasın ey taş senin!
“Söz namusunu yitirmiş, hukuk, dağıtanın elinde can vermiş ve akıl terazisi bozulmuşsa gün sükût günüdür” diyeceksin.
Eğer böyle bir günü yaşıyorsan;
Konuşmayacaksın!
Hakikati söylemeyeceksin!
Hak, hukuk, özgürlük demeyeceksin!
Sükut edeceksin!
“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” denmiş olsa da, susacaksın!
Dahası inzivaya çekilecek ve mahkûmiyetini yaşayacaksın!
“Zarurete binaen” sükût edecek ve inzivaya mahkûm bir münzevî olacaksın!
Sükut ettiğin için ızdırap da çekmeyeceksin! “Zira konuşsan da, söylesen de bir şeyin değişeceği yok!” diyeceksin kendi kendine! Kendini böyle avutacaksın! “Sözün bittiği yerdeyiz” diyerek ızdırapsız bir sükut içinde olacaksın!
Yaşadığın “çaresizlik” olsa da sen ona “zaruret” diyeceksin. Çaresizlikten susacak, çaresizlikten inzivaya çekileceksin!
İki cihan güneşi, "Allah'a ve ahiret gününe imanı olan, hayır söylesin veya sükût etsin" diyecek. Ama sen hayrı söyleme cesaretini kendinde bulamadığın için sükût edeceksin!
İki cihan güneşinin bu sözünün gereğini yerine getiremediğin için diğer sözüne sığınacaksın: "Allah o kula rahmet etsin ki, konuştuğu vakit sözünden faydalanılır veyahut sükut eder de selamet bulur"
Sükût edecek ve selamet bulmayı bekleyeceksin!
Susmayı bilmeyen akılsızın cezasını sen çekeceksin!
Cezanın adı sükût olacak!
Cezanın adı ızdırap olacak!
Cezanın adı inziva olacak!
Bir yiğit Musa, ve bir Asa ve bir Yed-i Beyza bekleyeceksin!
Sadece bekleyeceksin!
Hiçbir zaman Musa olmayı düşünmeyeceksin ve asla bir asan olmayacak!
Bu nedenle sihirbazların gösterisi devam edecek ve sen kendini sükûta mahkûm edeceksin!
Sadece “bir yiğit Musa” bekleyeceksin!
Bir altın buzağın bile olmayacak ve inancını yitireceksin!
Hayatının geri kalanını, Tih çölünde, çaresiz, ızdırap içinde ve aciz bir şekilde “sükûta mahkûm bir münzevî” olarak geçireceksin!
Konuşamayacaksın!
Söyleyemeyeceksin!
Çığlık atamayacak
Haykıramayacaksın!
Çünkü sen
Bir örtünün altına gizlenip
Sükûta mahkûm bir münzevî olarak
Vedat ÖZCAN/ Umran