Namık Kemal’in oğlu rahmetli dostum Ali Ekrem Bey anlatmıştı: Bir gün babasından çok hoş bir mektup almış; hafızasına nakşolup kalan bu unutulmaz mektup aynen şöyle imiş:

“Ekremciğim ne yapacağımı bilmediğim için sana mektup yazıyorum. Ama ne yazacağımı da bilmediğim için sözüme son veriyorum; gözlerinden öperim!”

Kaynak: İsmail Hâmi Danişmend, Tarihî Hakikatler, Tercüman Tarih ve Kültür Yayınları, İst 1978, c.1, s.354

:) oda güzel

:)tam bana göre bişey benim de aklıma gelebilirdi böyle bişey :D