Arif AY Şiirleri

**u.esra** · 07-31-2009, 16:59

Bediüzzaman

a.

kuşlar savrulur, gök bahçelenir
bir ezgi mi, hüzünden
dura dura söylenir

kışı gelincikli tarla edip
buğdayı büyütmek, renginden
bir gülün; karı eritmesi gibi
yüreği yakmak sana, o gülden
sevda, o buğdaydan ekmek

seni şiire dökmek sonra

işte, gülün düş gördüğü an
at bedir ve tan: kor bir demir
ki düştüğü örs; hizan
nurs köyünde bir çocuk
büyür ve bilenir

kuşlar savrulur, gök bahçelenir
bir ezgi mi, hüzünden
dura dura söylenir

b.

sevdanın fetretinden
ferhad dağı kazmada

o dağ ki, yarılır tilloda
deniz dürülür düşünde
bir kıyamet imgesidir
gider gelir boşlukta
elinde “Fütûh-ül-Gayb”
dönüp dönüp okumakta
bir ırmak ki
derinlerde akmada

sevdanın fetretinden
ferhad dağı kazmada

sen, sürgünlerin uzmanı
mardinde sürgün yolunda
kıyama durdun da
ne müthiş bir vecd anı
o namaz ki
kelepçeleri kırmada

sevdanın fetretinden
ferhad dağı kazmada

c.

gece bir göldür burada
dağlardan bakılınca

evler ki, belki
en çok acıyı konuk etmiştir
akşam olunca; kavaklar
tekmil sıra

bitlis, siirt
mardin ve urfa
gece bir sestir burada
kapılar kapanınca

salkım söğütler vardır
dere boylarında
dağılmış saçları gibi
çocuların; gülme nedir
bilmeyen yüzlerine
poyraz vurunca

gece hüzünden bir türküdür burada
uykular bozulunca

ey karıncaların piri
gecenin türbedarı
sen ki, kalbiyin
külliyesini kurup
bilginin künhüne erince

gece açılan bir güldür burada
şafak sökünce

d.

barla: kırlar ve güller
yazılır sözler; ulu bir çınar
ki altından sürekli akan çeşme
kuşlardan bir çeşme
eriyen nedir akşamın sonunda
yaşanmış yılların bendinde
içim dopdolu yağmur
hüzünden bir yağmur
iner, iner de

güz yaprağını döker
ağaçta döner kendine

Arif AY

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal gösterime geğ Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde

07-31-2009, 16:59	#22
Kullanıcı Adı u.esra	Bediüzzaman a. kuşlar savrulur, gök bahçelenir bir ezgi mi, hüzünden dura dura söylenir kışı gelincikli tarla edip buğdayı büyütmek, renginden bir gülün; karı eritmesi gibi yüreği yakmak sana, o gülden sevda, o buğdaydan ekmek seni şiire dökmek sonra işte, gülün düş gördüğü an at bedir ve tan: kor bir demir ki düştüğü örs; hizan nurs köyünde bir çocuk büyür ve bilenir kuşlar savrulur, gök bahçelenir bir ezgi mi, hüzünden dura dura söylenir b. sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada o dağ ki, yarılır tilloda deniz dürülür düşünde bir kıyamet imgesidir gider gelir boşlukta elinde “Fütûh-ül-Gayb” dönüp dönüp okumakta bir ırmak ki derinlerde akmada sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada sen, sürgünlerin uzmanı mardinde sürgün yolunda kıyama durdun da ne müthiş bir vecd anı o namaz ki kelepçeleri kırmada sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada c. gece bir göldür burada dağlardan bakılınca evler ki, belki en çok acıyı konuk etmiştir akşam olunca; kavaklar tekmil sıra bitlis, siirt mardin ve urfa gece bir sestir burada kapılar kapanınca salkım söğütler vardır dere boylarında dağılmış saçları gibi çocuların; gülme nedir bilmeyen yüzlerine poyraz vurunca gece hüzünden bir türküdür burada uykular bozulunca ey karıncaların piri gecenin türbedarı sen ki, kalbiyin külliyesini kurup bilginin künhüne erince gece açılan bir güldür burada şafak sökünce d. barla: kırlar ve güller yazılır sözler; ulu bir çınar ki altından sürekli akan çeşme kuşlardan bir çeşme eriyen nedir akşamın sonunda yaşanmış yılların bendinde içim dopdolu yağmur hüzünden bir yağmur iner, iner de güz yaprağını döker ağaçta döner kendine Arif AY

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)