öncelikle aşk için gururumu çiğnetmem..zaten karşılıklı ve düzeyli bir ilişkiyse gurur yapmayı gerektirecek bir durum söz konusu olamaz..yerine göre gururlu davranırım ama aşkımıda gururuma asla esir etmem..çok fazla gurur birazcıkta kibirliliğin göstergesidir diye düşünüyorum..
Sümeyra ablamızada şu konuda katılıyorum.. aşk için sevgi için belki bazı şeylerden vazgeçebilirsin..paradan,mekandan,belkide işinden gücünden..ama aile apayrıdır..sevgili bulmak,hayat arkadaşı bulmak çok zor değildir ama sahip olduğun aileni kaybedipte geri bulmak çok zordur..ailenin hakkını ne sevdiğin insan ödeyebilir nede sen senelercede çalışsan ödeyebilirsin..Dünyaya gelmendeki tek vesile ailendir çünkü..Dünyevi bir sevgi için,bir anlık nefsin için aileni yarı yolda bırakmak,nefsini aşka esir etmek en büyük günahtır bence..Aileye itaat ve sevgi dünyevi diğer sevgilerden daha önemli olmalıdır..Aşk gibi,para gibi kariyer ve şöhret gibi..bilmem ifade edebildim mi ;)












''ŞEREFLE BİTİRİLMESİ GEREKEN EN AĞIR GÖREV HAYATTIR..''

Haklısın yaşının gereğini yaşa ama tam olarak kişiliğin oturup olgun bir insan olduğunda korkmadan arkana bakabileçeğin bir mazi bırak. Yani o zamana dek feda edebileceğin şeyler tükenmesin hele de aileni herkezden önde tut. ;)

ya buraya mesaj yazanlar hiç aşık olmamış yada ben fazla aşık olmuşum....

kesinlikle katılıyorumm..

hele şükür.. aşık olan biri çıktı.. :D :D gelmeseydiniz eziliyodum... hemde kendi anketimde :D

abartma.. okadarda değil gurur önemli...

ama....

yok hiç aşık olmadımda olsaydım öyle olurdu heralde :-[ yani gururum için sevdiğim insandan niye vazgeçeyim..eğer o kişinin dogru biri oldugunu anlarsam gerisi boşş :

aması yok aşk denen bişey yok...aşk lafta var sadakat önemli...aileyi reddetmek ne kelime.....bak biber sürerim ağzına ;)

evettttttt!!!!!!!!! vazgeçilmemeli zaten...