![]() |
#5 |
![]() Bos ve anlamsız bir hayatı yaşarken ansızın karşılaşır insan sevgiyle . Artık baharlar başka güzeldir,çiçekler daha bir canlı ağaçlar daha bir yeşildir,gitmiştir artık kasvetli bulutlar kalkmıştır gözdeki sararmış solmuş perde ! Sular can verirken hayata ,can suyumuzu alırız sevgilinin sözlerinden yavaş yavaş ! Artık iyice alışmışızdır daha önce bilmediğimiz ve aklımıza geldiğimizde nasıl yaşadıgımıza şaşırdığımız günlerde hiç tatmadığımız güzelliklere ! Tam doymuşken sevgiye aklımıza gelir her nimet zıttıyla bilinir sözü elimizdeki bardak düşer,gözlerimizde ki ışık söner , tüm güzel sözler düğümlenir bogazda ve kalp artık sendeleyerek atar.Bunun tek sebebi sadece hayatımıza anlam yükleyen sevginin yokluğunun düşüncesi ise sevgilinin yokluğu nelere gebedir ? Bunu İlahi aşk'a endekslemek ise başka güzeldir . RABBİM cümlemize Yaşatsın !
Aşk korkuya peçe , Korku Aşk'a perde. ALLAH(c.c)'tan nasıl korkmaz, İnsan O (c.c)'nu severde ! Payalaşım için Teşekkürler ( +1 ) ! |
|
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|