Kendi açımdan bakıyorum, empati denilenle..
Karşıdaki kişi bana kendi dinini anlatmaya kalksa ya da beni oraya çekmek çabasında olduğunu hissetsem (bu normal ilişkilerimde de böyledir) hep ters tepki yapar.


Bu kötü bir bakış açısı.
Allah korkusu olmayan insanlar olduğnu nerden biliyoruz?
Sonuçta Tanrı inancı var.
Dinlerin hemen hemen hepsinde iyiliğe övgü var.

Yanlış biliyorsun kardeşim hem de çook... Ben bir teoloğum. İncil'den,Tevrat'tan şimdi öyle cümleler yazarım ki..maskelerin ne olduğunu anlarsın. En basit ifadeyle Allah Rasulü için İncil ; '...Senden sonra gelecek, "şeytanın elçisi" yalancıya karşı iman edenleri uyar.. (1.Yuhanna 2:18 ; 1.yuhanna 4:3) diye yazar..az söylüyorum...

dilemma abi/abla ben sana katılıyorum.Senin ne kastetiğini de anlıyorum.

Biz hristiyanlarla büyüdük diyebilirim..Yazlığımızda hristiyan kiracılar doluydu..Çocuklarıylada çok iyi anlaşırdık..Ama aileler sadece selamlaşır,arada görüşürlerdi o kadar..Samimiyet yoktu..Bizlerde doğal olarak çocuktuk ve aileler buna karışıp,engel olmuyordu..
Birlikte oynar,birbirimizin evine gidip gelir,yer içer,gezerdik..Ne onların ailelerinden bizlere karşı kötü bir muamele gördük,nede kendi ailemizden onlara karşı kötü bir söz işittik..Arada frenledikleri,çok sık gitmememiz için uyardıkları vs olurdu ama..Yinede çok güzeldi..Senelerden beri hala burada yaşarlar..Gördüğümüzde selamlaşırız,hal hatır sorarız..

Çocukken kafir arkadaşlarımızın olması,onlarla yakın olmak günah olmazdı elbette çünkü aklımız ermiyordu..Ama bir yetişkin müslüman bir kafirle dost olamaz..Elbette saygı içinde görüşebilir,ticaret yapabilir,selamlaşır,evine bile gerkeirse gidebilir..Ama dinimizde kafirle yakın dostluk yoktur,olamaz..Ayetle sabittir!

Onları dışlamadan,kırmadan görüşebilir,fikir paylaşabilir,aynı okulda okuyup,aynı sırada oturup aynı şeylerden hoşlanabiliriz.. Ama dost olmak,yakın olmak dinimizde caiz değildir..Aklımız erdiğince dinimizi tebliğ etmekte gereklidir..Zorlamadan ve sıkmadan..İslamda anlatma,öğretme vardır ama zorlama yoktur..

Farklı yönlere çekilebilecek bir konu..En son şıkkı işaretleyenlerde çok katı..Peygamber Efendimiz'in dahi hristiyan komşuları,ticaret yaptığı ve selamlaştığı komşuları varmış.. O başka dinden dahi olsa bütün insanlara saygılı ve kibarmış..Bizede O'nu örnek almak düşer.. Son şık hoş gelmedi bana..Evet yada hayır yeterli olabilirdi..

neden böyle olsun imanın sağlamsa kendine güveniyorsan ol. bu söylediğiniz günümüz islam anlayışına ters. aslında dost olup onları kendine benzetmeye çalışmak gerek.diyalog yani.islamı genişletmek istiyorsan bu şart

Benim ateist arkadaşım oldu.Şöyle arkadaş bir sınıfdaydık.Samimi değildik.Öyle merhabamız vardı.

Sayın dilemma,Allah korusun bu yöndeki bazı düşünceleriniz tehlike arz etmektedir.İslam dini varsayımlar üzerine kurulu bir din değildir.Haram ve helallerimiz tartışılmaz açık ve seçiktir.Bu bir güncel konu değildir.Bunun empatilik tarafı olunamaz.Size altını kırmızı kalemle çizerek olması gerekeni söylüyorum,bunun dışındakiler küfre götürür...Gayrimüslimleri ancak ve ancak istisnasi durumlar dahilinde ilişkilerimiz olabilir,buda dostane ilişkiler olamaz.Mecburi ilişkiler olabilir.Bunun dışındaki düşünceler ahir zaman alametleridir.Dinin konuları daha fazla tartışmaya açmayalım,konu ile ilgili fetva açık ve nettir.Bunun dışına çıkarsak yanlış yapmış oluruz.

Benim bu konuyla ilgili olarak bulabildiğim ayet mealleri şunlar;
“Sen, onların milletlerine (dinlerine)(1) uyuncaya kadar Yahudi ve Hıristiyanlar senden asla hoşnut olmayacaktır…… “(Bakara/120)
“Ey (hakiki) iman sahipleri! Mü’minleri bırakıp da küfre sapanları/inkârcıları/İslâm karşıtlarını velî (sırdaş ve başlarınıza idareci) edinmeyin. (Bunu yaparak) Allah yanında aleyhinize olacak (onlardan olduğunuzu gösterecek) açık bir delil mi vermek istiyorsunuz?” (Nisa/144)
“Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları velî (sırdaş, dost ve idareci) edinmeyin. Onlar (ancak) birbirlerinin yâr ve yardakçısı (İslâm’ın da düşmanı)dırlar. Kim onları (ve aynı zihniyette olanları) velî edinirse, o da onlardandır. Şüphesiz Allah (böylece kendilerine ve Müslümanlara) zulmeden toplumu doğru yola eriştirmez.”(Maide/51)
Bizi Allah en keskin ifadelerle uyarıyor. Bu ayetlere anlamak için tefsir de gerekmez.
Biz ne yapıyoruz?

Kur'an'daki velayetten maksat temsil ve yönetim yetkisi vermektir. İslam, müslümanların başka dinden olanlara kendilerini yönetme ve (vekâlet gibi bazı özel hukuk ilişkileri dışında) temsil yetkisi verme anlamındaki velayet ilişkisini yasaklıyor. Bunun dışında gayr-i müslimlerle ortaklık, komşuluk, sıradan arkadaşlık, onlara ikramda bulunmak gibi ilişki ve davranışlar yasaklamıyor. Gayr-i müslimlere iyi davranmayı, onlarla ilişkilerde adalet ölçülerine titizlikle riayet etmeyi de emrediyor.

Allah sizi, din hakkında sizinle savaşmayan ve sizi yurtlarınızdan çıkarmayan kimselere iyilik etmekten, onlara adaletli davranmaktan men etmez. Çünkü Allah adalet yapanları sever. (Mümtehine:60/8)

Hayrettin Karaman'ın Sitesi'nden alıntıdır.

İmanın esası buğdi fillah, hubbi fillahtır. Yani Allah dostlarını dost, Allah düşmanlarını düşman bilmektir. Gayri Müslimler Allah’ın düşmanıdır. Allah’ın düşmanlarını sevenin kâfir olacağına dair âyet ve hadis vardır. Allah’ın rahmeti bol olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki:
(Elbette azabım çok şiddetlidir.) [İbrahim 7]
(Kurtuluşa erenler, Allah’a ve Resulüne itaat edip Allah’tan korkan ve sakınanlardır.) [Nur 52]