Kadın erkek müşterek bir hayatı paylaşmak dışında bence hiçbir konuda eşit olamaz. Kadınında erkeğinde sorumlulukları farklıdır. Ve her iki birey de bunun farkında olup üzerine düşeni yaptığında, zaten hayat o zaman güzelleşir. Kimse ötekine 'neden bunu böyle yapmadın?' gibi sorgulamalara kalkmayacaktır. Çünkü herkes yerini bilecektir. Yaradan bile kadına farklı erkeğe farklı özellikler vermişken, her ikisinin de bir olaya aynı yaklaşabilmesi ya da bir işi aynı yapabilmesi söz konusu olamaz. Mesela; güç bakımından zayıf, narin yaratıldığımızdan (mecbur kalıp kendimizi zorlamadıkça) bir erkeğin yapabildiği bazı işleri yapamayız. Ama bizde ki sabır da erkeklerde yoktur. Bu yüzden arkadaşımızın dediği gibi çocuk gelişiminde ki 'büyük bir bölüm' anneye bırakılmalıdır. Ama çalışma konusunda bir şey diyemem. Çünkü öyle bir zamandayız ki hayat bazen bize bunu gerektiriyor...

Eğer yanlış düşündüğüm bir nokta varsa rica ederim beni düzeltin...