Burada temel olarak gördüğüm zaaf ise maddiyatı maneviyattan ağır bulmak.
Teşekkürler kardeşim..
Hayatımızın yaşama külfetine değip değmemesi büyük oranda varlıklarımızın gayesinin yeteri kadar bilinmesi ile alakalıdır.Bu duygu hissedilerek yaşanarak aheste aheste içselleştirilmesi gerekir. Ölçülerin kıymetini besleyen bu değerde en ufak kayma varsa ruhun dünya adına çalışması ile bedenin o maddeye yaslanması kaçınılmaz oluyor. Hangi yönümüzü beslersek o yönün gelişmesi kaçınılmaz oluyor. Verilen değer maddeye kaydığı anda ruh ve manevi dünya acı ceker bütün ekseniniz dünya adına olur. Öncelikleriniz her daim nefsi ve dünyalık ile şekillenir.
En güçlü rehbere teslim olunursa karakterimiz, iman şuurumuz vasıtası ile amele amel süreci ilede sağlam engin murakabeye kayar, zamanla gaflet anlarımızın manası keşfetilerek varlığın manasının temaşaya zorlanarak her anımız onun rızasına dönebilir.
|