1. Babasıyla olan konuşmasında (münazarasında) pek çok ibretler vardır :
En önemlileri şunlardır:

Pek çok davetçi – kitaplarında ve derslerinde davetten daha çok kendi nefislerinden bahsediyorlar. Başkalarıyla yaptıkları münazaralarda onlara karşı üstünlük sağlamaya çalışıyorlar ve onlara problemlerini arzetme fırsatını vermiyorlar. En basit sebeplerden dolayı kendi kendilerine kızıp sinirleniyorlar. Kalplerini hemen kin kaplamaktadır. Dolayısıyla bunlar ve diğerlerine düşen görev: Sadakatta, edebde, tevazuda, ihlasta ve başkalarına hürmette İbrahim as.’ı örnek edinmeli, kendi nefsi çıkarlarını bir kenara itip bütün gayesini Allah rızasına matuf kılınmalıdır.

Azer’in kalbi tıpkı taşın en serti gibi idi. Hatta sert taş o kalpten daha yumuşaktır. Cenab-ı Hak şöyle buyuruyor: “Muhakkak ki, bazı taşlar vardır ki, onlardan nehirler çıkar. Bazıları da vardır ki, yarılıp içinden sular akar ve Allahl korkusundan dağlardan yuvarlanıp düşerler. Allah işlediğinizden gafil değildir.”[1]

Azer inandığı ve itikad ettiği şeyde çok ciddi idi. Putlar ve heykeller kendisine ciğerparesinden (oğllu İbrahim’den) daha sevimliydi. O putlar kendisine insanların en yakınıydı. İbrahim as. da inandığı ve itikad ettiği şeyde çok ciddi idi. Ne zaman ki babası şirkinde ısrar etti, İbrahim as. ondan yüz çevirip terketti. İbrahim as. merhamet ve yumuşak huylu bezenmesine rağmen, babası ona düşmanlık ve buğzetti.

Ve üzücü olanlardan biri de, pek çok davetçinin kendi menfaatlarını dava ile karıştırmalarıdır. İslam’a ve müslümanlara olan düşmanlıklarına rağmen idarecilere karşı sevgi gösterilerinde bulunuyor ve onlara sevimlli olmaya çalışıyorlar.

Cenab-ı Hakk’ın Kitab’ında: “ Allah’a ve Ahiret gününe iman eden bir kavmi; babaları, oğulları, kardeşleri veya soysopları olsalar bile, Allah ve Rasülü’ne muhalefet edenlerle dostluk eder bulamazsın.”[2]

Davaya gönül veren dâvetçiler İbrahim as.’ı, Muhammed s.a.v’i ve Allah’ın diğer Nebilerini örnek alanlardan olmadıkları müddetçe, davet asla başarıya ulaşmaz.[3] Salât ve Selamın en üstünü O Peygamberlerin üzerine olsun.



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Kur’an-ı Kerim: Bakara, 2/174.

[2] Kur’an-ı Kerim: Mucadele, 58/22.

[3] M. Surur b. Naif Zeynelabidin, Allah'a Davette Peygamberlerin Metodu I, Guraba Yayınları: s.157-159.