![]() |
#11 |
![]() BÖYLEDİR İNSAN
![]() Öyle anlar gelirki bazen, bu hayat karmaşası içinde ruhu yaralandığında içten incitildiğinde umutsuzluğa kapılır insan tutamaz ki kendini dizginleri bırakır elinden güçlü olması gerekirken yüzüstü düşer bazen ve rüzgarın oradan oraya savurduğu yaprak gibi savrulur insan tutamaz ki kendini! neylersin onun anatomisi böyle yazılmıştır bir kez neylersin suçu yoktur ki onun neylersin kendini iter bilinçsizce mutsuzluğun akıntısna doğru farkında değildir boğulacağının durup düşünmeden sadece kaçmak ister o an herkesten ve herşeyden ya da uzun bir uykuya dalmak ister masaldaki prenses misali önemini yitirmiştir ya herşey hayatı,çevresindekiler sevdikleri,dostları ve bazen en büyük aşkı bile herşey bitmiş ve yapacaklarını yapamadan sönmüştür hayat işte bir yıldızı daha kaybetti gökyüzü biri daha kayboldu biri daha söndü hayalleri,emelleri herşey bitti kaçmanın onu nereye kadar tutacaığnı bilmeden kaçtı o kısaydı hayat ama anlamsız değildi hiç yapacak bişeyler vardı hep ama o kaçmayı seçti ya sen? |
|
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|