gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum

yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep

ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.

bilemem, belki bu yüzden

ben sana yanlış bir yerden edilmiş

bir büyük yemin gibiydim.

beni hep aynı yerimden yaralayan o eve

yine de döneyim döneyim istedim.

ah benim sesimle

söylesem de, inanmazlar

benzemiyor çünkü bir dile.

döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm

döndüğüm bu sema sensin. döndüğüm.

sen benim kara ömrüme vuran

suyumu harelendiren sevincimdin.

onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.

titreme daha fazla kalbim.

bağışla kendini artık onu da

bırak gitsin.

o senin en ezel gününden kaderin

sen onu nasılsa bin kere daha

seveceksin.

birhan keskin