ı. Kulluğunu tam tekmil yerine getirirken bile, bilmediği kusurlarının var olabileceğini düşünerek, onların korkusuyla ürperme.

2. Başlangıçta kusursuz bir teşebbüs ve iradenin hakkını verme, neticenin değerlendirilmesinde de kendi havi ve kuvvetinden teberri etme... Allah'ın ezeli ve ebedî rububiyetine karşı hayatın bütün saniye ve saliselerini kulluk şuuru ile bezeme.

3. Bütün vücudî şeyleri, O'nun ziyasının gölgesi olarak görüp, onları gasp ve temellük etmeme ve övünmeme, yokluklarında da miskinleşmeme.

32 Bediüzzaman Said Nursî, Sözler (Üçüncü Söz), s. 44, Söz Basım Yayın.

4. Her zaman vicdanda ona intisap şerefinin duyulması ve başka payelerle şeref ahz u atasının da nispetsizlik ve nesepsizlik sayılması gibi hususlar bunlardan bazılarıdır. M. Fethullah Gülen, Sızıntı, Ağustos 1993, Cilt 15, Sayı 175.