Öncelikle çok güzel bir yazı teşekkür ederiz.

Bazen bakarsınız ayrılık o kadar güçlüdür ki kimse çağırmamış olsa bile geleceğin yaşanacağı her yere sinmiştir kokusu, dolapları açtığınızda ayrılığın eşyalarıyla karşılaşırsınız tümüyle sahiplenmiştir düşlediğiniz yarınları sessizce gezer size ait dünyada ne kadar umut varsa hepsini acımasızca tüketir gözyaşlarınıza aldırmaz sevginizin gücü imkansızlıklara yenilir,Ve iki kişilik yaşam artık ayrılığın elindedir.Oysa ben ne zil sesi duymuştum nede davet edilen bir misafir ayrılık yarınlarıma el koydu şimdi ben oldum onun evinde bir ömür boyu misafir... :'(