Bedri alıçlu anlatıyor

*O sabah Son derece normaldi Operasyon Emri almıştım. İmha edilmesi gereken bir mayın vardı.
15 kişiydik. itirafçı mayını gösterecekti. Askerlerimi kayaların arkasına gönderdim. Toprağı kazıdım, tırnaklarımla mayını El yapımı bir mayındı.*
Askerlerimi Ölmesin diye kayaların arkasına gönderdim.Ben ölebilirim” Ama ben ekibimin komutanıyım. Kimsenin hayatını tehlikeye atamam...*Mayın önümde duruyordu
El yapımıydı üç ana malzeme Patlayıcı, ateşleme düzeneği ve fünyeden oluşuyordu PKK, litrelik şişeyi ikiye böler, altlı üstlü kablo yerleştirip kabloları 6 pile iliştirir, pet şişedeki kabloları fünye denen ateşleme sistemine bağlar Patlayıcı Pet şişeye bastığınızda, kablo temas eder fünye ateş alır ve patlar. kol ve bacak kopartır*Patlayıcıya silahla ateş ettim, patlamadı Etkisizleştirdiğim pek çok mayın oldu. O gün çelik yelek ve eldiven yoktu Mayını etkisizleştirmek için fünyeyi çıkardım patlamaması lazımdı Ama vücut elektriğinden Fünye patladı...Hafızamda o bölüm yok... Mayın elimdeyken patlamış... Yüzüm darmadağın olmuş, gözler gitmiş... Suratım tanınmaz haldeymiş, kafatasımın sol tarafı yokmuş. Müthiş bir kan kaybı içinde ben konuşuyormuşum...25-30 kilometredeki insanlar dumanı görmüşler... hayatta kalışım Kader mayın... Ellerimi kopartıyor, bacaklarımı yaralıyor gözlerim gidiyor... Bu benim 12’nci ameliyatım kafatasımın sol tarafı suni kemik... 46 gündür yoğun bakımdayım

*olaydan sonra Gözlerim bağlıydı eşimi duydum. “Biz neredeyiz?” dedim. “Ankara’da, hastanede” dedi. “Hayrola?” dedim, “Mayın patladı” dedi.*
Düşünecek bir şey yok. Bu, bir emirdi. Ben de mayını çıkartmaya gittim.emri verene suçluk duygusu ve Sıkıntı yok... ben mayını çıkartmasam Kimse Niye çıkartmadın?” diyemezdi. mayını çıkartma sebebim şu: Ben basmam. Benim bölüğüm basmaz benden sonraki mayına basar, bacağı, kolu kopar. Onun yerine benimki koptu... (gülüyor) Güneydoğu sorunu çözülemez Çünkü bugünkü değil, çok eski mesele..Karşı taraf
Sizi ikna eder çok sıkı bir ideolojiden geçiyorlar. Türkiye’deki en yeni terörist, 99 katılımlıdır, 11 yıllıktır ömrü bu işlerle geçmiş. Acemi asker 4 ay eğitim alıyor, hiçbir şeyden haberi yok. Teröristler tecrübeli. Ve onların kaygısı yok askerimizin ise aile, ve geleceği var...*Bir anne oğlunu Güneydoğu’ya gönderirken korkar
Ama Güneydoğu’yu bizden kopartıyorlar Kürt devleti kuruluyor” diye düşünüp, çocuğunuzu doğuda askere gitmesini istemiyorsanız bu ihanettir...Güneydoğu’da herşeyi öğrenmek zorundasınız öğrenmezseniz ölümdür
çatışmada ya sağ kalırsın ya ölürsün. eğitim. Şart sıçrayamıyorsan, attığını vuramıyorsan, ölüm ihtimali yüksek. bölge insanını farklı Onlar da senin gibi...insan Kürt açılımı lazım.ve Türkiye’nin her tarafına Pervari Siirt, serin ve güzeldi... İnsan hayatı gelip geçiyor, kimseye bir şey kalmıyor Yüzbaşım ellerinizi ve gözlerinizi kaybettiniz” dedi
Nasip” dedim. “Gözleriniz de görmüyor” dedi. “Olabilir” dedim. yapacak bir şey yoktu Kabullendim

*Benim yaşım 34. Bu gözler çok gördü bir sürü çatışma, bir sürü sağ ve ölü insan, bir sürü acı ve gözyaşı... hayatı çok ciddiye almayacaksın, ne geliyorsa yaşayacak kabullenecek hırs yapmayacaksın...İnsanın gözlerini ve ellerini kaybetmesi İşlerimi görebilmek için el lazım, göz lazım. Artık bende ikisi de yok.- (Gülüyor.) Nasip...
mayınla uzman çavuşum uğraşıp da onun başına gelseydi yıkılırdım, altından kalkamazdım.
KAPORTAM DEĞİŞTİ AMA AYNI ADAMIM
Psikolojik destek...verelim” dediler, “Yok sağ olun” dedim...İyi ki evliyim, iyi ki eşim var” Eşim, en büyük desteğim. Her kadın dayanamaz, benim yükümü çekiyor, müteşekkirim. Kendisi doktor ve, benim için bıraktı mesleğini, *Eşim gece gündüz bana bakıyor, bu kadar büyük bir fedakârlık beni üzüyor. ikinci bebek geliyor. Çocuk büyütmek için el ve göz gerekmiyor... Onlar sevgiyi hissediyorlar. 6 yaşındaki oğlum kazaya İlk başta sıkıntılıydı, beni yadırgadı, olaydan bahsedilmesini istemedi, ama alıştı. kaportam değişti ama ben aynı adamım . Halime şükrediyorum, bunun daha kötüsü var: Ölebilirdim. aklım yerinde olmayabilirdi.korktular uyanacak ve kafası çalışmayacak” diye düşündüler hatırlamaz, kimseyi tanımaz, karakteri değişir... diyenler oldu ama çok şükür Hiçbiri olmadı.Müthiş olan ben değilim, insan bedeni...

Bedri aluçlu anlatıyor

*Bundan sonra Çalışmak istiyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Kitap yazarım belki.*Çok sayıda çatışma yaşadım Askerlik mesleği ölüm mesleği. Ya öleceksin ya öldüreceksin.ölüm tehlikesiyle burun buruna geldik Pek çok kere.Öldürdüm.
Bir şey hissetmedim.teröristin gözünün içine baka baka mı tetiği çektim Yakın mesafeden öldürdüm Ben öldürmesem, o beni öldürecekti.*anlattıklarımı kolay yaşıyorum Ben 150 askerle operasyona gidiyorum, tereddüt edip tetiği çekemezsem, askerler ölür.*ben askerin kahramanı değil
komutanıyım. onları canım pahasına korurum.
ailem , karım ve çocuğum var. Beynimin bir tarafı orduya, bir tarafı kendinime ait?*
evin kapısından çıktıktan sonra ev yoktur. Bitmiştir.
*Elazığda doğdum Annem ev hanımı. Babam kütüphane memuru. Çocukluğum, kütüphanede geçti.Büyüyünce Asker. Ve komando.olmak istiyordum sebebini Bilmiyorum komando olmaya uygun insan üstü yeteneklerim yoktu. Askerliğin en çok yürümesi zevk veriyor, uzun yol yürümeniz gerekiyor, bazen günlerce...Komandoların kurbağa filan yedikleri şehir efsaneleri...Ama becerikliler,
Ben kahraman değilim. İşimi yapıyorum Ben profesyonel askerim.İlkokulu Elazığ’da okudum, ortaokulu Anadolu Lisesi’nde, liseyi İzmir’de, Harp Okulu, ve Hacettepe’de yüksek lisans yaptım. 2.5 sene de Amerika’da yüksek lisans yaptım.

*New Jersey ve New York’ta 2.5 sene kaldım. Ankara’ya döndüm ve tayinim Siirt-Pervari’ye çıktı. Siirt’e eşim ve oğlum geldi.Eşimle
Hacettepe’de yüksek lisans yaparken.evlendik, oğlumuz Amerika’da doğdu.Siirt’te göreviniz neydi Komando bölük komutanıydım.*Arazide teröristi bulur ve öldürürdük Çok soğukkanlıydık
Ama görev buydu günlerimiz terörist avlamakla geçiyordu Siirt dediğinde insanlar, sıcak, düz bir yer hayal ediyorlar. Pervari, Siirt’e arabayla 2 saat mesafede, çok yüksek bir yayla. Pervaride 150 sene önce yerleşik hayata geçmişler. Her sene göçerler gelir. görev için insan psikolojilerini, iyi bilmeniz lazım. iletişim kurup orayı seversiniz,yoksa “Benim burada ne işim var” der, acı çekersiniz...*Ben Elazığlıyım, doğuya yabancı değilim. yüksek lisans konum, “PKK idi siirte her şeyi bilerek gittim.Terörle mücadelede akademik düşünmeniz ve saha”ya inmeniz gerekir yoksa terörü çözemezsiniz. Göçerlere ulaşmak için 20 saat yürümeniz gerekiyor, PKK göçerleri kullanıyor malzeme temin ediyor Yoksa PKK onları öldürür, teröristlerle ticaret yapanlar var Kırmanca konuşuyorlar PKK silah var. Göçerin hayvanını otlattığı bölge, PKK’nın bölgesi ve pkk ya ses çıkarırsa, hayvanını otlatamaz.*göçerler listeyi bana getiriyorlardı. Şunları götür, ve götürme.” diyordum terörist? Et Un, tuz, şeker, çay, telsiz pili istiyordu mayın yaparken kullanıyorlardı
*Terörist Spor ayakkabı istiyordu arazide ızdırap çeksinler...diye göndermiyorduk Unu, şekeri yolluyorduk çünkü göçerin PKK’ya bir şey vermesi lazımdı. Vermezse yaşatmazlardı
erzakların bırakıldığı yere pusuya yatıp teröristleri ele geçiriyorduk pusu kurmaya çalıştığımızda teröristler tarafından farkedilip, vurulma tehlikemiz vardı pusu bölgesi insanların yaşadığı bir bölge değildi, biz askerleri sen fazlalık görüyorlardı pusuda çok beklersek Kabak gibi meydana çıkabilirdik