|
|
#1 |
|
(..karanfiller sarayında ölü bir kedinin üfürüğü serinletiyor sol elimi. ben buyum işte en kuru veda, çıkılmayan yolculuk!..) ![]() Taşıdığım bavulları kaybettim. Her zaman yetimim ayrılırken şehirlerden. Biriktirdiğim tren seslerini harcadım. Otobüsler dar geliyor, uçaklar kanatsız. ...limitsiz kere limitsizim. Umay Umay
|
|
|
|
|
|
|
| Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|