Devlet Bahceli'nin durusu bircok yazar tarafindan da dile getirildigi gibi tam bir devlet adami durusudur. Ozellikle MHP tabanini ve ulkucu hareketi kendi doneminde demokratik duzleme cekmeye calismasi (yani sokak cetesi goruntusunden uzaklastirmaya calismasi) ve genc tabani kaba kuvvet yerine tâbir yerinde ise "efendi" olmaya tesvik etmesi de bu durusun ispâtidir. Bir partiye gonul vermek baskalarinin meziyetlerini bir kalemde silmeyi gerektirmemelidir. Ben Devlet Bahceli'nin mecliste bulunma kararini tamamen bu devlet gelenegine, temsîlî demokrasinin geregini yerine getirmesine (halk secer, vekil mecliste halki temsil eder) bagliyorum. Ve ne olursa olsun Devlet Bahceli'nin olgun bir tavir icerisinde mecliste CHP'den daha duzgun bir muhalefet yapacagina inaniyorum (inanmak istiyorum).

Secim meydanlarindaki üslûp konusuna gelince, siyasiler zaten bu konuda secim sonrasinda aciklama yapti (ama liderler ama vekiller), onlar secim meydanlarinda kaldi diye. Yani neymis: "Meydandaki sozler, meydanlar icindir.."