|
|
|
|
#1 |
|
Nuveyba’ydı. Bende hal ölüm olunca gözlerine şiir yazdı. Yazarken beni bir alev aldı. Gözlerine şiir yazandı. Gözlerini göstermeden benden şiir bekledi. “Bir şey söyle! Adımda sırala uçurumları!...” dedi. “ah!” dedim. O da kalmadı. Ben de...
emeğine sağlık canım çok güzelmiş +
|
|
|
|
|
|
|
| Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|