YUF!
Yuf olsun Milli Şef'e!
Kıydı milli şerefe!
Günahına bulunmaz
Terazilerde kefe.
Hedef yıkım oldu mu,
Tez ulaşır hedefe
Pilan der, çizgi çizgi,
Bela işler gergefe.
Devrinin karakteri:
Ruh ölü, insan cife.
Namussuza taht uygun,
Zindan layık afife.
Sorun; Orak-Çekici
Kim soktu Maarife?
Ya şu sonuncu keşfi,
Moskofla muarefe?
Ortanın solu, diyor,
Cebindeki tarife.
Dini çöplüğe atmak,
Vicdanı da kenefe.
Onda ilim, yüzsüzlük;
Duygusuzluk, felsefe.
Paşa muhalif midir,
Ne yazık muhalife!
Varsa yoksa menfaat,
Yârânın ulûfe.
Arsası dönüm dönüm,
Altını küfe küfe.
Gözü Çankayadadır,
Dili varsa teklife.
Toprak altında efe.
Bu ne gelmez bayramdır,
Bu ne bitmez arefe?
Bir gün gelir mi tarih,
Koyarmı onu tefe?
Bütün vâdeler tamam!
Ne vakit, ne mesafe!..
Yokmu bir kartal adam,
Bizim eve teşrife?
Başka nedesin Ozan?
Tarif olmaz ârife.
Allah düşmanlarını
Yermek ona vazife... (1965)