|
![]() |
#1 |
![]() "çünkü orada hiçbir yerde olmayan gül bahçesi ve bahçenin biricik efendisi vardi. Bizim vaktimizin çogu o bahçede geçerdi."
"Senin sicakligina o kadar muhtacim ki. Ne olur ben sana gelemesem bile sen beni hiç birakma. Isiginla gecelerimize nur ol. Sicakliginla bütün zerrelerimizi isitiver. Hani sana Medineyken komsuydukya, evlerimiz birbirine çok yakindi. Senin varligin bize güven verirdi hep. Yine öyle ol, arasira da olsa evimizi sereflendiriver. " "Gözümüz gönlümüz seninle aydinlanir efendim. Ruhumuz, içimiz sicakliginla isinir. Birgün sana gelisim geç bile olsa bana, Gül bahçesinin mermerlerinde yalin ayak kosmak nasip et. Taki askinla, sevginle bütün bedenim yanip kavrulsun. Terliklerimi biraktigim o güzel mabed son duragim olsun." Beni çok duygulandırdı, ALLAH RAZI OLSUN! Tebrik ve takdirlerimle...+1
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|