Kaynak islam ansiklopedisi android programı
KAİNATIN EFENDİSİ HAZRET-İ*MUHAMMED
(Sallallahü aleyhi ve sellem) yazan Mehmet ORUÇ

Efendimizin dedesi hz abdulmuttalibin vasiyeti

*Peygamberimiz sekiz yaşına kadar dedesiyle büyüdü. Dedesi Abdülmuttalib, sevilen heybetli, sabırlı, ahlaklı, dürüst, mert ve cömert idi.
Fakirleri doyurur, aç ve susuz hayvanlara yiyecek verirdi. Allahü teâlâya ve ahırete inanır cahiliyeden uzak dururdu.*Mekke'de zulme, engel olur misafirleri ağırlardı. Ramazanda Hira dağında inzivaya çekilir Çocukları sever sevgili torununu bağrına basıp gece-gündüz yanından ayırmazdı.Kabede minderine oturur, Bırakın oğlumu, O'nun şanı yücedir, derdi.*Peygamber efendimizin dadısı Ümmü Eymen demiştir ki: "O'nun çocukluğunda açlıktan, ve susuzluktan şikayet ettiğini görmedim Sabahleyin bir yudum zemzem içerdi. yemekte istemem tokum" derdi."
*Abdülmuttalib uyurken yalnızken, O'ndan başkası yanına giremezdi. O'nu şefkatle bağrına basar, efendimizin söz ve hareketlerinden hoşlanırdı. Sofrada O'nu dizine oturtur, yemeğin en iyisini, O'na yedirir Onsuz sofraya oturmazdı.*O'nun hakkında rüyalar görüp, hadiselere şahid olurdu. Mekke'de kuraklık olunca dede Abdülmuttalib, gördüğü rüyayla mübarek torununun elinden tutarak Ebu Kubeys dağına çıkıp; "Allah'ım, bu çocuk hakkı bizi berekete yağmurla sevindir" diyerek dua etti. Dua kabul olundu bol yağmur yağdı. şairler şiirler yazdı
*Abdülmuttalib,Kabe'nin yanında iken Necranlı rahip konuştu Biz, İsmail soyundan en son peygamberin sıfatlarıyla kitaplarda yazılı olduğunu okuduk. Mekke O'nun doğum yeridir. Dedi
*Peygamberimizi seyreden Necranlı rahipler gözlerine, sırtına, ayaklarına bakıp heyecanla;
İşte, bu Bu çocuk son peygamberdir dediler
*Abdülmuttalib O benim oğlumdur, deyince, Necranlı rahip;Kitaplarda babasının olmaması lazımdır deyince Abdülmuttalib:- O, oğlumun oğludur. Babası O doğmadan, annesi hamile iken vefat etti, deyince, rahip doğru söyledin, dedi.

Abdülmuttalib, oğullarına şu uyarıyı yaptı:
- söylenileni işittiniz! O'nu görüp gözetin iyi koruyun dedi*Merhamet deryası Abdülmuttalib vefat edeceğine yakın, oğullarını topladı ahırete göçme vaktim geldi. Tek düşüncem bu yetim... Keşke ömrüm uzun olsaydı ona hizmeti etseydim. Fakat Ömür vefa etmeyecek. gönlüm dilim hasret ateşiyle yanıyor. inci tanesini emanet etmeyi isterim. hanginiz O'nun hakkını gözetir ve hizmetde kusur etmez?!*Ebu Leheb cevap verdi:- Ey Arabın efendisi! emanete hizmet ederim dedi. Abdülmuttalib Malın çoktur. Fakat katısın merhametin azdır. Yetim kalbi yaralı ve incedir.kırılır, dedi.Sıra*Ebu Talib'e Ben, hepsinden çok istiyorum. Fakat, büyüklerimin önüne geçmek uygun olmaz Malım azdır, diyince Abdülmuttalib Bu hizmete layıksın. ben her işte O'na danışır ve isteğiyle hareket ederim. Diyerek Peygamberimize dönerek;*- Ey göz nuru! amcalarından hangisini tercih ediyorsun? diye sordu.efendimiz Ebu Talib'in boynuna sarıldı ve dizine oturdu. *Abdülmuttalib, "Allahü teâlâya hamdolsun. dedi ve Ebu Talib'e dönerek;- Ey Ebu Talib inci danesi, ana-baba şefkati görmemiştir. Ona titreyesin. Seni çocuklarımdan üstün görürüm. Büyük ve kıymetli emaneti sana havale ettim. O'nun babasıyla aynı anadansın O'nu nefsin gibi koruyasın. vasiyetimi kabul ettin mi? diye sordu. *Abdülmuttalib Peygamberimizi kucakladı, mübarek başını, yüzünü öptü kokladı. Hepiniz şahid olun ki, ben bundan daha güzel koku koklamadım ve bundan güzel bir yüz görmedim, dedi.

Kaynak islam ansiklopedisi android programı
KAİNATIN EFENDİSİ HAZRET-İ*MUHAMMED
(Sallallahü aleyhi ve sellem) yazan Mehmet ORUÇ

Efendimizin amcası ebu talib ve rahip bahira

*Ebu Talib babası Abdülmuttalib gibi, Kureyş'in sevgili ve, saygılısıydı efendimize büyük bir şefkat gösterdi.O'nu kendi çocuklarından çok sevdi onsuz uyumadı, bir yere gitmedi ona Sen çok hayırlısın, çok mübareksin!" derdi.*Onsuz yemeğe başlanmaz Sabahları yüzünün ay gibi parlardı saçları taranırdı
*Ebu Talib'in malı yoktu. Ailesi kalabalıktı. efendimizi himayesine alınca bolluğa ve berekete kavuştu.**Efendimiz on iki yaşlarında Ebu Talib'in Şam kervanına katıldı.. ilk yolculuğu... idi Kervan, Busra'da, konakladı.manastırda Bahira adında bir rahib vardı Her sabah manastırında kafileleri arayış içinde merakla beklerdi.*Kureyş kervanı uzaktan göründü, üstünde bir bulut süzülüyordu ağaçlar ona secde ediyordu bahira heyecanlandı Kureyş kervanını yemeğe davet etti.
Peygamberimiz, malların yanında bırakılınca, Bahira, Yemeğe gelmeyen var mı? diye sordu.
Efendimizinde yemeğe gelmesini istedi.
*Efendimizi inceleyen bahira Ebu Talib'e sordu:
- çocuk senin neyindir?- Oğlum...
- Kitablarda çocuğun babası olmayacağı yazılı.
- kardeşimin oğludur.- Babası doğmadan öldü.
Bahira, efendimize dönüp, putlara yemin edince Peygamberimiz, "Putlara yemin verme. Dünyada onlardan büyük düşman yoktur. Ben, onlardan nefret ederim" buyurdu.

*Bahira, Allahü teâlâya yemin verip sualler sordu Aldığı cevaplar kitaplara uyuyordu. sevgili Peygamberimizin mübarek gözlerindeki kırmızılığı farketti.Kalbindeki mühr-i nübüvveti görünce kendinden geçti. güzelliği temaşa etti. Heyecanla öptü gözlerinden sel gibi yaşlar boşandı.şehadet ederim ki, sen Allahü teâlânın resulüsün" dedi.*Bahira Sesini yükselterek; "İşte Alemlerin efendisi... İşte Allahü teâlânın alemlere rahmeti büyük Peygamber..." dedi.
*Bahira Ebu Talib'e dönerek şu ikazı yaptı:
- Sen bu çocuğu Şam' a götürme! zarar verebilirler!
- Bu, peygamberlerin sonuncusu ve en şereflisidir. dini, yeryüzüne yayılır ve eski dinleri nesh eder.*
İsrailoğulları kendilerinden gelmeyene düşmandır. mübarek bedenine zarar verirler!*Ebu Talib, Bahira'nın sözleriyle, Şam'a gitmedi Mallarını Busra'da satıp Mekke'ye döndü. Bahira'dan işittikleri, Ebu Talib'in kulaklarında çınladı. efendimizi çok sevdi. O'nu ölünceye kadar korudu ve her işde yardımcı oldu.*

*