Akımış KARAymış rengine bakmaz,
YILANın başını ezer MEHMEDiM,
Şehidin kanını yerde bırakmaz,
Yeniden bir destan yazar MEHMEDiM...

Yumuşak atların çiftesi pektir,
Laf anlamayanın hakkı kötektir,
Peygamber ocağı dünyada tektir,
Kızdımı çok kötü kızar MEHMEDiM...

VATAN, BAYRAK için canımız feda,
Dinle! bak, ne diyor? bize ŞUHEDA,
Dillerde TEKBiRLER; En güzel NiDÂ,
Hainlere çukur kazar MEHMEDiM...

Bunca şehit verdik kanıyor yaram,
Kandan beslenene acımak haram,
Af ile insafla hoş degil aram,
Aklımdan geçeni sezer MEHMEDiM,

Sinemde bir ateş, öyle bir kor ki,
Söndürmek ne mümkün, hiç sönmüyor ki,
Vurulup düştüğün toprak diyor ki;
Bu mezar Mehmede dardır MEHMEDiM...

İtler plan yapmış masa başında,
Adice alçakça hayal peşinde,
Amaç; bizi bölmek! Görür düşünde,
Oynanan oyunu bozar MEHMEDiM...

Gözler bulutların ta ötesinde,
Aslanım çakalın tam ensesinde,
Yakında Kandilin en tepesinde,
Yanık bir türküyle gezer MEHMEDiM...