Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle… Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil,
kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla…
(Yusuf Özkan Özburun)

Bir kabahate mazeret aramak, daha büyük bir kabahattir. Hata bir hatadır;
o haliyle kalsa ve telafi yolları aransa basit bir hata sayılır. Fakat
o hataya bahaneler ileri sürmek ve başkaları nezdinde
onu mazur göstermeye çalışmak mürekkep
ve katlanmış bir hatadır...
(M. Fethullah Gülen)

Ha bitti bitecek bir hayatın var. Git, bir çiçeği kokla! Pencerene gelen kumrulara buğdayın, merhametin yok mu?
“İnsan” olduğunu nerelerde hatırlıyorsun en çok? [...] Aynaya bak! Gözlerin yuvalarından çıkmış!
Çok da malın mülkün var. Dağıt da bunları; hafifle! Ellerini ve kalbini elden/gözden geçir!
Hayatı kokla! Sık sık çal kalbinin kapısını... orda mı?
(Ali Hakkoymaz)

Eğer helâl olarak yapamadığımız bir iş varsa,
hicretimiz o işi değiştirmektir…
(Ahmed Kalkan)

Modern telakki neyi ne kadar tüketeceğimiz, nasıl yapacağımız hususunda bizim ölçülerimizi
esas almıyor. Hızla dönen bir çarkın hegemonyası, durup akletmemize, ölçüleri
hatırlamamıza, “Bunun için mi bu dünyadayız?” muhasebesine mani
oluyor. Beşeri nefsinden yakalayan Batı uygarlığı gözleri
kamaştırıyor, zihinleri karıştırıyor...
(Ali Yurtgezen)

Aşk ebedi olana yöneltilir. Kesintisizdir, bitimsiz ve duraksızdır. İnsana soluk aldırmaz, iflahını keser.
Ciğerlerinizi istila eden deniz suyu gibi kaplar sizi, tuzu içinizi yakar. Ancak teslim olup
onda boğulmayı kabullenmekle huzur bulur insan. Aşk ciğerlerinizi
doldurdu mu artık siz ebediyeti görürsünüz, gözünüzdeki
perde kalkar. Bir tohumda ağacı görmek misali...
(Mona İslam)