''(Rasûlüm!) De ki; Eğer Allah'ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınız bağışlasın!..''(âl-i İmrân,31)
''O (Peygamber), nefsinin arzu ve istekleri doğrultusunda konuşmaz.O'nun söyledikleri kendisine vahy edilenlerden başka bir şey değildir.''(en-Necm.3-4)
Bunun aksi düşünülüemez. Çünkü Kur'ân-ı Kerim'in ayetleri de o mübarek lisandan çıkmakadır, kaynağı yine ilahi olan hadis-i şeriflerde..Nasıl olur da, Paygamber efendimiz Kur'ân-ı Kerim'den olduğunusöylediği söze itibar edilirde, o ayet-i kerimeyi açıklaya diğer söz ve davranışlara itibar edilmez, Bu mümkün değildir. Peygamber, dini esaslarını, kendi adına ve kendi nefsi için belirlerme hakında sahip değildir.O'nun din adına söyledikleri, Allah'ın İslam Dini adına söylemesini emrettikleridir. Bunlar da ancak itaat olmak üzere gönderilmiştir. Niteki Haşr Sûresi'nin 7. âyet-i kerimesinde şöyle buyrulmaktadır;
''Rasul size neyi verdiyse,onu alın! Neyi yasakladıysa, ondan kaçının.!!
Bundan daha açık bir ifade olabilir mi? Bir müslümanın ölçüsü, Peygamberin öğrettiği şeylerin hepisini kabullenmekten ibarettir.
(Bu ayki Altınoluk dergisinin ekindendir.)
|
