|
Mezar ve Gül
“Senin gibi bir aşk çiçeği ne yapar Seher vakti yağdığında yağmurlar? ” Diye mezar sordu güle. “Ya senin o kuyu gibi ağzına Düşen insan ne yapar daha sonra? ” Diye sordu ona gül de. “Ey karanlık mezar, amber ve bal Kokusuna döner o damlacıklar Anladın mı beni şimdi? ” Mezar da dedi ki “Ey dertli çiçek, Melek olup göklerde süzülecek İçime düşen her kişi.” (1837) Fransızca'dan çeviren: Tozan ALKAN Victor Hugo |
Mors
Gördüm o biçiciyi, işinin başındaydı tarlada Kesip biçerek ilerliyordu kocaman adımlarla Batan günün kızıllığı geçiyordu iskeletin içinden Karanlıkta her nesne titrer ve gerilerken Tırpandaki yalazı izliyordu insanoğlu Ve utku kemerleri altında görkem dolu, Utku esriği utkunlar devriliyordu peşpeşe O güzelim Babil'i çeviriyordu çöle Tahtı darağacına, sehpayı saltanata Gülleri gübreye, çocukları kuşa Hazinleri küle, anaların yaşını sele döndürüyordu Haykırıyordu kadınlar: geri ver çocuğumuzu Sen alıp gidesin diye mi dünyaya getirdik biz onu? Yeryüzünü feryatlar kaplamıştı dört yandan Etsiz parmaklar fışkırıyordu sefalet yataklarından Buzlu bir yel uğulduyordu yüzbinlerce kefende Kara tırpan altında çılgına çevrilen kitle Karanlıkta benziyordu kaçan bir korkmuş sürüye Çiğnediği her yerde herşey ürkü, yas ve gece! Arkada, alnı tatlı bir ışıkla yıkanan melek Ruhların demetini taşıyor gülümseyerek Victor Hugo |
Gece
Günün tükendiği bu saatlerde Tüm doğa canla başla çalışıyor. Gece vakti bu yıldızlardan inen Ne acayip bir korkudur kim bilir? Etkisinde kalmış nice gizemin, Kaygılı, bir yandan tir tir titriyor, Karanlıkta, bilinmeyen bir gücün Gözlerini üstünde hissediyor. Ne büyük dehşet kendini tanımak! Kaçışı olmadan, durmadan çalışmak, Ebediyetin içinde devinen Varlığın merhametine kalmak! Bu nasıl kara, zor bir bulmaca Amaçlar ve çözümler gizleniyor, Birileri titrerken aşağıda, Yukarda birileri düş görüyor. (1888-97) Fransızca'dan çeviren: Tozan ALKAN Victor Hugo |
Yarın Erkenden
Yarın erkenden kırlar ağardığı zaman Gideceğim... biliyorum beni bekliyorsun bak, Geçip gideceğim dağlardan, ormanlardan Daha fazla kalmayacağım senden uzak. Gözlerim düşüncelerime saplı yürüyeceğim, Duymadan hiçbir haber, hiçbir şey görmeden, Yalnız, kimsesiz, birbirine kenetli ellerim Gideceğim, farkı yok gündüzümün gecemden. Ne uzaklarda Harfleur'ü saran perdelere Bakacağım, ne de inen altın renkli akşama Kavuşunca bir bağ yeşil çoban püskülü ve Bir çiçekli funda koyacağım mezarına. Victor Hugo |
Oceano Nox (Denizde Gece)
Ah nice denizci, ah nice kaptan, Sevinçle uzağa sefere çıkan, Bu kasvet dolu ufukta kayboldu. Kurbanı oldu kötü bir kaderin, Aysız gecede, dipsiz bir denizin, Karanlıklarına gömülü kaldı. Kasırga, reisleri, tayfaları, Bir kitabın dağılan sayfaları Gibi savurdu dalgalar üstüne. Hiç kimse bilmez sonları ne oldu, Bu yağmadan her dalga bir şey çaldı, Kimi bir denizci kimi bir tekne. Yazık bu bahtsız, kayıp insanlara Sürükleniyorlar karanlıklarda, Kayalara çarpa çarpa başları. Analar babalar her gün sahilde Tek düşleri vardı, gözler denizde Öldüler gerçekleşmeden düşleri. Oturup paslı çapalar üstüne, Sizi anar neşeli gençler gece, Karışır karanlık isimleriniz Öykülere, şarkılara, gülüşlere Sevgiliden çalınan öpüşlere Yeşil yosunlar içinde uyurken siz. “Bir adanın kralı mı oldunuz? Daha güzel bir vatan mı buldunuz? ” Sonra susulur, hatıranız yiter. Beden suda yeter, adlar bellekte. Zamanla daha da kararır gölge: Karanlık sularda karanlık unutuş! Silinir gözlerden şekliniz bile. Kayığınız kimde sabanınız kimde? Beklemekten bıkmış ak saçlı dullar, Ocağın ve kalplerinin külünü, Eşelerken, fırtınanın hükmünü Sürdürdüğü geceler sizi anar. Bir gün ölüm o gözleri örtünce, Anmaz adınızı, anmaz hiç kimse. O küçük yankılanan mezarlara, Ne yeşil yaprağı düşer söğüdün, Ne köprü başında bir dilencinin Şarkısı duyulur, basit, tekdüze! Nerde suyun yuttuğu denizciler? Deniz! Sen de ne acı öyküler var! Uğunan analardan korkan dalga! Bunları anlatır gelgitleriyle, Bu yüzden akşam yaklaşırken bize Haykırır, umutsuz, çığlık çığlığa! (1837) Fransızca'dan çeviren: Tozan ALKAN Victor Hugo |
Şiirlerim Irmak olup akın ey şiirlerim! Akın, suyunuz çoğala çoğala! Acı içinde kanayan kalplerin, Yalpalayan susamış gönüllerin, Pınarı olun, su verin onlara! Işıktan gagası suyunuza dalsın Kartal, pisliklerden uzakta dursun Dalgaların tuhaf çağıltısında, Kuş seslerine, şarkılarına Meleklerin ilahisi karışsın! (1942) Fransızca'dan çeviren: Tozan ALKAN Victor Hugo |
| All times are GMT +3. The time now is 19:10. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2025