|
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
O Yılın Eylül Ayında Unutuldu Aşk Endişeli soluk dar boğazda kaldı çılgın kan yere saçıldı Güz telaşı başladığında göçebe surat yitirdi mevsimsiz gülümsemesini Dokunulmaz buğday ambarı tıka basa doldu uğradığı evleri kırdı geçirdi fesat Karınca eylemi tavşansı korku kendi duruşuyla yüzleştirdi nefsini Yasını yedi kat derine indirdi toprak o yılın eylül ayında unutuldu aşk Gök gürültüsü düştü sokağa Herkesin bir arada olduğu durağa kırılgan bakış kuytusuz felaket kirli akan su çekildi endişeyle Dağların ardındaki şehrin ağıtı verdi kesintisiz zehrini sele alışkanlıklarımız geride kaldı Suyun duruluğuna güvendi toprağın göğsündeki kırılgan bereket halkın düşü ertelendi Sonrasında ülkenin eşkıyası oldu yalnızlık korkunç kâbus ayaklarına sarıldı unutuluşa tanık oldu ayrılık Söz bolluğunun bittiği yıldı tükendi kutsal ateşle çağrılan gecenin nefesi dervişliğin acıtan çilesi umarsızlıkla birlikte betona gömüldü O yılın eylül ayında umutsuz ağacın düş dalları öldü . Babür Pınar |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Kara Yara Kara yara kapkara ortasında can çekişiyor kırmızı ve içinde kötücül irin incinmiş beklentinin kabuğunu yakıyor Kısa bir hayatın kör dibine kurşun bıraksan uçacak narin susuşun gül kurusu kahrını bırakıyor Kızılca kıyamet kanıyor ağzı umurunda değil hiç kimsenin kara bir duruşa bürünmüş yara Kara kapkara yara etrafındaki mor halkalara bulaşmış ölümcül erk Derin öğürtüden süzülerek dudağından aşağılara sarkıyor sızı Akşam yemeğinden önce beylerin iştah açtıran pembe şaraba baktıkları gibi bakıyor savaşçılar kan düşmüş kitaba Konuşmayan kan ıssızlığında yalnızlığın saydam örtüsü savaşa çekip gitme çağında mendilden çaldığı mor çiçekli süsü kırılgan gövdeye sunuyor Kara yara kapkara zifiri endişeyle akan zaman gibi beyaz gün içine çıkmaktan utanan sözleri lanetli insan gibi Sürükleyen sırrı içinde kiralık düşler satan roman gibi kara kapkara yara İki göze tebelleş yalan nasıl içeri sızmak isterse öyle mavi bir çocuğun göğsüne tutunuyor Bir çocuğun göğsünde zehir yara kurşun yarası kara kapkara . Babür Pınar |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Zor Eylül Ah can insan hangi dağda harmanlandınsa kal benim gök yüreğim senin sevdanı saramaz Yangın mevsimi harlanır gökyüzü düşer dal bir alıcı kuş olursan avcılar vuramaz İlkyaz sevdası bahar göğsünde açılır nar yorgun yürekte bülbül susar kanar da ötmez Kış yaz dinmez akar senin çavlanında sular bir geniş nehir olursan ölüm yare gitmez Gövdemde bir kuş gibi çırpınır lal cevahir günler bize ayrılık getirir zaman durmaz Yine zulüm çalar kapımızı eylül gelir bir uzun türkü olursan sana kurşun varmaz Babür Pınar |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
:'(
|
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
****Akşamlar**** Korkızıl bir renge dalınca ufuk Yorgun düşmüş günü yutar akşamlar Hicranı ruhuma salınca ufuk Hüznü gözlerime katar akşamlar Gül yüzüm semayı seyre dalıyor Rüzgâr acıları ruha salıyor Yokluğun öcünü böyle alıyor Dertleri kalbime atar akşamlar Sensizlik içime yalnızlık eker Çaresiz özlemler boynumu büker Gölgelerde beni kendine çeker Sessiz ölümden de beter akşamlar Hüzün kokar gurup güneş sönerken Bir kıyamet kopar yürek kanarken Kalemim hep ağlar içim yanarken Böyle geldi böyle biter akşamlar Gel içelim aşkı aynı kaseden Nasıl vazgeçerim tatlı buseden Anlar çekinmesin dertten, tasadan Vuslata ermeye yeter akşamlar . Sevil Nizamoğulları |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Eylül Sarısı Yine eylül esti tenimde sarısı yüzümde damlayan gözümde... Bakarsın kalmaz bile sancısı, demiştim. Bir varmış bir yokmuş oluruz Bak, kaldı mı sızısı? Yüreğimizi dağladı demir halka Bak bomboş özgür ellerimiz Kalmadı değil mi izi? Neresinden baksan acımasız haklılıktı Vahşi zavallılık İlkel bağlılık Kalmadı değil mi manası? En mutlusunu da seçsen anlardan Giden geri gelmeyecek Kalmadı değil mi anısı? Hüzün sarısı, Veda şarkısı şimdi eylül Yıkılmadı dağ Çatlamadı toprak Yarılmadı deniz Dünya aynı dünya... Eylül de geçer sessiz Ömür de geçiyor sensiz... Bak bitti bile Acımadı değil mi? Nurdan Ünsal |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Aşk Çıkmaz Sokakta Kirlenir Yazıldığı can duvarını kurutur “vermek aşkı yaratır” düsturu Gönül gözüne bağlanan mendil solgun ve sefil bekler saygıyla inanılmaz kusuru Kalbinin rüzgarı doldurur açık denizde hoyrat yelkenleri kendisi kıyıda oturur Kaldıkça yeniden filizlenir esaret O çok özlenen aşka has suret bahçede gül ölürken görülür Sadakatin çelik kutsallığı kendi çöplüğüne gömülür Kölenin bilenmiş antik bıçağı ilk düştüğü yerde açar kozunu kanar güz ömrün yaralı boynu Ekmek teknesine taşır korkusunu bedeni tarla sayılan kadının ufku Teslim kapısını açar resmi kurum açılan o aralıktan girer içeri dipsiz kuyuya atılan şiir Toprağın sırtında büyür uçurum esirdir esir şehirde ahali Aşk çıkmaz sokakta kirlenir Cümle insanlığı özgür kılarak çocuk sevincine kavuşabilir şehir Özgür kadın ruhunu bularak saf bereketle hayatı emzirebilir o dem olduğunda ancak aşkın tarihi insanlığın tarihi olacak . Babür Pınar |
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Alıntı:
|
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
babur pinar in farkli bir tarzi var, paylasimlar icin tskler.
|
Ngereklinsan ' dan Şiir Paylaşımları
Hasret
Bir ıslık duyarsan geceyarısı Gözlerimin erittiği pencereden Dudaklarına hasret bir çift dudağın .......... .......... Altan Kaynak |
| All times are GMT +3. The time now is 16:35. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2025