Terörist diye kovaladıkları çocuğun babasını vurdular
 

Mersin’de bir Çevik Kuvvet polisi, yedi yaşındaki oğlu Hasan’ı kurtarmak isteyen Nezir Borak’ı alnından vurdu

http://taraf.com.tr/fotoraflar/teror...ini_4821_b.jpg

Mersin’de 40 yaşındaki Nezir Borak, polisin kendilerine taş attığı gerekçesiyle kovaladığı yedi yaşındaki çocuğunu korumak isterken polis tarafından başından vuruldu. Korumaya çalıştığı çocuğu ile 18 yaşındaki diğer çocuğunun gözleri önünde alnından vurulan Borak, koma halinde hastaneye kaldırıldı. Olayla ilgili olarak önce “Seken plastik mermi çarpmış olabilir” açıklaması yapan Mersin Emniyeti, ailenin suç duyurusu ve görgü tanıklarının ortaya çıkması üzerine tavır değiştirdi. Babasının vurulmasına tanıklık eden 18 yaşındaki Dilan Borak, Mersin Adliyesi’nde kendisiyle yüzleştirilen sekiz polisten silahı ateşleyenin de aralarında bulunduğu üçünü teşhis etti. Bu gelişmelerin ardından Mersin Cumhuriyet Savcılığı olayla ilgili soruşturma başlatırken, Mersin Valiliği de idari soruşturma için İçişleri Bakanlığı’ndan müfettiş görevlendirilmesini istedi. Şırnaklı olan Borak’ın 1994 yılında savaş uçakları tarafından bombalanan ve aralarında amcasının da bulunduğu 38 kişiye mezar olan Kuşkonar Köyü’nden kaçarak Mersin’e göç ettiği öğrenildi.
Nezir Borak Şırnak Kuşkonar (Gever) Köyü’nde yaşıyordu. Ailesi, komşularının pek çoğu gibi çiftçilikle, hayvancılıkla geçinen Borak’ın yaşamı 26 Mart 1994 günü öğlen saatlerinde tam anlamıyla kâbusa dönüştü. Bir helikopter ve iki uçak hem kendi köyüne hem de bitişikteki Koçağılı (Beysuke) Köyü’ne bomba yağdırdı. Bombardıman bittiğinde bilanço korkunçtu. Tam 38 köylü ölmüş, 13’ü de yaralanmıştı. Ölenlerden biri de Nezir Borak’ın amcası İbrahim’di. Üstelik iki köy de oturulamaz hale gelmişti. Canını kurtardığına sevinerek kalan eşyalarını denk edip Mersin, Adana ya da İstanbul’a göç edenlerden biri de Nezir Borak’tı.


İftarı beklerken uyuyakalmıştı

Borak, Mersin’de dişini tırnağına takıp çocuklarını büyütmeye çalıştı. Tarım işçiliği, boya-badana işleri, taşımacılık yaptı. Oğlu Hasan’ın doğumu yüzünü güldürdü Borak’ın. Ancak Şırnak’ta ölümden kaçıp geldiği Mersin’de çok sakin değildi. Özellikle Kürtlerin oturduğu Şevket Sümer Mahallesi’nde PKK yanlısı gösterinin olmadığı, polisin çocukları kovalamadığı gün geçmiyordu. Önceki akşam da benzer bir gösteri vardı. PKK’nın silahlı eyleme başlamasının yıldönümü nedeniyle sokağa çıkan çoğu çocuk, onlarca gösterici polise taş yağdırmaya başladı. İşte Borak ailesinin yaşamını bir kez daha karartan olay o anda yaşandı. Olayın görgü tanıklarından olan anne Azime Borak, şöyle anlattı o korku anlarını:


Polis döndü, silahını ateşledi...

“Gösteri olduğunu duydum. Bağırtılar, siren, slogan sesleri geliyordu. Hep olur zaten bizim mahallede. Bu arada bir anda polislerin koşarak bizim evin önüne doğru geldiğini gördüm. Küçük oğlum Hasan da, elinde karpuz, olanı biteni seyrediyordu. Polisleri görünce korkarak içeri kaçtı. O sırada eşim de işten gelmiş, oruçlu olduğu için iftar saatine kadar uzanmıştı. Ben polisleri durdurmaya çalıştım ama olmadı. Bağırtılar ve oğlumun ağlaması üzerine eşim uyandı. Bu arada kızım da avludaydı. Eşim avluya çıkıp polislere ‘Ne istiyorsunuz çocuğumdan, el kadar çocuk daha’ dedi. İtişmeler falan oldu. Resmî elbiseli çevik kuvvet polisiydi bunlar. Dönüp gidiyor gibi yaptılar. Birkaç metre uzaklaşmışlardı ki içlerinden biri dönüp silah çekti ve ateş etti. Kocam alnını tutup bağırarak yere düştü. Polisler kaçarken komşularımın yardımıyla kocamı hastaneye kaldırdık.”


“Provokasyonlara geçit vermeyelim”

Olayın duyulması üzerine BDP Mersin İl Başkanı Cihan Yılmaz ve İHD Mersin Şube Başkanı Ali Tanrıverdi de hastaneye geldi. Borak’ın sağlık durumu ve olayın gelişimi hakkında bilgi alan Yılmaz, “Sağlık durumu kritik. Bilinci açık ama kurşun tehlikeli bölgeye isabet etmiş. Temennimiz bir an önce sağlığına kavuşmasıdır. Biz buradan halkımıza bir çağrıda bulunuyoruz. Sağduyuyu hâkim kılsınlar, hiçbir provokasyona ve gerginliğe mahal vermesinler. Bunun yasal takibi her neyse, failleri kimlerse bir şekilde açığa çıkarılarak kanun önünde hesabını vereceklerine inanıyoruz. Görgü tanıklarının beyanı, çevik kuvvet polisinin yaptığı yönünde. Belinden tabancayı çıkararak sıktığını söylüyorlar. Temennimiz öyle olmamasıdır, gerginliğin yaşanmamasıdır” dedi.
İHD Mersin Şube Başkanı Ali Tanrıverdi de bir heyet kurarak olayla ilgili inceleme yaptıklarını söyledi. İncelemede, olayın, polisin kovaladığı çocukları korumaya çalışan babaya karşı bir saldırı olduğunun tesbit edildiğini ifade eden Tanrıverdi, “Görgü tanıklarının ifadelerine göre, polisin hedef alarak saldırıda bulunduğu kanaatine vardık. Gerçekten birileri bu kentte geçmişte olduğu gibi bir şeyler yapmaya çalışıyor. Barış ve kardeşlik içinde yaşaması gereken halklar karşı karşıya getirilmeye çalışılıyor” diye konuştu.


Emniyet önce ‘seken mermi’ dedi ancak...

Mersin Emniyet Müdürü Arif Öksüz ise, olayda şu ana kadar ateşli silah kullanıldığına dair bir bulguya rastlanılmadığını söyledi. İddiaları çok yönlü olarak titiz bir şekilde soruşturduklarını belirten Öksüz, korsan gösterilerin yaşandığı bölgede olayın, seken bir plastik merminin isabet etmesi sonucu meydana gelmiş olabileceğini kaydetti. Olayın soruşturma aşamasında olduğunu ifada eden Öksüz, gerçeklerin ortaya çıkacağını vurguladı. Bu açıklamanın ardından aile ve avukatları adliyeye giderek polisler hakkında suç duyurusunda bulundu.


Kızı üç polisi teşhis etti

Aile suç duyurusunda bulunurken çok önemli bir gelişme yaşandı. Mersin Emniyeti, gösteriye müdahale eden polis ekibinde oldukları belirtilen sekiz çevik kuvvet polisini adliyeye getirerek görgü tanıklarıyla yüzleştirdi. Babası gözlerinin önünde vurulan 18 yaşındaki Dilan Borak, kendisine gösterilen sekiz polisten üçünün evi basanlar olduğunu söyledi. Genç kızın teşhis ettiği polisler arasında silahı ateşleyen polisin de olduğu öğrenildi.


MİHRİBAN AMANOĞLU/MERSİN - Istanbul - 18.08.2010- Taraf

Neden kendini bilmez birileri tarafından sürekli insanlar tahrik ediliyor.?

Neden insanlar Kaba kuvvetle zorla birşeyleri değiştireceğini düşünüyor?

Taraflar NEDEN bir çözüm için artık bişeyler yapmıyor gerçek anlamda birşeyler gösteriş için değil gerçek çözümler için.

İlla birilerinin yaşaması için birilerinin ölmesi mi gerekiyor.Şimdiye kadar akıtılan kan, gözyaşı yetmiyormu?

böyle polis mi olurmuş eğer böyle dengesiz biri görevden atılırsa başkası artık böyle yapmaz zaten halkı pkk ya yönlendiren ler bu tür dengesiz devlet memurlarıdır.

Böyle polis istemiyoruz

sonunda çocuk ev hapsinde tutamazsın ya

eğer mesaj yazmakta sorun yaşamasaydım size verecek çok güzel cevabım vardı ama yazamıyorum.

Böyle küçük düşünmeye gerek yok kardeşim. Biz nerden biliyoruz o babanın gönül rızasıyla o çocuğun o an orada bulunduğunu?
Belki ondan habersiz , arkadaş çevresinden dolayı karışmıştır bu olaylara?
Bunun ne senin anlattığın gibi ne de benim anlattığım gibi olduğunun kanıtı yok. Ben varsayımla , sen kesin bir şekilde konusuyorsun.
Sence bunun neresi adil?

Kaldı ki böyle bir durum var diyelim. Yani o polislerin çocuğu kovalarken , babasını vurmak da neymiş?
Bu şekilde mi barışı sağlayacaklar?
Bu şekilde mi o taş atan çocuklara , polisi askeri devleti sevdirecekler?

Eğer mantık buysa , yanlış yoldalar. Bu şekilde barış falan gelmez.
Fakat ben çok fazla acımasızca davranmayacağım. Onların yaptığı genellemeyi yapmayacağım.
Çünkü bu tür bilinçsiz polisler pek nadirdir. Genelleme yapmak büyük haksızlıktır.
O polisler için öncelikle doğru düzgün bir düzenleme yapılması gerek.

Madem adamlık belledin bir iş yaptın hiç değilse adam gibi yaptığının arkasında dur...
Yazıklar olsun diyorum...merak ediyorum acaba çocuğu yakalasa kim bilir neler yapacaktı?7 yaşında bir çocuk bu 7 yaşında daha yaptıkları günah bile sayılmıyor bumu olmalı yapılan?

Hasan yedi yaşında.
Kapının önünde oturmuş karpuz yiyor. O koca karpuz dilimi onun ellerine sığmıyordur, kara bir kuzu gibi kafasını karpuza gömmüş sularını bileklerinden akıtarak ısırıp, çekirdeklerini de bitirim bitirim dişlerinin arasından kaldırıma tükürüyordur.
Bir şeyler düşünüyor olmalı o sırada.
Ya bir mahalle maçını, ya jantları nikelajlı bir bisikleti, ya da kimbilir belki de sınıfta saçını çeken o yaramaz kızı.
Aniden sokağa koşarak birileri giriyor, peşlerinde korkutucu kara kasklarıyla, elleri coplu polisler.
Hasan korkup evin içine kaçıyor.
Ama korkusuna rağmen yarısı ısırılmış karpuzu da elinden bırakmıyor.
Polisler de peşinden giriyorlar Hasanların evinin avlusuna.
“Terörist” Hasan’ın kendilerine “taş attığından” ya da “örgüt üyesi olduğundan” şüpheleniyorlar demek ki.
O sırada içeride uyuyan babası oğlunun sesine uyanıp dışarı fırlıyor.
Polislerle karşı karşıya geliyor.
Oğlunun korktuğunu görünce çok hiddetlenmiş olmalı, polislere “ne yapıyorsunuz” diye bağırıyor herhalde.
Polislerden biri de silahını doğrultup Hasan’ın babasını alnından vuruyor.
Baba, şimdi komada.
Alnından vurulan baba, kardeşi öldürüldüğü için Güneydoğu’dan Mersin’e göç etmiş.
Ama bu ülkede onun gibilere kurtuluş yok.
Onlar sahipsizler.
Onlar gazetelere haber olmayanlar.
Onlar hesabı sorulmayanlar.
Onları bir mezrada roketle patlatabilir, bir piknikte ensesinden vurabilir, bahçesinde tarayabilir, bir hapishane avlusunda basket potasına asabilirsiniz.
Kimse aldırmaz.
Zengin değiller, ünlü değiller, bir bildikleri, tanıdıkları yok.
Cenazelerine bir iki akrabadan başkası katılmaz.
Gömülür ve unutulurlar.
Biz, onları unutturmayız.
Biz onları unutmayız.
Bu ülkede bir çocuğa dokunulduğunda, bir çocuğa kötülük yapıldığında, bir çocuk öldürüldüğünde, korkutulduğunda, biz varız.
Biz aslında sadece bunun için varız.
O sahipsizler için varız.
Elimizin yettiği, gözümüzün gördüğü, kulağımızın duyduğu her vahşetin peşine düşeriz.
Birisi bir çocuğa, bir sahipsize, bir kimsesize kötülük ettiğinde, kötülük etmeyi düşündüğünde korksun istiyoruz, “bunu şimdi yazarlar” diye içlerine bir korku düşsün istiyoruz.
Kötülük eden her kim olursa olsun, ne kadar güçlü olursa olsun, karanlıkların içine saklanmakta ne kadar mahir olursa olsun, onu bulup ortaya çıkartmak, hesabını sormak istiyoruz.
Bu ülkenin sahipsiz insanları, başlarına bir dert geldiğinde bizi arasın istiyoruz.
“Taraf diye bir gazete varmış, kimsenin sahip çıkmadıklarına sahip çıkarmış” desin istiyoruz.
Bizim hayalimiz, isteğimiz, varlık nedenimiz bu.
Sahipsizlere kimsenin dokunamayacağı bir ülke olsun burası istiyoruz.
Hasan oturmuş karpuz yiyormuş.
Yedi yaşında bir oğlancık.
Babasını vurmuşlar.
Anayasa’nın değişmesini, barışın olmasını, demokrasinin gelmesini, ordunun ve yargının vesayetinin sona ermesini bunun için, bu sahipsiz insanlar, bu sahipsiz çocuklar sahipsiz kalmasınlar diye istiyoruz.
Kimse onları korkutamasın, canlarını yakamasın, öldüremesin diye istiyoruz.
Canı yanan bir çocuğun haberini eğer bir gün bir başbakanın, bir politikacının, bir generalin sözlerinden daha küçük görürsek sayfamızda, o gün bize lanet edin.
Ama emin olun öyle bir gün olmayacak.
Ey bu ülkenin sahipsizleri...
Biz olduğumuz sürece sahipsiz değilsiniz.
Sizinle biz birbirimizin sahibiyiz.
Babası bir iyileşsin, Hasan’ın kapısının önünde karpuzunu yerken bir resmini çektirip altına da “Hasan’a dokunanı yakarız” diye yazacağız.
Yedi yaşındaki Hasan sizden değil, siz Hasan’a dokunmaktan korktuğunuzda biz rahat edeceğiz.

ahmetaltan111@gmail.com

http://taraf.com.tr/fotoraflar/yazar...ltan_220_b.jpg

KUM SAATİ 18.08.2010
Ahmet Altan
Ey siz sahipsizler...

polis salak değil diyorsunuz
ve baba çocuğuna sahip çıksaydı diyorsunuz
haberi tam olarak okurmusunuz.
çocuk yedi yaşında ve baba çocuğunu korumak için vurulmuş
çocuğunuz var mı yok mu bilmiyorum ama çocuğunuz olsa ve böyle bir yerde oturma mecburiyetinde olsanız o çocuğu her saniye yanınızda mı alıkoyarsınız. anlayamadım.

çocuğun elinde karpuz kaçtığına göre sokağa git eyleme karış dememişler. benim bildiğim çocuğun sokakta oynaması en doğal hakkı

hırsız tam olak kim
düşünebiliyormusunuz ben sizin söylediğiniz hırsız durumuna düşmemek için yazmam oya yaparken bile şu 3 rengi çok istediğim halde yan yana getiremiyorum.

şehitlerimizin kan rengi: kırmızı
tevhit bayrağımızın rengi:yeşil
altın toprağımızın remzi olan :sarı

çünkü bu 3 rengi yanyana getirdiğimde sizin bakış açınızla eylem yapılan bir sokaktan geçmem bile hırsız durumuna düşüyorum

Hüdaverdi senin bu yazdıklarını okuyunca açıkcası şaşırmıyorum. Bu tür cümleleri rahatça kurmandaki sebep buraları bilmeyişinden kaynaklanıyor.

Tamam önlemini alması lazım ailenin ama nereye kadar?
Bugün sen Hakkaride yaşasaydın çoluğunla çocuğunla , hergün mecbur işe giderdin , evde hanım ve çocuklar.
O evdeki bayan da insan değil mi? Dalgınlığına gelebilme olasılığı muhtemel değil mi? Her an ömrünün sonuna kadar bekçi gibi duramayabilir o çocukların başında değil mi?

Sana göre o tür bölgelerde yaşayan insanlar 'kukla' olmalılar. Hata yapmamalılar asla. Ama eğer insan isen boşluğuna da gelebilir , hata da yapabilirsin.

Aynı şey şu malum polisin ve Onun gibi olanlar için de geçerli. Ki az önceki yazdıklarımda kesinlikle genelleme yapmadığımı belirtmiştim. Onlar da hata yapabilirler. Fakat sıradan bir insanın yaptığı hata ile , bir Polisin yaptığı hatanın eşit şekillerde ele alınması yanlış. Çünkü polisin bir rütbesi bir konumu var. Lüksü yok Onun bu tür büyük hatalar yapması.

Anlatabildim mi?

Önyargıları yıkmak atomu parçalamaktan zordur derdi rahmetli einstein.

Alakasız olacak ama bir hatıramı paylaşayım.

Bitliste olağanüstü hal zamanlarında sık sık birileri tarafından duvarlara '' Ya sev Ya terket'' yazıları yazarlardı.Birgün aynı yazının altına Bitlis şivesiyle ''hareye gidağ'' diye yazmışlardı.

Yani nereye gidelim siz bizi devletten nefret ettirmek için her türlü yolu deneyin sonra insanları evlerinden yurtların edin sonra suçlu olsa bile yargısız infaz eder gibi kafasına sıkın sonra deyin ki ya sev ya terket ben de derim ki '' hareye gidağ'' Madem benim güvenliğimi sağlayamıyorsan ( son zamanlarda nasıl güvenliği sağladıkları görülüyor) ben kendi başımın çaresine bakarım o zaman.

Hırsızda hiç mi suç yok derken hırsız devletmi oluyor yoksa kürtler mi?

Uyusunda büyüsün devlet takır takır vurulsun mehmet !