Nihal Bengisu'dan CEMAATE VERYANSIN
 

HABERFORM.COM - Eski Zaman yazarı Nihal Bengisu Karaca da cemaati eleştiren yazarlar kervanına katıldı...

Gündem yaratan kitabın sahibi Hanefi Avcı, daha çok özel hayatıyla konuşulur oldu. Avcı'nın "gizli aşk"ının cemaatin gazetesi Zaman'da yayınlanması, "intikam operasyonu mu?" iddialarını da beraberinde getirmişti. Habertürk yazarı Nihal Bengisu Karaca, "Canımız isterse ‘aşk hikâyesi’, işimize gelmeyince ‘yasak ilişki" başlıklı yazısında bu konuyu ele almış. Sözü Deniz Baykal kasetine getiren yazar soruyor: 'En son neyi hoşgörmüştünüz?'

İşte o çarpıcı yazı;

DENİZ Baykal’ın kaset skandalı, tarihi bir yumuşamaya vesile olmuş, Fethullah Gülen’in Baykal’a geçmiş olsun temennisi ve Baykal’ın teşekkürü ile erimez sanılan buzlar neredeyse çözülmüştü. Gelgelelim, kimi cemaat müntesipleri ve sempatizanları, Deniz Baykal’ın özel hayatından esirgenmemiş şefkati, Kezban Küçük ve Hanefi Avcı ilişkisine çok gördü.
Avcı’nın kitabının cemaati incitmesi bunun tek nedeni değil. Muhafazakâr kesimde “özel alan” ile ilgili korumayı, özel hayatın etrafındaki modern zırhları “takmamak” ile ilgili genel bir durum söz konusu.
Avcı’nın özel hayatıyla ilgili söz konusu durumun bir zaafa veya dinen helal görünmeyen bir eyleme tekabül ediyor olması ayrı şey; bu kadar meraklı, didikleyici ve horgörü sahibi olmak ayrı şey.
Eskilerin bir terslik, insana mahsus bir zaafa tanık olduklarında sergiledikleri edepten, arkasını dönüp gitmekten ve görmemiş gibi yapma hasletinden eser miktarda bulunmuyor artık kimsede. Magazin basınının meraklı, didikleyen, bir açık gördü mü mal bulmuş mağribi gibi atlayan, sinekten yağ çıkaran tavrının muhafazakârlarca da sahiplenilmiş olması korkutucu bir şey. Ne gariptir ki özel hayatla ilgili kusur ve zaaflara gösterilen bu tepkiler yetim hakkı yiyen, rüşvet alan, zimmetine para geçiren, ihaleye fesat karıştıranlara karşı gösterilmiyor da, bir adam bir kadına kapıldığında ve kadın o adama aldandığında gaddarca yorumlar sadır oluyor.
Püriten ve temiz bir yaşam sürünce; gelenek görenek ve din tarafından kayıt altına alınmış bir özel hayata sahip olunca, öyle olmayanların özel hayatları üzerinde bir hak iddia etme yetkisi mi doğuyor? Bu yetkiyi kim veriyor?

EN SON NEYİ HOŞGÖRMÜŞTÜNÜZ?
Gerçekten ihlaslı, samimi müntesipleri tenzih ediyorum. Ama cemaatin, Avcı’nın iddia ve tezlerine Kezban Küçük’ten temin edilmiş “açık” ile mukavemet etmesi, hoşgörü destanları yazmış bir harekete yakışmadı diye düşünüyorum. Cemaat neyi hoşgörüyordu hatırlamakta zorlanıyorum.
Sanırım şu gerçeği anlamamış dindarlar/ mutaassıplar var: Hayat onların arzuladıkları ölçüde ölçülü, görgü görenekle hesaplanmış, nikâhla sabitlenmiş, tamamen doğrulardan ve tamamen sevaplardan oluşan bir yer olsaydı, “imtihan” diye bir şey olmazdı. Kusursuz insanı, mükemmel bir ahlaki seviyeyi, eşref-i mahlukatı tasavvur edebilir, ona özenebilir, öyle bir düzeni kurmaya azmedebiliriz. Ama bu tasavvuru karakter suikastlarıyla, hataları ifşa ederek baskı kurmak yoluyla gerçekleştirmeye çalışmak, bu dünyaya imtihan edilmek için gönderildiğimiz gerçeğine aykırıdır ve bana kalırsa gayri İslami’dir.
Hiç sanmıyorum ama eğer ki siz bu kusurlardan ari, hatalardan münezzeh iseniz, zaten ahiretinizi kazanmışsınız demektir, o vakit nedir bu muhatabı eksiye düşürme telaşı?
“Eğer ki aynı ateşler sizin de içinizde kaynıyorsa, aşki meşki arayışlarda o duvardan bu duvara tosluyor, yine de alıkoyamıyor iseniz bünyeyi; o zaman ayıp olmuyor mu Avcı’ya ve Küçük’e yaptığınız” diye sormak isterim.
“Selvi Boylum Al Yazmalım”a ağlayıp “Cemile” ye bayılacak, yazarı Cengiz Aytmatov’a ödül üzerine ödül vereceksiniz, ama “Âşığım, evlenicem, onun için ölürüm” diyen başka bir kadına karşı “gayri meşru ilişki” kavramını gözümüze sokmaktan başka insani bir tutum sergilemeyeceksiniz, öyle mi?
Dahası, durum bir anda dünyanın en mühim, en ciddi ve en karanlık “zaafı” olacak. “Devlet adamıydı, polisiydi, memuruydu, temiz ve defosuz olmalı ki, derin devlet onları kullanamasın” şeklindeki söylemlerinizle kendi temizliğinizi işaret edip “ideal devlet adamı” prototipine aday yazdıracaksınız.
Yanılıyor olabilirim. Küçük-Avcı hikâyesi belki sahiden boş, kaka, kötü bir hikâyedir ve belki ben gereksiz duyarlılık gösteriyorumdur. Bilemem. Bildiğim şu: Bazen aşk sadece aşktır. Kezban Küçük’ün artık esamisi okunmayan, 70’li yıllarda kalmış “gülüm”lü, “ölürüm” lü hikâyesine yaraşacak denli klişe; “...Annesinden dayak yediğinde bile ‘anne’ diye ağlayan çocuktur”. Ve eğer böyleyse, bütün bunların Ergenekon ile hiçbir ilgisi yoktur

http://www.haberform.com/haber/nihal-bengisu-karaca-oku-nihal-bengisu-karaca-haberturk-hanefi-avci-yasak-ask-ha-63778.htm

:):)

hıı hı reklamdır reklam ;D

zaten cemaatten kişiler bu tür olaylar karşısında "reklamdır, iftiradır, uğraşmaya değmez" dedikleri için bu duruma düştüler.

fısıltıymış. milyonlarca insan bir yerlerinden uydurup fısıltı gazetesinde yazarlık yapıyor. :)


konuya gelince. Nihal Bengisu çok güzel bir noktaya değinmiş. gerek ZAMAN gerekse STV, Hanefi Avcı'nın "yasak ilişkisi" üzerinde durarak muhafazakar kesimin Hanefi Avcı karşısında "taraf" olmasını sağlamaya çalışıyor. Yani kendi medyasında dini ritüelleri çok fazla kullanmayan cemaat; bu olay karşısında "din"e sıkı sıkıya sarılmış durumda. Halbuki aynı cemaatin en üst düzey yetkilisi Deniz Baykal'ın yasak ilişkisi karşısında hiç ses çıkarmamış üstelik Baykal'a "geçmiş olsun" temennisinde de bulunmuştu.


Nihal Bengisu'nun yazısını görüp "cemaate sövmek moda oldu" demek ne kadar doğru bir yorum olur? her defasında kestirip atmakla, yanlışların üstüne gitmemekle bir yere varılacağı mı sanılıyor?

Bengisu'nun Habertürkteki programlarını izlediniz mi? kendisini ilk gördüğümde içimde "acabalar" oluştu fakat dinleyince kendisini çok beğendim. Muhteşem bilgi birikimi, muhteşem üslubuyla hayran kaldım kendisine. kendisinin samimiyetine inanıyorum, muhafazakarlığına da. Lütfen bari böylesine değerli bir yazarın cemaat hakkındaki düşüncelerine sırtınızı çevirmeyin. en azından bari Bengisunun sözleri için "iftira, yalan, cemaat düşmanı" gibi yakıştırmalar yapmayın.

imza...
unnamed...
izninle kardesim..

Karaca soyadlı bu yazar hanımefendi,gerçekten ihlaslı ve dürüst olsa Habertürk gazetesinde ne işi var?Çünkü başörtülü birinin üstelik bu aklı başında bir hanımın,tüm sayfaları fetiş görüntülerle,ahlaksız resimlerle dolu olan bir gazetede yazarlık yapar mıydı?Hal ortadayken,hangi bayrağa hizmet ettikleri belli olmayan böyle insanların dinden,dindarlardan,din büyüklerimizi eleştirip soruşturmaları hadlerine düşmemiştir herhalde!Önce aynaya bakasınlar diye düşünüyorum...

Nihal hanımın soyadına lütfen takılmayın. :)

Nihal hanımın samimi eleştirilerini anlıyor değer veriyorum lakin olay sadece özel anların ifşası değildir. Bütün olan biten şeyleri sadece telefon görüşmelerine indirgeniyorsa birde o hatla samimi görüşmeler yapılıyorsa ve bunun sonucunda her şeyin ortaya çıkması olasılığı yüzünden bir çok cevreyi rahatsız edici ithamlarda bulunarak ağır tahrik unsuru beyanlarda bulunuluyorsa bunların ortaya cıkması kadar doğal bir şey yoktur.

Bir hat üzerinden örgütsel ve duygusal yürütülen konular varsa olayın ört pas edilmesi doğru değildir. Olay sadece bir aşk hikayesi ve özel hallerden ibaret değil böyle bir şey olsa zaten bunun ifşası ne dini nede ulvi değerlerimiz ile örtüşür. Keşke kartel basın bu tip sorunlu örgütsel faaliyetlerin üstüne gitsede cemaatlere yakın medyalar bu tür şeyleri ortaya dökmemiş olsa.Bir yanda haberciliğin ve örgütsel yapının varlığı için gayret edeceksin diğer yanda dini kırmızı cizgilere oldukca dikkat edeceksin zor işler vesselam. Haber ahlakına demokrasi kültürüne hakim olan sivil hareketlerimiz çok daha kapsamlı olmuş olsaydı her şeyin üstesinden geliyormuş gibi gözüken bir hareket bu kadar suçlanamazdı.

Nihal hanımın da hassasiyetlerini dikkate alıyorum umarım eleştirdiği noktaları hareket mensublarıda dikkate alır.

Medyatik olabilmenin yeni yolu cemaatlere saldırmakmış haydi hurraa :)
Nazar etme ne olur cemaate saldır senin de olur.. (8