Sükûtun Çığlıklar-M.Fethullah Gülen
 

Sükûtun Çığlıklar-M.Fethullah Gülen

Yıllar var ki, sükûtun çığlıkları hep sesimin önünde uğulduyor; zulmü lânetlemek, zalimin yüzüne tükürmek, müfterîye ağzının payını vermek, mütecâvizin sesini kesmek, komplocuya "yeter artık" demek tâ dilimin ucuna kadar geliyor ve tabiatımın cidarlarını zorluyor; ama, kimseye bir şey diyemiyor/demiyor; Allah'ın görüp bildiğini düşünüyor, olup bitenleri kaderin mutlak adaletine bağlıyor, bir iki yutkunuyor; sonra da yeniden bütün hiddet ve şiddetimi her zaman muhabbetle çarpan kalbime emanet ediyor; karakter, düşünce ve üslûbumun hatırına herkesin yalan-doğru sesini yükselttiği durumlarda ben bir "Lâ Havle" çekip "Buna da eyvallah" demekle yetiniyorum.


Gerçi böyle davranmak çok defa zalimi cesaretlendiriyor, müfterîyi daha da küstahlaştırıyor, mütecâvizleri saldırganlığa sevk ediyor; ama, ben kendi kendime: "Ne de olsa bunlar da insan, bir gün insan olduklarını düşünür ve bu tür münasebetsizliklerden vazgeçerler." diyor –bu bir hüsnüzan belki de kuruntu– herkesin insafa geleceği bir eşref saat beklemeye koyuluyorum; koyuluyor ve içimde oluşan değişik dalga boyundaki hafakanları ve çok defa mülâyemet hislerimi zorlayan fırtınaları sebepler üstü nevzuhur beklentilerle yumuşatmaya, göğüslemeye çalışıyor; hatta yer yer derûnî bir sükût murâkabesine dalarak âdeta kendi his dünyamın dışına kaçıyorum.


Kıymetli kitap dostları,

Beraber yola çıktığımız okuma faaliyetinde 13.1008-27.10.08 tarihleri arasında Sükûtun Çığlıkları kitabını okumayı kararlaştırdık ve kitapla ilgili değerlendirmelerimizi bu başlık altında değerlendirmenin uygun olacağını düşündük.. Bu başlık altında kitapla ilgili müsbet yada menfi fikirlerimizi belirterek kitabın daha iyi anlaşılması yolunda adımlar atacağız inşallah.. Katkılarınızla :1a::gul3:
Selamlar

Ben bu kitabın okunmasını tavsiye etmiyorum bunun yerine Ehli Sünnet Akaidi - Mehmet Zahit Kotku Hz. okumanızı şiddetle tavsiye ederim Ehli sünnetin dışındaki kitaplar insanı uçuruma Sürükler Allah muhafaza..!

Alıntı:

eror Nickli Üyeden Alıntı (Mesaj 451722) Ben bu kitabın okunmasını tavsiye etmiyorum bunun yerine Ehli Sünnet Akaidi - Mehmet Zahit Kotku Hz. okumanızı şiddetle tavsiye ederim Ehli sünnetin dışındaki kitaplar insanı uçuruma Sürükler Allah muhafaza..!

Yalçın hocamız yorumlarını aktarmış lakin bende bir kaç hususa temas etmek isterim..

Evvelen tavsiye ettiğiniz kitap için teşekkür ederiz lakin bu başlığı okunan kitap hakkındaki yorumlar için ayırmıştık. Kitap tavsiyeleri için bu başlığı
kullanmanızı rica ediyoruz
Saniyen, okumamamız gerektiğini beyan ettiğiniz kitap hakkında bizim de fikir sahibi olabilmemiz için önce "okumamız" gerekiyor. Biz kalıplar üzerine düşünmek yerine hakikati aramaya talibiz. Eğer bizimle yürümek isterseniz buyrun kitabı beraberce okuyalım ve eleştireleri okuduktan sonra yine "kitaptan istifade etmek" amacıyla dile getirelim.

Salisen, kitabın ehl-i sünnet harici olduğunu beyan etmişsiniz, bunu neye dayandırdığınız, bu intibaın hangi satırları okumanız sonucunda uyandığını yazarsanız yorumunuz anlam kazanacaktır ve bizim içinde bir fikri mütalaa imkanı doğacaktır.

Rabian, lütfen bir kitabı değerlendirirken sarfettiğiniz cümlelerin o kitabın yazarını töhmet altında bırakacak ifadelerden hali olmasına dikkat ediniz. Unutmayın ki alimlerimiz bizim hazinelerimizdir ve onları kaybettikten sonra vaveylamız hiçbirşeyi geri getirmeyecektir.

Hamisen, uçuruma düşecek insanları kurtarmanın en güzel yolu daha güzelini onlara sunmakla mümkündür. Biz aramakla bulabileceğimizi, bulamasak da o yolda ilerlememiz gerektiğini düşünüyoruz ve balı elde etmenin yolunun her "çiçek"ten öz almak olduğunu biliyoruz. Peki böyle düşünen kullarının ayaklarını Rabbim neden kaydırsın ki?

Buyrun kitabı beraber okuyalım ve bir asla dayanarak yorumlarımızı ifade edelim. Bekleriz...

Sükûtun Çığlıkları!...

Kitap içerisinde altını çizdiğim birkaç nölümü yazmakla başlıyıcam. Yorumumuda fazla uzatmıyıcam. :) Sn. M. Fethullah Gülen her bölüme, kitaba yansıttığı her kelimeye samimi düşüncelerini aktarmış. Yalnız empati kurmak gerek biraz.

İlim ve araştırma aşkı:
Bizler uzak geçmişimiz itibarıyla oldukça parla, şimdilerde ise zavallılardan zavallı birer zamanzede olmamıza karşılık; onlar o kapkaranlık mazilerinden intikam alıyormuşcasına, ellerinde ilim meşalesi fersah fersah önümüzdeler ve insani değerlerde olmasada ilim ve araştırmadaki faikiyetleriyle bize karşı caka yapmaktalar. (Ne yazık ki hala neler kaybettiğimizin farkında değiliz, farkındayız ama değiliz… Kaybettiklerimizi kazanmak için hiç bir şey yapmıyoruz. Birilerinin bizim yerimize yapmasını bekliyoruz. Beklediğimiz süre içindede kaybetmeye devam ediyoruz.)

Şafaklar üst üsteydi:
Ne soy ağacına saygı kalmıştı ne de onun meyvelerine itibar; ağacın köküne baltalar inip kalkıyor ve bin senelik mirasımız ecdada inat çöplüğe atılıyordu. Münafıklık en mergup bir (Uygun görlmeyen kelime. Yönetimle irtibata geçiniz)(Uygun görlmeyen kelime. Yönetimle irtibata geçiniz)(Uygun görlmeyen kelime. Yönetimle irtibata geçiniz)(Uygun görlmeyen kelime. Yönetimle irtibata geçiniz) halini almış ve her taraf nifakla inliyordu. Aldatma maharet sayılıyor; takiyye, profesyonel takiyyeciler elinde Müslümanları karalama adına altın çağını yaşıyordu.

Gafletle Geçen Yıllar:
Uyur –gezer gibidir gafil; yürür, fakat yürüdüğünün farkında değildir.Birşeyler yapar ama ne yaptığını tam kestiremez. Hedefsizdir, çok defa abesle iştigal eder; ederde hep yürüdüğü yollara ve içinde yaşadığı zamana yenik düşer….

…. Gafiller nimete nimet demez, ihsanı ihsan bilmez, ikaza kulak vermez;bela ve musibetlere gelince , azıcık inançları varsa onuda kadere verir ve taktiri taşa tutarlar…. (Gafil, gafil olduğunun farkına varır bir + kazandığını düşünür. Gafil olduğunu bilir ama gafletten uyanamaz, sadece içinde bulunduğu ruh halinin ismini benimser, bilir. gaflet içinde hezimete uğramaya ve uğratmaya devam eder…)

Şefkat:
Şefkatte öyle bir güç vardır ki, onunla en katı kalbler yumuşar,en mütemerrit ruhlar dize gelir ve en korkunç düşmanlıklar bile onun karşısında “pes” eder. Kini- nefreti çözecek bir iksir varsa o, şefkat; şiddeti, hiddeti düşmanlığı ters yüz edicek bir silah varsa o da yine şefkattir. Şefkat eden insan, ötelerin dilini kullanan ruhanilere eş bir gönül insanı ve cehennemler gibi köpüren öfkeleri söndürmede de manevi bir itfaiyecidir. O, şefkat lisanıyla konuşurken zulüm ve adavetin dili tutulur; yakıp yıkmaya kilitlenmiş ruhlarında eli kolu bağlanır… ve yolsuzlar yola gelir. (İnsanına göre değişir, siz ona merhametle yaklaştıkça o sizden faydalanmaya, sizin tutumunuzu kendi lehine çevirmeye çalışır. Kibirlenir kendini vazgeçilmez gibi görür. Nimetin, karşısındaki insanın yüreğindeki şefkat ve merhamet olduğunu algılayamaz. O, nimetin kendinde olduğunu düşünür ve kaybeder… :) benim fikrimdir.) Onunla yumuşayıp yola gelmeyenlerinde hakkından Allah gelir…

…. Bir parça zahmete katlanıp, susamış bir köpeğin susuzluğunu gideren ahlaksız bir kadının Cennet’e; aksine, evindeki kediyi aç bırakıp onun ölümüne sebebiyet veren bir tali’sizin de Cehennem’e Hazreti sadık u Masduk beyan ediyor…



Kitapta genel olarak ele alınan sistemde insanlar tarafından oluşturulan hatalara/yanlışlara sitem; çözüm yolları için de anektotlar var. Herkesin içinde biriktirdiği fakat; hep birlikte seslendiremediği/dillendiremediği yanlışlara isyan. Ortada bir çelişki yokmudur? Sistem yanlış, sistem hatalı, sistemi oluşturanlar huzursuz ve şikayetçi. Sistemin içindeyiz ve bireysel olarak yaptığımız bir çok şey birikince genel olan sorunlar meydana geliyor. Sonuç olarak sistemi oluşturan bizler bireyler, kendimizi hesaba çekiyormuyuz? Yanlışlarımızı görüp düzeltmek için çaba sarfediyormuyuz? Yoksa sadece bireyler çığlıklarını içine gömmeklemi yetiniyor? “Her doğru her yerde söylenmez” bazen çığlıkları bastırmak gerek derler. Katılmıyorum… Gerektiğinde yüksek sesle bağırmak Sükût’u çığlıklarla bozmak gerek…
Hepimize biçilmiş bir ömür, yazılmış bir kader, seçmemiz gereken yol ayrımları, içinde bulunmamız gereken ve parçası olduğumuz sebepler zinciri var. Hepsinden önemlisi uymamız gereken kurallar ve sonunda kazanmamız gereken bir sınav var. İşte burada akıl devreye giriyor…

;1 Yalçın bey sizde iyiki varsınız. :) Sizin yazılarınızı, yorumlarınızı okurken tabiri caizse pamuk gibi oluyorum.Kendime tekrar dönüp sorular soruyorum. Çok haklısınız ne olursa olsun İnsana yine şefkat ve merhametle karşılık vermeliyiz. Şunu bilmenizi isterimki sanık sandalyesine başkalarını oturtmadan önce hep kendim otururum. Kendimle hesaplaşırım zaten olması gerekende budur... Tekrar teşekkür ederim. :)

Kıymetli yalçın hocam ve Feyza'nın yorumları farklı dünyaların zenginliklerini müşahade etme imkanı verdi bizlere. Kendilerine çok teşekkür ederim, inşallah sınavlarım bittikten sonra ben de bu yolculukların içine dahil olmak isterim..

Feyza kardeşim önemli hususlara dikkatimizi çekmiş özellikle "Sonuç olarak sistemi oluşturan bizler bireyler, kendimizi hesaba çekiyormuyuz?" sorusuna dikkatlerimizi çekmesi çok isabetli olmuş bence. İslam dininin özellikle üzerinde durduğu husus müslüman bireyi sürekli düşünmeye, yaşadığı hayatı sorgulamaya, kendini hesaba çekmeye davet etmektir . "Akıl" denen mefhum böylelikle anlam kazanıyor ve "düşünmez misiniz?" "akletmez misiniz?" soruları şahsımızda muhatab bulmuş oluyor.. Bir insanın sürekli ilerlemesi için sürekli sorgulaması, "nefis muhasebesi" ile hayatını idame ettirmesi gerekir. Bunu içtenlikle ifa edebildiğimizde ilerlemeye dair büyük bir adım atmış olacağız inşallah.. Evet, bunları söylemek de belki kolay ama amele geçirmekte hepimizin nakısaları var. Belki bu nakısaların onarılması da yine nefis muhasebelerimiz ile düzene girecektir... Feyza kardeşim, yorumunuz için çok teşekkür ederim..


""Şefkat:
Şefkatte öyle bir güç vardır ki, onunla en katı kalbler yumuşar,en mütemerrit ruhlar dize gelir ve en korkunç düşmanlıklar bile onun karşısında “pes” eder. Kini- nefreti çözecek bir iksir varsa o, şefkat; şiddeti, hiddeti düşmanlığı ters yüz edicek bir silah varsa o da yine şefkattir. Şefkat eden insan, ötelerin dilini kullanan ruhanilere eş bir gönül insanı ve cehennemler gibi köpüren öfkeleri söndürmede de manevi bir itfaiyecidir. O, şefkat lisanıyla konuşurken zulüm ve adavetin dili tutulur; yakıp yıkmaya kilitlenmiş ruhlarında eli kolu bağlanır… ve yolsuzlar yola gelir. (İnsanına göre değişir, siz ona merhametle yaklaştıkça o sizden faydalanmaya, sizin tutumunuzu kendi lehine çevirmeye çalışır. Kibirlenir kendini vazgeçilmez gibi görür. Nimetin, karşısındaki insanın yüreğindeki şefkat ve merhamet olduğunu algılayamaz. O, nimetin kendinde olduğunu düşünür ve kaybeder… :) benim fikrimdir.) Onunla yumuşayıp yola gelmeyenlerinde hakkından Allah gelir… ""

Belki yaşadığımız dünyada karşılaştığımız olaylar bizi böyle düşünmeye zorluyor olsa da unutmamalıyız ki, hayatımızın ölçüsü "başkalarının" amelimize hangi kıymeti vereceği düşüncesi değildir. Biz müşfik bir eda ile gönlümüzde ki güzellikleri insanlarla paylaşmak durumundayız. Belki bizi anlamayanlar, amiyene tabirle "saf olduğumuzu" düşüneceklerdir ama bilmeyeceklerdir ki bizim insanlara şefkatle muamele etmemizi söyleyen, hayatımızın yönünü belirleyen "değerlerdir". Her şeye rağmen iyilikle muamelede bulunabilmek çok büyük bir "erdem"dir. Bunu yapabildiğimizde belki de hakiki manasını kavramış olacağız "şefkat"in...Peygamberimiz bu meyanda şu manada bir hadis-i şerifle yok gösteriyor bize; "Sıradan bir insan olmayınız" buyruyor. Yanındaki kişiler "sıradan insan olmak ne demekti"r deyince de, "onlar, insanlar kendilerine iyilik yaptığı zaman iyilikle mukabele de bulunurlar, kötülük yaptıklarında ise kötülükle karşılık verirler, Fakat siz "biz iyilik yapanlara karşı iyilikle mukabele de bulunuruz, kötülük yapan insanlara da yine iyilikle karşılık veririz" diyenlerden olunuz".
Bu hadis bizlere, merkeze, kazanacağımız insanları almamızı telkin ediyor bence. Hadisi İslam'ın koyduğu değerler sisteminde uygun bir yere koyarak düşündüğümüzde derin mülahazalara dalmak kaçınılmaz olacaktır zannımca..

Güzel yorumlarınızla bizleri düşünmeye davet ettiğiniz tekrar teşekkürler Feyza kardeşim, Yalçın hocamıza da güzel yorumları için teşekkür ederim..

selamlar

Rica ederi, güzel yorumlarınız için ben teşekkür ederim. :)
İnsanoğlu işte, bazen bardak taşıyor ve şeytan, nefis ile iş birliği yapıyor. Gururu, kibri harekete geçiriyor. Şefkate, merhamete değmez diyebiliyor. Aslında çaba sarfetmek kazanmaya çalışmak yine sevgi ile yaklaşmak, olmadığı taktirde de sessiz sedasız "Rabbim hidayet ver" deyip elini çekmek gerek.



Yalçın abi ile konuşunca bana birşeyler oluyor hakkaten. :) Eski Feyza oluyorum sanırım...

Konuyla pek alakalı olmayacak ama Fethullah Gülen'in neden hacca gitmediğini bana özellikle iyi bilen biri açıklayabilir mi? Bu konuda bilgilenmeye ihtiyacım var.

Konuyla alakasız bir mevzuyu dile getirdiğimin farkındayım ama bu konuda gerçekten bilen birinden bilgi almaya ihtiyacım vardı. Fethullah Gülen'i seven biriyim, aklınıza başka birşey gelmesin. Herhangibir art niyet falan taşımıyorum. Verdiğiniz bu bilgi sayesinde birçok kişinin bilgileneceğinden emin olabilirsiniz. Forumlar da öğrenme ve bilgilendirme, kısacası bilgi paylaşımı amacına hizmet eder diye düşünüyorum. Başlık da Fethullah Gülen Hocaefendiyle az çok ilgili olunca soruyu hemen sormak istedim. Verdiğiniz bilgiler için teşekkür ederim.

• Yeniçağla beraber bir kısım mütegaliplerin bütün dünyayı en korkunç kaoslara sürükledikleri muhakkak…
• Bütün bunlara “yeter artık” diyecek bir sesin yükselmeyişi ise hepimiz için ayrı bir bahtsızlık…yasam hakkı,konuşma hakkı,kendini ifade etme hakkı…..gibi hukukun kuvvetlilere hoş bir imtiyaz haline geldiğini bilmeyen kalmadı…kanunların kuvvetleri sinayete göre vaz’edilişi,cezai müeyyidelerin zayıflara karşın uygulanışı ahval-i adiyeden…her yanda bir sürü tiran,hepsi de birbirinden yaman;onlar gibi düşünmediğiniz takdirde ezilmeniz mukadder…bunlara karşılık “hak” demeye veya demokrasiyi telafuz etmeye kalksanız; medeniyet, modernite, çağdaşlık deyiverip sindirirler sizi ve herkesi..
• Sürüm sürüm yığınlar, sürüm sürüm milletler… ne hakka saygı var, nede insanlara merhamet; her yerde kan-irin, her yerde ürperten bir vahşet…



Modern dünyanın imha sürecinin Müslümanlar üzerinde açtığı yürek acısı durumu ve bunun karşısındaki acziyetimizin anlatıldığı alıntılar…Müslüman aleminin içler acısı durumu…mazlumun,haklının hukukun karşısındaki dayatmalara ve takıntılara istiap edilmesi..

* * * * *


• Milletlerin kaderine hükmeden, hükmetmek isteyen temsilcileri,öteden beri ideolojileri adına veya yaptıkları kötülükleri, meşru ve makul gösterme hesabına yığınlarda her zaman ürperti hasıl edecek şeyleri kullana gelmişlerdir; yani ”ideoloji tehlikede” modernite tehdit aylında…her yerde demokrasi düşmanları var…laiklik gitti, gidiyor…gibi yavelerle sürekli saf halk yığınları arasında korku ve teleş uyarmış ve ülkeyi bir baştan bir başa adeta tımarhaneye çevirmişlerdir…



Yine hocamız burada toplumu psikolojik yönde etkileyip, toplumu düşürdükleri aslı astarı olmayan vehimlerle, içerisine çektikleri paranoyalaradan bahsetmiş…oligaşik azınlığın mutluluğu için çoğunluğun çoğunluğun düşürülmek istendiği vehim durumunda altını çizmiş…insanları paronayaya sürükleyerek ekoistlik,bencillik,iç dünyası yıkılmış,şübheci ve hırsının esiri olmuş velhasıl hiçbir şey üretemeyen dimağlar,aciz nesiller yetiştirmek…


* * * * *


• Bu dünyayı, şu anda içine düştüğü o korkunç gayyadan ancak, kendi terbiye sistemimizle yetişmiş zinde dimağlar, aynı iman ve aynı gayeyi paylaşan Hakk’a adanmış ruhlar;garazsız-ivazsız “hizmet” diyip koşan irade erleri ve her türlü gaileyi aşmaya kararlı, ilim marifer ve azim kahramanları kurtarabilirler..
• Bugüne kadar hep onların geleceği ümidiyle yaşadık; sonsuza dek de öyle yaşama niyetindeyiz



V e yine yüzlerce ayet ve hadisle ilmi bize emreden, ısrarla üzerinde durulmasına rağmen Müslümanların ilme ve sanata olan uzaklığından bir yakınış hocamızdan…bir zamanlar dünyaya medeniyet ve ilim götüren, Avrupaya bilmediği birçok konuda rehberlik eden ve ince üslubuyla batıyı büyüleyen ecdadımızın azminden bahsediyor…Avrupaya Endülüsle giden medeniyetten…ancak günümüzle birlikte ilim aşkını kaybeden gençliğimiz…

* * * * * *


• O şefkat lisanıyla konuşurken zulüm ve adavetin dili tutulur;yakıp yıkmaya kilitlenmiş ruhların da eli kolu bağlanır


Ve hocamızın dikkat çektiği diğer hususlar…uslup,haset,kibir ve tabi şefkat…maalesef sevgiyi sözlükten, yaşantısından çıkaran insanoğlu…bir yandan sevgiyi tarumar ederken, öfkesine mağlup, şeytani duyguların tesiriyle haksızlığa doğru koşuyor…ve buna engel olamıyoruz…..kini, nefreti ancak şefkat denen sihirli iksirle bozabileceğimizin de altını çizmiş….
Evet bütün bu yaşananlara rağmen vira bismillah demesini bilmeli…sevgiyle bakabilmeli,,umudunu haykırabilmeli..yapay duruşlardan, mekanik ilişkilerden,dijital yaşamdan ve bencil duygulardan arınabilmeli insan…çıkarcı hesaplardan kendini soyutlamalıyız artık…Müslümanlar olarak fiili yozlaşmadan kendimizi kurtarmalıyız….bu yolda sadakat ve samimiyeti elimizden bırakmadan ihlas ile davamıza sahip çıkmalıyız…Seküler ahlakla yitirdiğimiz samimiyetimizi, ihlası, yeniden yakalamalı…hilelerin çıkarların,fırsatçılığın toplumsal bir maraza dönüşmesine engel olmalıyız…..riyakarlık bir yaşam biçimine dönüşmüşse inananlar olarak sorumluluklarımızı yeniden kuşanmalıyız..ve yorumuma hocamızın şu güzel alıntısı ve M.Akifin anlamlı beyitiyle sonlandırıyorum…selametle


[• Bu ruh sefaleti ve maneviyatsızlık, devam edecek olursa,bizim dünyamız da bu ruhi çöküş ve çözülüşten mutlaka nasibini alacaktır-almasın inşallah zira..
“Bu hissizlikle cemiyet yaşar derlerse pek yanlış
Bir millet göster,ölmüş maneviyatıyla sağ kalmış..”
M.AKİF

Her kelimesi nakış nakış işlenmiş ve bir alem şeklini almış; mana itibariyle de maneviyatın zirvesinde bir kitap "Sükûtun Çığlıkları"

Kitabı konu konu okuyup büyük lezzet alma niyetindeyim ;1 Henüz bitiremedim bazı yoğunluklardan dolayı ama en kısa sürede düşüncelerimi paylaşacağım.


Muhterem Canan ablacım tespitleriniz oldukça hassas noktalar üzerine... Üstüne yorumunuz da eklenince farklı bir boyut kazanmış ;1 Yüreğinize sağlık...

• Milletlerin kaderine hükmeden, hükmetmek isteyen temsilcileri,öteden beri ideolojileri adına veya yaptıkları kötülükleri, meşru ve makul gösterme hesabına yığınlarda her zaman ürperti hasıl edecek şeyleri kullana gelmişlerdir; yani ”ideoloji tehlikede” modernite tehdit aylında…her yerde demokrasi düşmanları var…laiklik gitti, gidiyor…gibi yavelerle sürekli saf halk yığınları arasında korku ve teleş uyarmış ve ülkeyi bir baştan bir başa adeta tımarhaneye çevirmişlerdir…


Bu kısım bize çok şey hatırlatıyor olsa gerek ;;)

İnsan, çoğu zaman en derin sükûtunda bir hakikati ifşaya çalışır. Karşılaştığımız olaylara karşı geliştirdiğimiz tavırları anlamış olanlar, sükûtumuzun da manasını hakkıyla kavramışlardır. İşte o zaman bin kelime yerine bir sükûtu yeğler insan, anlatmak adına…

Kitabın başlığını okuduğumunda bu düşünceler belirmişti zihnimde.. Aynı heyacanla kitabı okudum ve nihayet bitirip yorumumu sizlerle paylaşmak nasip oldu.. Fethullah Gülen HocaEfendi’nin kıymetli kaleminden, zihninden dökülen cümlelerin hepsi, bir hakikatin daha yüreklerimize ulaşması için gönül bahçemize sunulmuş. Kitabı okurken tam hayatın içinde buldum kendimi. Kimi zaman zulmeti, kimi zaman sevgi ve adaleti gördüm yüzlerde.. Görünce bildim ki zulmetten kurtuluşun yolu, değerlerimize büyük bir sebat ile bağlanmak.. Yüreklerimizdeki adaleti ve diriliş ufkunu insanlara ulaştırmanın yolu da sevgi ve şefkati şiar edinmek.. Karşılık beklemeden sevmek, gayret göstermek, farklılıkların yolu bulmada kolaylık olduğunu idrak etmek ve en önemlisi kendi köklerimizden hareketle dallarımızı insanlığa uzatmak.Bakışlarımızı güzellikleri görmeye koordine ettikten sonra, fark edilen aksaklıkları yine aynı edayla tesviyeye çalışmak..


Dert ve derman belli ise neden bu haldeyiz diye düşündüm sonra.. İslam dünyasının içinde bulunduğu durumu göz önüne getirdiğimizde eksikliğimizin sebebinin yine Müslümanların ahvalinden kaynaklandığı sonucu belirdi zihnimde. İslam ki, getirdiği ilkelerle bir toplumu Medine’den Medeniyete ulaştıran formüllerin bizzat ruhunda mündemiç olduğu dindir. Bugün bizlerin o medeniyetin temelleri üzerine daha sağlam bir yapı inşa etmemiz gerekiyorken, temelleri sökmenin derdine düşmemiz içinde bulunduğumuz durumun da tahlili açısından ehemmiyeti haiz.. Evet, bugün kurtuluş reçeteleri arıyorsak bunun tek sebebi , aradığımızın aslında bizzat içimizde olduğunu unuttamızdır..


“Hizmet”i şiar edinip, tefekkür ve tedebbür ile sevgiyi yüreğimize koyarak adımlarımızı sıklaştırmak, baharların müjdelerini hissederek kurumuş dalların yeşereceği ümidiyle sabit kadem olmak düşüyor payımıza dedim kitabı bitirdiğimde....

Kitabı okuduktan sonra bu düşünceler oluştu zihnimde ve böylece paylaşmak istedim sizlerle..


Bu vesile ile böylesi kıymetli bir kitapla bizlerin buluşmasına vesile olan arkadaşlarıma tekrar teşekkür ediyorum.. Yorumlarıyla güzellikleri paylaşan Feyza kardeşim, Canan ablam ve Yalçın hocama hassaten teşekkür ederim.. Ve bu yolda bizleri yalnız bırakmayan tüm kitap dostlarına..

selamlar

İslam ki, getirdiği ilkelerle bir toplumu Medine’den Medeniyete ulaştıran formüllerin bizzat ruhunda mündemiç olduğu dindir. Bugün bizlerin o medeniyetin temelleri üzerine daha sağlam bir yapı inşa etmemiz gerekiyorken, temelleri sökmenin derdine düşmemiz içinde bulunduğumuz durumun da tahlili açısından ehemmiyeti haiz.. Evet, bugün kurtuluş reçeteleri arıyorsak bunun tek sebebi , aradığımızın aslında bizzat içimizde olduğunu unuttamızdır

Yorumların ,tespitlerin yine bizleri düşünmeye ve kendimizi sorgulamaya sürükledi Fatma'cım...bizler sunulan bahçe olmasaydı hepimiz böyle farklı çiçekler ekerek bir araya gelemezdik sanıyorum..şimdi hep beraber bir çiçek bahçesi oluşturduk...faklı renklerede, farklı kokularda...ve ben senin çiçeğinin kokusunu çok sevdim..bu güzelim yorumun, ve bizleri bir arada buluşturduğun için sonsuz minnet sana :gül:...Mevlam emeğinin ve niyetinin güzelliğiyle karşılaştırsın...Allah razı olsun

Allah razı olsun bu kitabı yazandan ve bu kitap dağıtımına yardımcı olan herketen.