![]() |
Veda
Bu şehirden gidiyorum
Gözleri kör olmuş kırlangıçlar gibi Gururu yıkılmış soy atlar gibi Bu şehirden gidiyorum İnsanlar taş gibi bana yabancı Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarlarda Bir tambur bir yalnızlığı anlatıyorsa O ışıksız pencereden Ben onu bile bile duymuyor gibiyim. Bu şehirden gidiyorum Gömerek geceyi içime Sabahın hüznünü beklemeden Gidiyorum bu şehirden. Erdem BAYAZIT |
başlığı görünce veda ediyorsun sandım, üzüldüm birden. Allahtan şiirmiş :) güzel bir şiir.
|
Alıntı:
Yorum için teşekkürler.. |
Alıntı:
Allah size güç versin :) ve hep burda kalın ;1 |
Güzel bir şiirmiş paylaşım için sağolun:)
|
Yorum için ben teşekkür ederim çilik kardeşim..
selamlar |
İnsanlar taş gibi bana yabancı
Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarlarda Bir tambur bir yalnızlığı anlatıyorsa O ışıksız pencereden Ben onu bile bile duymuyor gibiyim. paylaşım için teşekkürler (+) emeğinize sağlık |
Gidiyorum bu şehirden.
keşke diyebilsem... paylaşım için teşekkürler |
Şiir yakın zamanda bizlere ve şehirlere veda eden çok sevdiğim hemşehrim Erdem Beyazıt'tan olunca daha bir heyecan ve beğeni ile okudum...
Teşekkürler... |
Çok güzel bir şiirdi gönlünüze sağlık paylaşım için teşekkürler:gül:
|
Kıymetli yorumlarınız için ben teşekkür ederim..
Erdem Beyazıt, ölümü ruhunda eritmiş büyük insan, ve bir gün şehirlere veda etti gerçekten.. Vedayı hep bekliyordu aslında. "Biliyorum yaklaşıyoruz her an Biliyorum oruçlu doğar insan Ölümün iftar sofrasına." diyordu ya şair.. "Veda"nın en keskin ismi olarak karşımıza çıkıyordu ölüm.. Şairin satırlarıyla; Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm ..... selamlar |
| All times are GMT +3. The time now is 17:14. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2026