|
Aşk..Öyle istemek ki..Kavuşmak mecbur kalsın..
Çaresiz kalmıştı Leyla’da… Kavuşmak imkansızdı… İhtiyar, tatlı-sert yol gösterdi; “Gir şu odaya; çağır Leyla’yı..” Aklı almadı önce.. Pek de inanmamıştı.. Ama yapacak da başka bir şey yoktu… Çaresiz adam, çaresiz girdi odaya… Sayıkladı günler boyu, geceler boyu… Çıkmadan o odadan, çağırdı Leyla’yı.. Kırk asırdır yandığı aşkı, Daha kırk vakit dolmadan… İşte geliyordu… İşte görüyordu; Leyla, kendisini çağıranı ararcasına geliyordu… Korktu genç adam.. Anladı genç adam.. Unuttu genç adam.. Gidip sarıldı ihtiyarın eline.. “istersem olduğuna göre.. Çağırırsam geldiğine göre.. Bana AŞK’ı öğret!..” Dedi ki ihtiyar: “Bu kainat.. Aşkına yaratıldı Sevgili’nin.. Sen AŞK’ı ne sandın?” AŞK… Öyle istemek ki… Kavuşmak mecbur kalsın… |
| All times are GMT +3. The time now is 16:11. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2025