BİN ŞÜKÜR ARASINDA “Bir Şükür”

Ne sitem ne şikayettir aslında bu,
Hayatın cilvesini mi kaldıramayacağım?
Üzerimde yılların bıraktığı ölü toprağının altında,
Ekmek kırıntısını sırtına vurup yollara düşmüş ,
Kalabalığın ayak sesleri içerisinde,
Sesini duyurmaya çalışan sahipsiz bir karıncayım.
Bazen Orhan Veli olmaya çalışıyorum,
Ama hiç göremediğim o eşsiz İstanbul’u
Dinleyemiyorum gözlerim kapalı,mehtabı seyredemiyorum,
Mehtabı göremeyen gözlerime teselli veriyorum gecelerce,
Odamın karanlığı içerisinde hayaller kuruyorum,
Ve bu hayaller içerisinde deryalara da açılmadan kuruyorum…
Şanslıyım yine de, rabbime bin kere şükrediyorum,
O şairler gibi benim de mekanım var diyorum,
Çünkü;artık hayatın gerçeklerine herkesten önce şahit oluyorum,
Güneşe her gün gebe kalıp,onu dünyaya getiren bir yerde yaşıyorum…

alıntı..