|
Işığı Yanan Ev...
Tıp fakültesini yeni bitirmiş, pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere, Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim. Gençtim, bekârdım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer. İlk gece bir eve misafir olmuştum. Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi. Akşam yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş, sohbetler edilmişti. Üzerimde yol yorgunluğu, geldiğim yeni yerin yabancılığı vardı. Saatler ilerliyor, ağır bir uyku beni içine çekiyordu. Ev sahibine bir şey de diyemiyordum. Bir müddet daha geçti; yine bir hareket yoktu. Evin büyüğü olan Hacı anneye sıkılarak: "Anneciğim, sizin buralarda kaçta yatılıyor?" dedim. Hacı anne: "Evlâdım treni bekliyoruz. Az sonra tren gelecek, onu bekliyoruz" dedi. Merak ettim, tekrar sordum: "Trenden sizin bir yakininiz MI inecek ?" Hacı anne: "Hayır evlâdım, beklediğimiz trende bir tanıdığımız yok. Ancak burası uzak bir yer. Trenden buraların yabancısı birileri inebilir. Bu saatte, yakınlarda, ışığı yanan bir ev bulmazsa, sokakta kalır. Buraların yabancısı biri geldiğinde, " ışığı yanan bir ev" bulsun diye bekliyoruz." Prof. Dr. Saffet Solak |
Hmm güzelmiş..
Konya ve gar kelimelerini okuyunca kötü anlılarım canlandı gözümde.. |
Ne fesad düşünmüşüm ya okurken sonununda olabiliecekleri tahmin ettim aynen şöyle:
Misafir gittiği evde zehirlendiği için uykusu geldiğini kadının tren bekliyoruz demesindende kızı trene bindiririp postalayacaklarını düşünmüştüm. Durumum vahim sanırım:( Gerçekmidir bu olay ya :hmm Bu zamanda zannetmiyorum bu düşüncede bir insanın yeryüzünde bulunduğunu:) |
Alıntı:
|
Alıntı:
|
Alıntı:
|
anadolu insanı..
samimiyete ve güzel düşünceye bakın... |
Okumuştum bu yazıyı.mail kutuma düşen bir yaziydi.yeniden okumak Guzel teşekkürler...
|
böyle insanlar kaldı mı ya ? eğer gerçekse Allah razı olsun...
|
Alıntı:
|
| All times are GMT +3. The time now is 02:18. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2025