Siyaset Forum - Gerçek Güzellik Nerededir?

Bebegimi görebilir miyim" dedi yeni anne. Kucagina yumusak bir bohça
verildi. Mutlu anne, bebeginin minik yüzünü görmek için kundagi açti
ve saskinliktan adeta nutku tutuldu. anne ile bebegini seyreden doktor
hizla arkasini döndü ve camdan bakmaya basladi. bebegin kulaklari
yoktu.

Muayenelerde, bebegin duyma yetisinin etkilenmedigi, sadece görünüsü
bozan bir kulak yoksunlugu oldugu anlasildi. Aradan yillar geçti,
çocuk büyüdü ve okula basladi. bir gün okul dönüsü eve kosarak geldi
ve kendisini annesinin kollarina atti. Hiçkiriyordu. Bu onun yasadigi
ilk büyük hayal kirikligiydi, aglayarak "büyük bir çocuk bana ucube
dedi." Küçük çocuk bu kadersizligiyle büyüdü. Arkadaslari tarafindan
seviliyordu ve oldukça da basarili bir ögrenciydi. Sinif baskani bile
olabilirdi, eger insanlarin arasina karismis olsaydi. Annesi, her
zaman ona "genç insanlarin arasina karismalisin" diyordu, ancak ayni
zamanda yüreginde derin bir acima ve sefkat hissediyordu. delikanlinin
babasi, aile doktoru ile oglunun sorunu hakkinda görüstü. "Hiçbir sey
yapilamaz mi?" diye sordu. Doktor "eger bir çift kulak bulunabilirse,
organ nakli yapilabilir" dedi. Böylece genç bir adam için kulaklarini
feda edecek birisi aranmaya baslandi. Iki yil geçti bir gün babasi
"hastaneye gidiyorsun oglum, annen ve ben, sana kulaklarini verecek
birini bulduk ancak unutma bu bir sir" dedi.

Operasyon çok basarili geçti ve adeta yeni bir insan yaratildi. Yeni
görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatinda
büyük basarilar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yillar
geçmisti, bir gün babasina gidip sordu: "bilmek zorundayim, bana bu
kadar iyilik yapan kisi kim? Ben o insan için hiçbir sey yapamadim."
"Bir sey yapabilecegini sanmiyorum" dedi babasi, "Fakat anlasma kesin,
su anda ögrenemezsin, henüz degil." Bu derin sir yillar boyunca
gizlendi. Ancak bir gün açiga çikma zamani geldi. Hayatinin en
karanlik günlerinden birinde, annesinin cenazesi basinda babasiyla
birlikte bekliyordu. Babasi yavasça annesinin basina elini uzatti;
kizil kahverengi saçlarini eliyle geriye dogru itti; annesinin
kulaklari yoktu. "Annen hiçbir zaman saçini kestirmek zorunda
kalmadigi için çok mutlu oldu" diye fisildadi babasi "ve hiç kimse,
annenin daha az güzel oldugunu düsünmedi degil mi?"

Gerçek güzellik fiziksel görünüse bagli degildir, ancak kalptedir.

Gerçek mutluluk, gördügün seyde degil, asil görünmeyen yerdedir.

Gerçek sevgi, yapildigi bilinen seyde degil, yapildigi halde bilinmeyen
seydedir